Βουλευτές, “γομάρια” και reality TV στην Βουλή

Όλα αυτά που γίνονται τις τελευταίες ημέρες στη Βουλή είναι από απαράδεκτα μέχρι ντροπιαστικά για τη Δημοκρατία. Κάποιοι που ενεργούν περισσότερο σαν τηλεαστέρες παρά σαν βουλευτές αποφάσισαν να πάρουν το δικό τους 15λεπτο διασημότητας καθώς εκλογές έρχονται και πρέπει να γίνει «μπούγιο» για να τους ακούσει και ο κόσμος. Ροντούλης, Κανέλλη, Τσώνης, Μερεντίτη, ή όποιος άλλος κάνει θέατρο μέσα στη Βουλή προκαλεί περισσότερο γέλιο παρά άξιες λόγου αναφορές.

Η κ. Κανέλλη, για παράδειγμα, ανήκει σ’ ένα κόμμα που δεν αποδέχεται την κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά συμμετέχει σ’ αυτήν και μάλιστα καρπώνεται και όλα τα προνόμια. Παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιεί το βήμα της Βουλής για να μας πείσει ότι αγωνίζεται για το ψωμί και το γάλα του κοσμάκη. Αμφιβάλλουμε αν γνωρίζει πόσο κάνει το γάλα και το ψωμί κι αν το έχει αγοράσει ποτέ μόνη της κι όχι η.. Φιλιππινέζα. Ομοίως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί της από όλα τα κόμματα. Γιατί όπως είπε κάποιος συνάδελφός τους δεν μπορεί να κάνεις βουτιά στην πισίνα το πρωί και μετά να παίζεις θέατρο στο Κοινοβούλιο.

Για να μην πούμε βέβαια για τον κ. Ροντούλη ο οποίος –για να χρησιμοποιήσουμε τη δική του γλώσσα, καθ΄ ότι από χωριό κι εμείς- δεν ξέρει να ξεχωρίζει δύο γαϊδουριών άχυρα. Τότε που ψήφιζαν το Μνημόνιο ποιοί ήταν τα γομάρια;

Το πρόβλημα είναι αλλού κι έχει να κάνει με την αξιοπιστία, τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα του Κοινοβουλίου.

Και σ΄ αυτά όλα τη βασική ευθύνη την έχουν πάντα οι κυβερνήσεις και λιγότερο τα άλλα κόμματα. Εξηγούμαστε, λοιπόν, γιατί είναι σοβαρότερα κάποια άλλα που συμβαίνουν παρά τα καμώματα κάθε… γομαριού.

Πέρυσι, η κυβέρνηση υπέγραψε το Μνημόνιο το ψήφισαν κουτσά στραβά οι βουλευτές χωρίς καν να ξέρουν τι είναι και η πορεία προς την καταστροφή ξεκίνησε. Έκτοτε ο κ. Παπακωνσταντίνου αναθεώρησε τρεις φορές το Μνημόνιο προς το χειρότερο αλλά από τη Βουλή δεν πέρασε τίποτε. Πλήρη άγνοια οι 300. Αυτό αν δεν είναι γαϊδουριά κατά τη Ροντούλεια διάλεκτο τι είναι; Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι είναι εσχάτη προδοσία αλλά αυτό θα το κρίνει η ιστορία.
Δύο χρόνια τώρα η Ελλάδα πάει από το κακό στο χειρότερο αλλά οι διαπραγματεύσεις που κάνει η κυβέρνηση γίνονται εν κρυπτώ. Συμφωνίες αποφασίζονται και όλοι έχουν πλήρη άγνοια, παρά την κρισιμότητα των καταστάσεων. Αυτό δεν είναι απαξίωση του Κοινοβουλίου περισσότερο από το γάλα και τη φρατζόλα;
Έρχεται ο κ. Παπανδρέου ή ο κ. Βενιζέλος και αραδιάζουν μια σειρά από ψέματα στον ελληνικό λαό γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή βούληση. Σκεφτείτε μόνο πόσες φορές είπαν μέσα στο Κοινοβούλιο ότι δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα, ότι η Ελλάδα σώθηκε και άλλα τέτοια.
Είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς η κυβέρνηση έχει γράψει στα παλιά της τα παπούτσια της Βουλή. Για να μη μιλήσουμε για τα παρατράγουδα με τα βουλευτικά προνόμια που δεν κόβονται ποτέ, τους υπαλλήλους της Βουλής που ζουν μια χαρά εν μέσω κρίσης ή τον Φ. Πετσάλνικο που όλο «κόβει» αλλά όλο η Βουλή είναι πολυέξοδη. Έξι εκατομμυριάκια κοστίζει το κανάλι της Βουλής αλλά αυτοί κλείνουν την ΕΡΤ.

Φυσικά απαξίωση της Βουλής υπήρξε και στο παρελθόν. Και η προηγούμενη κυβέρνηση πολλές φορές έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τους θεσμούς.

Κατακριτέα είναι η στάση του πρώην πρωθυπουργού που γέλαγε με τον Γ. Παπανδρέου (άσχετα αν δικαιώθηκε τελικά) ή τον κ. Πάγκαλο και τα συνεχή σόου του. Ούτε ξεχνάμε τον Καλπογιάννη, ή τον Κεδίκογλου που έριχνε γροθιές στον Κόρακα του ΚΚΕ.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης, να κατακρίνουμε τη συμπαιγνία των κομμάτων για να κρύβονται τα σκάνδαλα ή την αλληλοϋποστήριξη σε περιπτώσεις βουλευτικής ασυλίας.

Εν πάση περιπτώσει, σημασία έχει να δει κανείς τι σημαίνει πραγματική απαξίωση κι όχι να ασχολείται με τους θεατρινισμούς του κάθε καημένου. Η Βουλή πάνω από όλα χρειάζεται αναβάθμιση σε ότι αφορά τις αποφάσεις της για το μέλλον της Ελλάδας. Εκεί θα αποδειχθεί ποιος είναι γομάρι και ποιος όχι.

Διότι υπάρχουν πράγματι και βουλευτές και γομάρια στο ελληνικό κοινοβούλιο. Και ο κόσμος κάποτε θα πρέπει να μάθει να τα ξεχωρίζει αυτά. Τα γομάρια είναι για κουβάλημα, οι πραγματικοί βουλευτές για κρίσιμες αποφάσεις για τη σωτηρία του τόπου και τη μεγαλοσύνη του.

Αρχή άνδρα δείκνυσι, έλεγαν οι αρχαίοι

Α.Ψ.

http://www.antinews.gr/2011/09/23/123791/