Τα "σκιάχτρα" και η δαιμονοποίηση του χρέους

Τα «σκιάχτρα», οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» και τα «τέρατα» αποτελούν τα πάγια στρατηγικά τεχνάσματα της ολοκληρωτικής εξουσιαστικής φιλοσοφίας, ιδιαίτερα των σημερινών νεοταξικων καθεστώτων.

Τα συνακόλουθα υποπροϊόντα αυτής της φιλοσοφίας είναι η ακραία αλγεβρική απλούστευση και χυδαιότητα της «τυπικής λογικής», δηλαδή ο σαρωτικός φετιχισμός των πραγμάτων, των εννοιών και των λέξεων: Η χειμαρρώδης παραγωγή, αναπαραγωγή και κατανάλωση της βλακείας.

Σήμερα είναι γιγάντιες οι εστίες, οι «επιχειρήσεις», του ολοκληρωτικού
φετιχισμού και της δολοφονίας της σκέψης: Τα ΜΜΕ

Αυτές οι γιγάντιες «επιχειρήσεις» κατασκευάζουν και επιβάλλουν όλα τα «σκιάχτρα» και «τέρατα» του πλανητικού ολοκληρωτισμού και των «εθνικών» παραρτημάτων του και δολοφονούν ανηλεώς τη σκέψη και τις ιδέες με τη μαζική παραγωγή και κυκλοφορία κοινοτοπιών και τυπικών αληθειών τις οποίες βαπτίζουν «αλήθειες».

Τα ΜΜΕ είναι ένα σούπερ μάρκετ απουσίας ιδεών, εξειδικευμένων ψεμάτων, σύνθετων ανοησιών και αφόρητης βλακείας. Αν η σκέψη δεν έχει απαγορευτεί ακόμα αυτό οφείλεται διότι μέσα σε αυτό το σούπερ μάρκετ της βλακείας και των άνευρων κοινοτοπιών της τυπικής λογικής γίνεται παντελώς ακίνδυνη.

Στο όνομα, λοιπόν του «πλουραλισμού» πουλιέται, σε μαζικούς όγκους, η βλακεία και το ψεύδος, καθώς και η διαστρέβλωση των πάντων, καθιστώντας έτσι τις λιγοστές ιδέες ακίνδυνες, το άλλοθι της απουσίας ιδεών και της βλακείας.

Δυστυχώς αυτή η φιλοσοφία του κίβδηλου «πλουραλισμού» της καθεστωτικής δημοσιογραφίας αρχίζει να κατακλύζει και τη μπλογκόσφαιρα. Πολλά ιστολόγια έχουν μετατραπεί σε αντίστοιχα σούπερ μάρκετ…

Η φιλοσοφία των «σκιάχτρων» και των «τεράτων» αρχίζει να κατακλύζει και πολλά ιστολόγια.



Διαβάσαμε πρόσφατα την εξής ανοησία: ότι το ΚΚΕ φοβάται και κτυπάει το Μίκη και ως εκ τούτου η «Σπίθα» του Μίκη είναι προς τη σωστή κατεύθυνση!!!!!

Ο παραλογισμός αυτής της ανοησίας που καθιστά το ΚΚΕ «τέρας» βάσει του οποίου κρίνεται το σωστό ή το λαθεμένο μιας Πολιτικής απαστράπτει μόνο από τούτο: Το ΚΚΕ κτυπάει πολύ πιο άγρια (στα λόγια) και την κυβέρνηση των ανδρεικέλων, και το ΝΑΤΟ και τον ΣΥΝ κ.λπ. Αυτές οι άγριες κριτικές επιβεβαιώνουν ότι οι κακουργίες αυτές δεν είναι κακουργίες;

Τέτοιες απλοϊκές και χυδαίες ανοησίες (τέτοιοι ογκόλιθοι βλακείας μόνο από διατεταγμένα όργανα μπορεί να ξεστομιστούν), φιλοξενήθηκαν, στο όνομα του δημοσιογραφικού «πλουραλισμού», από πολλά ιστολόγια…

Φανταστείτε το τι γίνεται σε πιο σοβαρά ζητήματα και σε ανοησίες «συσκευασμένες» με το λούστο του «ειδικού», ενός πολιτικού ή κόμματος, ενός ακαδημαϊκού, ενός «αρίστου» και «ειδώλου» ή κάποιας οποιασδήποτε αυθεντίας…

Όταν με τέτοια ευκολία υψώνουμε σε «σκιάχτρο»-κριτήριο της πολιτικής το ΚΚΕ ή τον ΛΑ.Ο.Σ ή οτιδήποτε άλλο, πετώντας στα άχρηστα την πολιτική γνώση και κριτική, την τεκμηρίωση της άποψής μας πάνω στις αντίπαλες θέσεις και πράξεις, τότε ακόμα πιο εύκολα δεχόμαστε τα μεγάλα «σκιάχτρα» σαν βάση της σκέψης, τα οποία μας σερβίρουν οι μεγάλοι κακούργοι του κόσμου.

Το γράψαμε στην αρχή: «Τα «σκιάχτρα», οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» και τα «τέρατα» αποτελούν τα πάγια στρατηγικά τεχνάσματα της ολοκληρωτικής εξουσιαστικής φιλοσοφίας, ιδιαίτερα των σημερινών νεοαταξικων καθεστώτων».

