Πασοκιές με το Ενιαίο Μισθολόγιο

Από όπου κι αν πιάσει κανείς το θέμα του Ενιαίου Μισθολογίου θα βρει πολλά να κριτικάρει και περισσότερα να πει για το χάος που επικρατεί στο μισθολογικό τομέα του δημοσίου.

Κατ’ αρχάς, η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα του κόσμου που έχει 104 επιδόματα. Από τα γνωστά και αναγκαία όπως το οικογενειακό μέχρι το… κερατοεπίδομα που παίρνουν οι οδηγοί τρόλεϊ, ή το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία που παίρνουν στον ΟΑΣΑ. Για γέλια και για κλάματα δηλαδή αν σκεφτεί κανείς και τους 17,5 μισθούς που παίρνουν στα ΕΛΠΕ ή τα απίστευτα επιδόματα που παίρνουν οι εφοριακοί και οι τελωνειακοί. Ότι απαιτείται μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό είναι σίγουρο και ότι πρέπει να εκλείψουν οι απίστευτες αδικίες είναι ακόμη πιο αναγκαίο. Δεν μπορεί για παράδειγμα ο φύλακας με πτυχίο… δημοτικού να παίρνει στα ΕΛΠΕ 100.000 ευρώ το χρόνο, λεφτά που δε θα δει ποτέ κάποιος με ευθύνες και υποχρεώσεις και με πτυχία πανεπιστημίου αν όχι διδακτορικά.
Επομένως, το ξεκαθάρισμα είναι δεδομένα πως πρέπει να γίνει, έστω κι αν ξεβολεύονται ορισμένοι.

Όμως, ποιος πάει να κάνει το ξεκαθάρισμα; Το ΠΑΣΟΚ που επί χρόνια μοίραζε επιδόματα και μπόνους σε όποιο σωματείο ήθελε να τα έχει καλά. Είναι τυχαίο ότι και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ διοικούνται χρόνια από πράσινους συνδικαλιστές ή ότι ακόμη και όταν το ΠΑΣΟΚ έπιανε στις δημοσκοπήσεις 20% το 2007, σε κλάδους όπως οι εφοριακοί οι εκλογές έβγαζαν πράσινο πρόεδρο με 60%;

Έρχεται λοιπόν η κυβέρνηση να εξαγγείλει εδώ και πολλούς μήνες το Ενιαίο Μισθολόγιο και μόλις πάει να το εφαρμόσει στους εφοριακούς και τους τελωνειακούς κάνει πίσω και τους τάζει λαγούς με πετραχήλια. Ένα λοιπόν το φάουλ του οικονομικού επιτελείου και του κ. Ρέππα που όπου πάει τα κάνει μπάχαλο διότι φοβάται να συγκρουστεί με τις συντεχνίες.
Το δεύτερο είναι το καινοφανές επιχείρημα που παρουσιάστηκε στη σημερινή ανακοίνωση μετά από σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημήτρης Ρέππας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης και ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Ντίνος Ρόβλιας.

Όπως αναφέρεται: «Το νέο βαθμολόγιο και μισθολόγιο υπηρετεί παράλληλα και δημοσιονομικούς στόχους που, ως ένα βαθμό, έχουν αντιμετωπιστεί με τις ρυθμίσεις που ήδη έχουν ψηφιστεί για τη μισθολογική ωρίμανση και τα επιδόματα. Στόχος του νέου βαθμολογίου και μισθολογίου δεν είναι ο περαιτέρω περιορισμός των αποδοχών των υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων, αλλά η διαμόρφωση ενός νέου ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου. Σε αυτό το νέο θεσμικό πλαίσιο, μέσω μεταβατικών ρυθμίσεων (προσωπική διαφορά), θα ενταχθεί το προσωπικό που υπηρετεί».

