Παπανδρέου – Καντάφι: για τις παλιές αγάπες μην μιλάς

Ποια ήταν η σχέση του κ. Παπανδρέου με το Ίδρυμα Καντάφι;

http://www.antinews.gr/

Σημειώνει o Τύπος: «Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Καντάφι, που εδρεύει στο Λονδίνο, υπήρξε από τις 30 Ιουνίου του 2009 μέχρι προ ολίγων ημερών, συγκεκριμένα μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης στη Λιβύη, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούσα, ο κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε από τη θέση αυτή…”


Γιατί όμως ο κ. Παπανδρέου συμμετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Καντάφι;

Ποιο σκοπό εξυπηρετούσε η συμμετοχή του στο Ίδρυμα αυτό;

Είχε κάποιες συγκεκριμένες αρμοδιότητες;

Ποια ήταν η προσφορά του, με άλλα λόγια τι έκανε, όλο αυτό το διάστημα που συμμετείχε στο Δ.Σ.

Γιατί ο κ.  Παπανδρέου δεν αναφέρει στο βιογραφικό του ότι συμμετείχε στο Ίδρυμα Καντάφι;

Δεδομένου ότι οι θέσεις σε τέτοια Ιδρύματα είναι αμειβόμενες,  θεωρούμε  δεδομένο ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έλαβε καμιά αμοιβή από το Ίδρυμα Καντάφι.

Είναι επίσης απορίας άξιο γιατί ο Πρωθυπουργός δεν  παραιτήθηκε αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αλλά μόνο όταν πήρε διαστάσεις η  εξέγερση των Λίβυων σε βάρος του σημερινού καθεστώτος.

Γιατί μέχρι σήμερα ο κ. Παπανδρέου δεν έχει καταδικάσει απερίφραστα τις μεθόδους καταστολής του Καντάφι εναντίον του εξεγερμένου λαού τους;

Προς τι η συνεχιζόμενη σιωπή του, μια στάση που αναμφίβολα εκθέτει τη χώρα.

Δεν νομίζει ο κ. Παπανδρέου ότι πρέπει να απαντήσει ο ίδιος στα ερωτήματα αυτά;

Χρηματισμός του LSE

Όπως είναι γνωστό, πρόεδρος στο ίδρυμα είναι ο γιος του Μουαμάρ Καντάφι, Σαίφ αλ Ισλάμ Καντάφι για τον οποίο πριν από λίγες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες και υπόνοιες περί χρηματισμού του London School of Economics με αντάλλαγμα την απονομή του τίτλου του διδάκτορος!

Ο 37χρονος Σαΐφ αλ Ισλάμ Καντάφι ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Κέντρο για τη Μελέτη της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης του λονδρέζικου πανεπιστημίου το 2008. Λίγο αργότερα όμως δώρισε 1,5 εκατομμύριο λίρες μέσω του Ιδρύματος Καντάφι για τη Διεθνή Φιλανθρωπία και Ανάπτυξη, που ίδρυσε ο ίδιος… 
Σε δηλώσεις του ο καθηγητής Χελντ παραδέχθηκε ότι ο υιός Καντάφι δεν ήταν από τους καλύτερους φοιτητές και ότι την περίοδο της παράδοσης της διδακτορικής διατριβής του υπήρξαν φήμες περί αντιγραφής ή συγγραφής από άλλον, χωρίς όμως να προκύψουν αποδείξεις. Η δωρεά στο LSE ενίσχυσε τις φήμες αυτές. 
Την περασμένη εβδομάδα το LSE διέκοψε κάθε σχέση με το ίδρυμα του υιού του Λίβυου ηγέτη, ωστόσο η Ένωση Φοιτητών του πανεπιστημίου εξέφρασε σε ανακοίνωσή της οργή για αυτό που στην ουσία καταγγέλλει ως χρηματισμό του πανεπιστημίου.

Παλιές αγάπες

Είναι, επίσης γνωστό, ότι οι σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με τον Καντάφι ανατρέχουν στο παρελθόν και ήταν πάντα θερμές.

Ήταν  το 1984 όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου εναγκαλιζόταν θερμά τον «Πατριάρχη» της λιβυκής επανάστασης Μουαμάρ Καντάφι στην τέντα του, προκαλώντας την κριτική της Δύσης.
«Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο μάλιστα. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των αρχαίων Αθηναίων». Αυτή ήταν η διαπίστωση του Ανδρέα Παπανδρέου μετά την πρώτη επίσκεψή του στη Λιβύη, το 1977.

«Δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρείται σοσιαλιστής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι όπως ο Θεμιστοκλής, ο οποίος αφού έσωσε την πόλη- κράτος της Αθήνας από τους Πέρσες, αυτομόλησε στον εχθρό… Η εχθρότητα που έχει εναντίον της Αμερικής και του ΝΑΤΟ είναι θεμελιώδης. Το όραμά του είναι για μια Ελλάδα αδέσμευτη, ουδέτερη, που θα μπορεί να ζει με τις δικές της δυνατότητες και με τα πετροδολάρια του Καντάφι», έγραφε το 1978, όπως προκύπτει από τα αρχεία του Φόρεϊν Οφις, ο βρετανός τότε πρεσβευτής στην Αθήνα σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς.

Και αυτή ήταν ήπια κριτική, καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν ακόμη πρωθυπουργός.

Η πρώτη επίσημη επίσκεψή του στη Λιβύη έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1984. «Σας εξετάσαμε, σας δοκιμάσαμε, σας εμπιστευόμαστε» του είπε κατά την υποδοχή του ο πρωθυπουργός Τζαλούντ και τον οδήγησε στη σκηνή του Καντάφι. Ο Παπανδρέου τού χάρισε μια αρχαία λήκυθο με την αφιέρωση: «Στον μεγάλο ηγέτη και ελευθερωτή, στη μεγάλη φυσιογνωμία της δύσκολης εποχής μας, με θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς». Ο Καντάφι ανταπέδωσε με το διάσημο «Πράσινο Βιβλίο», όπου ανέλυε το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας των μαζών. Επιστρέφοντας στην Αθήνα ο Ανδρέας είχε δηλώσει ότι ταυτιζόταν με τη Λιβύη στο θέμα της απαλλαγής της Μεσογείου από ξένους στόλους και βάσεις, γεγονός που είχε προκαλέσει την αντίδραση των Αμερικανών.

Ακολούθησε η Συμφωνία της Ελούντας τον Νοέμβριο του 1984, όταν η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο του διαιτητή στη διένεξη Γαλλίας και Λιβύης, οι οποίες υποστήριζαν αντιμαχόμενες δυνάμεις στο Τσαντ. Η συμβιβαστική λύση βρέθηκε στη συνάντηση Παπανδρέου, Μιτεράν και Καντάφι στην Κρήτη. Όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον γάλλο πρόεδρο πώς πήγε η συνάντηση, εκείνος απάντησε «Ζήτω η Ελλάς».