Το «τέρας» της «τρομοκρατίας» είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά «σκιάχτρα» της πλανητικής βαρβαρότητας που χρησιμοποιείται και αξιοποιείται για την καθυπόταξη των λαών.

Η δαιμονοποίση του χρέους είναι το «τέρας» που μας απειλεί σήμερα.




Αυτός ο καθεστωτικός μύθος έχει εγκλωβίσει πάρα πολλούς οι οποίοι είναι αιχμάλωτοι της τυπικής λογικής και δεν μπορούν να δούνε πέρα από τα πόδια τους, πέρα από τα αυλάκια και τα «σπασμένα πιάτα».

Βλέπουν στο χρέος, σε ένα σύμπτωμα της κρίσης, το αίτιο της κρίσης και μιλούν για «κρίση χρέους». Μπαίνοντας έτσι, με τα τσαρούχια, στην καθεστωτική λογική αποπληρωμής του χρέους. Δηλαδή στη λογική που απαιτεί μια πιο άγρια καταλήστευση του ελληνικού και ξεπουλήματος των πάντων, ενισχύοντας ταυτόχρονα και το φαύλο κύκλο του χρέους…

Ούτε προβληματίζονται από το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια μας κάνουν, οι καθεστωτικές δυνάμεις, άγρια πλύση εγκεφάλου, μιλώντας τη μία για «χρηματοπιστωτική κρίση», την άλλη για «κρίση δανεισμού» και τώρα για «κρίση χρέους».

Θα προβούμε, λοιπόν, σε κάποιες συνοπτικές παρατηρήσεις πάνω σε αυτή τη μυθολογία του χρέους, για να θέσουμε τις βάσεις ενός προβληματισμού και σοβαρής μελέτης και να μην καταπίνουμε αμάσητα ό,τι μας σερβίρουν και ούτε να πιανόμαστε στη φάκα σαν τους ποντικούς, με το «τυράκι» της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους που μας σερβίρουν οι «αριστεροί εφευρέτες…

α). Κάθε κρίση στον καπιταλισμό είναι κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης: Αυτό είναι το επιστημονικό αλφάβητο της Πολιτικής Οικονομίας και όχι επινόηση του μαρξισμού.

[b]Στο χρήμα απλώς εκδηλώνονται, συχνά αυτές οι κρίσεις, γίνονται πιο ορατά τα συμπτώματα της καπιταλιστικής κρίσης.

Η υπερσυσσώρευση πλαστικού χρήματος είναι το αποτέλεσμα και όχι το αίτιο της καπιταλιστικής λειτουργίας και λογικής.

β). Από αυτή τη σιδερένια καπιταλιστική νομοτέλεια αναπτύσσονται πολλές ανίατες ασθένειες. Μία από αυτές είναι η υπερχρέωση. Τόσο παλιά όσο και ο καπιταλισμός και ο Κέινς ο οποίος έκανε επίκληση στους πιστωτές, για να σωθεί το σύστημα, να δεχτούν ακύρωση των χρεών τους…

γ). Αυτή τη καπιταλιστική λογική της υπερχρέωσης την βλέπουμε σήμερα καθαρά σε όλα σχεδόν τα καπιταλιστικά κράτη και στα ισχυρά, ιδιαίτερα στον πλανητικό χωροφύλακα, τις ΗΠΑ.

Γιατί αλήθεια δεν μπαίνουν αυτά κάτω από επιτήρηση για το ογκώδες χρέος τους, αλλά μόνο η Ελλάδα και άλλοι αδύνατοι καπιταλισμοί-Ιφιγένειες;

δ). Η ίδια η Κομισιόν είχε καθαρό ότι το χρέος θα αγγίξει στην ευρωζώνη το 90%.

Στις 29/11/2010 προέβλεψε ότι μέχρι το 2012 το χρέος των κρατών μελών της Ευρωζώνης θα φτάσει το 90%, ενώ τα όρια που έβαζαν τα κριτήρια του Μάαστριχτ ήταν το 60%.

Αν εφαρμόζονταν αυτά τα κριτήρια τότε η Ευρωζώνη θα έπρεπε να έχει τιναχτεί στον αέρα…

Γνώριζαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Αντίθετα οδηγούσαν τους μικρούς σε «ελεγχόμενες» χρεωκοπίες για να τους απομυζήσουν και να βγάλουν υπερκέρδη οι ισχυροί, καθώς και να τους υποτάξουν πλήρως σε ένα παγκόσμιο καθεστώς ολοκληρωτισμού…

ε) Τέλος καθεστώτα σαν το Αφγανιστάν και την Αίγυπτο έχουν ελάχιστα χρέη. Γιατί αυτά βρίσκονται σε αυτή την άθλια και βάρβαρη κατάσταση;

Η Κίνα επίσης έχει μεγάλα πλεονάσματα. Ο κινέζικος λαός ωστόσο ζει σε συνθήκες άγριας δουλείας!!!

Σε αυτήν την βαρβαρότητα της δουλείας της Κίνας θέλουν να οδηγήσουν τους λαούς και της Ευρώπης, αρχής γενομένης από τους αδύνατους καπιταλισμούς, με τη ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ του τρομοκρατικού «τέρατος»: Του χρέους…

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=26638#26638