Για ποια προσδοκία ανάπτυξης μιλάτε;

Μερικές φορές μια επιστολή από το «μέτωπο» αξίζει όσο 100 δημοσιογραφικές έρευνες και 100.000 σελίδες κυβερνητικών συμβούλων. Η παρακάτω επιστολή από κάποιον φίλο της στήλης βάζει το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων του ελληνικού προβλήματος με άμεσο τρόπο.

"Καλησπέρα,

Αλήθεια, γιατί κανείς σε αυτήν την χώρα δεν συνειδητοποιεί ότι όλα ξεκινούν και τελειώνουν από την απίστευτη γραφειοκρατία του Δημοσίου;
Και ότι αν δεν απλοποιηθούν οι τρομακτικά πολύπλοκοι νόμοι, δεν θα υπάρχουν ποτέ άνθρωποι οι οποίοι θα μπορέσουν να παράγουν προϊόν και υπηρεσίες;
Ξέρετε ότι 785.000 δημόσιοι υπάλληλοι (τουλάχιστον), ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν κάθονται καθόλου και δουλεύουν συνεχώς, απασχολούνται κατά το 90% του χρόνου τους σε απίστευτα γραφειοκρατικές ΕΝΔΟυπηρεσιακές γραφειοκρατίες και μόνο κατά το 10% προλαβαίνουν να κάνουν το αντικείμενο για το οποίο προσελήφθησαν;

Ας πούμε ότι θέλουμε να κάνουμε μια ανάπλαση πλατείας. Προϋπολογισμός 100.000 ευρώ.

Ξέρετε εκτός από τις άδειες σε άλλες υπηρεσίες, χαρτούρα με πίνακες επιμετρήσεων που δεν κοιτάει κανείς, ανακεφαλαιωτικούς πίνακες εργασιών, εγκρίσεις παρά εγκρίσεων από 5 επιτροπές τουλάχιστον (οι οποίες δεν έχουν την γνώση αλλά ούτε και την δυνατότητα να ελέγξουν ουσιαστικά), επιτροπές παραλαβής από περιφέρειες, άλλους δήμους κ.λ.π.

Όλες αυτές οι εργατοώρες "επιβλεπόντων” Δημοσίων Υπαλλήλων και επιτροπών εγκρίσεων κ.λ.π. προστίθενται στο κόστος του παραγόμενου προϊόντος που είναι η ανάπλαση της πλατείας.


Έχουμε και λέμε 100.000 ευρώ πλατεία + κόστος επίβλεψης (επιβλέποντες επιτροπές, λογιστήρια, επιτρόπους που εγκρίνουν τους τμηματικούς λογαριασμούς, χιλιάδες φωτοτυπίες, έγγραφα, σύνολο 1.000 ημερομίσθια τουλάχιστον δηλαδή άλλα 100.000 ευρώ!!!

Δηλαδή πραγματικό κόστος ανάπλασης πλατείας 200.000 ευρώ.

Λοιπόν σας λέω ότι αυτό δεν είναι τίποτα, μιας και οι ίδιες εργατοώρες πάνω - κάτω εφαρμόζονται ακόμα και αν το έργο αξίζει 50.000 ευρώ (+100.000 ευρώ ολικό κόστος γραφειοκρατίας - επίβλεψης - εγκρίσεων - λογιστηρίου - επιτρόπων κ.λ.π.).
Επίσης αυτό ισχύει ακόμα και αν κάνουμε μια απλή προμήθεια φωτοτυπικού!!


Ξέρετε γιατί τα περισσότερα μαγαζιά δεν έχουν ενεργή άδεια λειτουργίας;


Μα γιατί τους ζητάμε τα απίστευτα χαρτιά (ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ) από πυροσβεστική - υγειονομικό - κλπ. κλπ. κλπ , γιατί έτσι ορίζει ο νόμος.
Οι νόμοι είναι τόσο πολύπλοκοι και γραφειοκρατικοί που ο Δημόσιος Υπάλληλος δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με το αντικείμενό του και κάνει άλλα άσχετα πράγματα συνεχώς.

Αλλά και ο σουβλατζής δεν προλαβαίνει κάθε χρόνο να παίρνει άδεια λειτουργίας γιατί θα πρέπει να γυρνάει δύο εβδομάδες κάθε χρόνο να μαζέψει το χαρτομάνι.

Για ποια ανάπτυξη προσδοκάτε με τόση απίστευτη γραφειοκρατία, χιλιάδες δημόσιες επιτροπές που ελέγχουν το ελάχιστο παραγόμενο προϊόν (και πληρώνονται από αυτό), καταστηματάρχες που είναι συνεχώς παράνομοι αναγκαστικά γιατί δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν με το χαρτομάνι εγκρίσεων και αδειών...
Ξέρετε πόσες άδειες θέλουμε (εμείς ο Δήμος) για να χτίσουμε ένα παιδικό σταθμό;

Αλήθεια πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν υπάρξει μια γενναία κυβέρνηση που θα απλοποιήσει την γραφειοκρατία και τους νόμους, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Απλοποίηση διαδικασιών και νόμων, αυτή είναι η μοναδική ελπίδα για ανάπτυξη, πραγματικά τίποτα άλλο δεν χρειάζεται.


Αν γίνει αυτό, ξαφνικά 785.000 δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και 3.500.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα γίνουν πιο παραγωγικοί, θα ανοίξουν περισσότερες επιχειρήσεις, θα πάρουν πιο εύκολα άδειες, οι Δημόσιοι υπάλληλοι θα προλαβαίνουν να βγαίνουν έξω και να ελέγχουν περισσότερο, και να φέρνουν περισσότερα έσοδα στις υπηρεσίες τους.
Γραφειοκρατία... το μοναδικό (πραγματικά) πρόβλημα.


Πηγή:www.capital.gr


http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/02/wwwcapitalgr_25.html