Από τη μια θα εξυπηρετήσει δημοσιονομικούς στόχους, δηλαδή μείωση των μισθολογικών δαπανών κι από την άλλη δε γίνεται για περαιτέρω περιορισμό των αποδοχών των υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων.
Μα τότε γιατί γίνεται; Για να λέμε ότι έχουμε ενιαίο μισθολόγιο; Ας μη γελιόμαστε, είναι μια πάγια απαίτηση της τρόικας να περικοπούν κι άλλο οι μισθοί. Θέλουν αίμα και δεν τους φτάνει το δώρο του Πάσχα ή των Χριστουγέννων.

Άλλωστε, δεν είναι τυχαία η φράση «των υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων». Διότι από εδώ και στο εξής όσοι προσλαμβάνονται θα πληρώνονται κατά πολύ λιγότερο. Άρα εκ των πραγμάτων έχουμε μειώσεις μισθών.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα θιγούν μόνο τα ρετιρέ των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά ακόμη και αυτό είναι άδικο. Δηλαδή κάποιος με μεταπτυχιακά και 20-30 χρόνια υπηρεσία σε θέσεις ευθύνης που έφτασε να παίρνει 2.500 ευρώ είναι ρετιρέ και πρέπει να πληγεί. Είναι γνωστές αυτές οι Πασοκιές με τις ταμπέλες, όπως ρετιρέ στις ΔΕΚΟ, υψηλόμισθοι και άλλα τέτοια.

Εν επίσης θέμα που είναι προς συζήτηση είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση αν όντως υπήρξε μυστική συμφωνία με τους εφοριακούς. Πώς θα τα βγάλει πέρα με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους και πώς θα δικαιολογήσει το δημόσιο των δύο ταχυτήτων; Ήδη η νέα ηγεσία της ΑΔΕΔΥ βγήκε στα χαρακώματα και ζητά διάλογο και συμφωνία για τα επιδόματα επί τη βάση της συμφωνίας με τους εφοριακούς. Άνοιξε δηλαδή ο ασκός του Αιόλου κι άντε να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.

Στην κυβέρνηση έχουν αρχίσει να κάνουν δεύτερες σκέψεις για το ενιαίο μισθολόγιο, κι ενώ ήταν να εφαρμοστεί από τις αρχές του 2011 πήγε για τον Ιούνιο, ξαναμετατέθηκε για τον Σεπτέμβριο, τώρα σκέφτονται να υπάρξει και περίοδος χάριτος για 3, 5 ή 7 χρόνια. Να προλάβουν δηλαδή να φύγουν μερικές χιλιάδες υπάλληλοι με πρόωρη συνταξιοδότηση και άντε μετά να βρεθούν χρήματα για εφάπαξ και συντάξεις.
Τα υπόλοιπα ανοικτά θέματα είναι:

Ποιο θα είναι το ποσοστό των υπό κατάργηση ειδικών επιδομάτων που θα ενσωματωθεί άμεσα στο βασικό μισθό.

Πώς και με ποια κριτήρια θα προσμετράται η απόδοση των υπαλλήλων με βάση το νέο σύστημα αξιολόγησης και πως θα διαφοροποιεί το μισθολογικό καθεστώς. Κατ’ ουσία, ποιος θα κάνει την αξιολόγηση, θα έχουμε κομματικές προγραφές;

Τι ύψος θα έχει τελικά το επίδομα ευθύνης, το οποίο, από κοινού με το οικογενειακό και το επίδομα ειδικών συνθηκών, έχει αποφασιστεί να διατηρηθεί μετά την κατάργηση των επιδομάτων.

Ποια θα είναι η οικονομική επιβάρυνση, την οποία θα επιφέρει η ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό για τις συντάξεις.

Όπως όλες τις κρίσιμες μεταρρυθμίσεις η κυβέρνηση αντιμετωπίζει κι αυτή του Ενιαίου Μισθολογίου με προχειρότητα και ερασιτεχνισμό. Και κυρίως με αδυναμία να συγκρουστεί με το βαθύ ΠΑΣΟΚ που οικοδόμησε στο δημόσιο τομέα.


Α.Ψ.




http://www.antinews.gr/2011/08/24/118925/