Το ραντεβού του αν. πρωθυπουργού με τον περιβόητο Mr Deutsche Bank

Οι άγνωστες (και συνάμα σκοτεινές) πτυχές της συμφωνίας των Βρυξελλών άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας γκρεμίζοντας το παραμύθι της «επιτυχίας» που προσπαθούν να καλλιεργήσουν τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο και ο Ευ. Βενιζέλος.

Ενα ιδιαίτερα κατατοπιστικό ρεπορτάζ των «New York Times» αποκαλύπτει με ποιον τρόπο ο πρωθυπουργός μπόρεσε (προσωρινά...) να αποφύγει ακόμη πιο επαχθή δέσμευση για ελληνικές υποθήκες ώστε να εγκριθεί το νέο δάνειο. Επίσης, πολλά ερωτήματα δημιουργούνται για ένα περίεργο ραντεβού που είχε ο κ. Βενιζέλος με το «αφεντικό» της Deutsche Bank Γιόζεφ Ακερμαν


Για το θέμα των υποθηκών, υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου μετά τη Σύνοδο πανηγύριζε ότι κατάφερε να αποτρέψει οποιαδήποτε επώδυνη αναφορά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύεται διαφορετική: Εξασφάλισε την προσωρινή μετάθεση της σχετικής απόφασης καταφεύγοντας σε πολιτικές ικεσίες έναντι των δανειστών. Και, όπως τονίζει το δημοσίευμα, άρχισε να επιχειρηματολογεί ότι δεν θα έπρεπε να επιμείνουν σε κάτι τέτοιο, διότι θα δημιουργούσε πολιτική κρίση στην Ελλάδα και πιθανόν να προκαλούσε και την πτώση της κυβέρνησής του!

Ετσι πείστηκαν οι συνομιλητές του να χαλαρώσουν κάπως τη στάση τους επί του παρόντος και να δεχτούν όχι να εξαλειφθεί πλήρως ο όρος, αλλά να υπάρξει μια βασική πρόβλεψη η οποία θα εξειδικευτεί στην πορεία. Ιδιαίτερα, μάλιστα, η ολλανδική και φινλανδική αντιπροσωπία, με πολύ απαιτητική γλώσσα και «προσβλητικό» -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- τρόπο, καλούσαν τον αμήχανο κ. Παπανδρέου να δώσει εγγυήσεις σε κτίρια, γη και εταιρίες για να δώσουν με τη σειρά τους το ΟΚ στο ελληνικό δάνειο.

Για τη συνάντηση του κ. Βενιζέλου με τον κ. Ακερμαν (που είναι και πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομίας) η εφημερίδα γράφει ότι έγινε όταν η 20μελής ελληνική αντιπροσωπία έφτασε στις Βρυξέλλες μία ημέρα πριν από τη Σύνοδο με μεγάλο φόβο και ανησυχία. Και ο κ. Ακερμαν, όπως φαίνεται, λειτουργούσε ως διαμεσολαβητής μεταξύ πολιτικών και τραπεζιτών γιατί ήταν αδύνατο «να περάσει το πακέτο διάσωσης χωρίς τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα», όπως είπε ο ίδιος στη γερμανική τηλεόραση. Η συμβολή του, κατά το δημοσίευμα, ήταν πολύ σημαντική στο να δεχτούν μεγάλες τράπεζες μια μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που είχαν στην κατοχή τους.

Με τα ερωτήματα για το ακριβές περιεχόμενο της συζήτησης των δύο να πλανώνται, είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Ακερμαν είναι ο πρώτος μη Γερμανός (για την ακρίβεια Ελβετός) πρόεδρος της Deutsche Bank! Επίσης, κατά καιρούς το όνομά του έχει εμπλακεί σε διάφορα σκάνδαλα, όπως παρακολουθήσεων αντιπάλων στελεχών άλλων τραπεζών. Συγκεκριμένα, από το 2001 έως το 2007 η τράπεζα παραδέχτηκε ότι ενεπλάκη σε υποθέσεις κατασκοπίας και παρακολουθήσεις ατόμων (τουλάχιστον 20, σύμφωνα με τη «Wall Street Journal»), που της ασκούσαν κριτική. Τις παρακολουθήσεις έκαναν άτομα του τμήματος ασφαλείας της τράπεζας, τα οποία λέγεται πως... απομονώθηκαν μετά τις αποκαλύψεις. Τα αποτελέσματα της έρευνας για το θέμα δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα. Εχει εμπλακεί και σε υποθέσεις μεγάλων μπόνους αλλά και διαμεσολάβησης μεταξύ εταιριών κολοσσών, όπως η Vodafone και η Mannesmann. Το αμερικανικό Κογκρέσο φέτος συμπέρανε, μάλιστα, πως η δράση της τράπεζας είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τη φούσκα ακινήτων και την κρίση των ΗΠΑ. Ο κ. Ακερμαν είναι, συν τοις άλλοις, και μη εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. της Siemens.


Φοίβος Κλαυδιανός



http://www.dimokratianews.gr/