Αντιστάσεις, Την Ελλάδα θέλωμεν κ. Πρόεδρε…

Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Εμείς, όμως, «δαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους».
Γενεές γενεών Ελλήνων της Κύπρου, από την εποχή του Κίμωνα με τις ελληνικές τριήρεις, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, πολέμησαν, σκοτώθηκαν, απαγχονίστηκαν, εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν, αποκεφαλίστηκαν, με το όραμα και τον καημό της Ελλάδας. Μιας Ελλάδας που άλλοτε ήταν η Μάνα και άλλοτε η μητριά. Άλλοτε ο συμπολεμιστής και άλλοτε ο μακρινός παρατηρητής. Άλλοτε η στοργή και άλλοτε η αποστροφή. Αλλά… η Ελλάδα μας! Σύμβολο και θεμελίωμα των όπου γης Ελλήνων και ειδικά των Ελλήνων Κυπρίων. Η Ελλάδα μάς πλήγωσε.

Μας ταλαιπώρησε. Μας αγνόησε. Μας εγκατέλειψε. Μας αγάπησε. Μας συνέδραμε. Μας στήριξε. Και σήμερα είναι το μοναδικό και ειλικρινές καταφύγιό μας. Πού αλλού να στρέψουμε το βλέμμα μας; Πού αλλού να στείλουμε ικεσίες παρά μόνο στην Ελλάδα μας!

Τα παιδιά μας. Τα παλληκάρια μας. Οι αγωνιστές από αιώνων. Οι ωραίοι νέοι της ΕΟΚΑ. Οι άλκιμοι έφηβοι, οι μπουρλοτιέρηδες και οι ηρωίδες γυναίκες. Τα ολοκαυτώματα και οι αγχόνες.

Οι αντάρτες και οι μαθητές. Ο Πενταδάκτυλος και ο Μαχαιράς. Όλα και όλοι οι Έλληνες της Κύπρου ανέπνευσαν και αναγιώθηκαν με το όραμα της Μάνας Ελλάδας. Ακόμα ο πόθος ζει! Ακόμα το βλέμμα πάντα στρέφεται προς Δυσμάς. Ακόμα οι δεσμοί αντέχουν. Ακόμα το όμαιμον, το ομόγλωσσον και το ομόθρησκον αντιστέκονται ερρωμένως. Ενάντια σε ανιστόρητους και μηδενιστές, που επενδύουν στα ιδεολογικά χρηματιστήρια της λήθης. Πού να καταλάβει, λοιπόν, από όλα αυτά ο Πρόεδρος Χριστόφιας… Πού να καταλάβει τι σημαίνει να δονείσαι και να είσαι υπερήφανος επειδή γεννήθηκες και είσαι Έλληνας…

Γι’ ακόμα μια φορά, ο Δ. Χριστόφιας αποτόλμησε το αποτρόπαιο και ανόσιο: Εξίσωσε την εισβολική, κατοχική Τουρκία με την Ελλάδα. Είναι ο πολιτικός που ως ΓΓ του ΑΚΕΛ είχε καθυβρίσει την Ελλάδα μας, χαρακτηρίζοντάς την ως… «ξιπετσισμένον κουρκουτάν»! Είναι ο Πρόεδρος που, σε εκείνην την αλήστου και ανεκδιηγήτου μνήμης, αθυροστομία του, στο Brookings Institution (27/9/2010), μίλησε για εισβολή των Μητέρων-Πατρίδων στην Κύπρο. Είναι ο ίδιος Χριστόφιας που, σε συνέντευξή του στην τουρκική «Χουριέτ» (4/1/2012), απαίτησε ξανά από τις μητέρες-πατρίδες να μας αφήσουν ήσυχους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Είναι ένα άθλιο σύνδρομο, που κατατρύχει τους ΑΚΕΛικούς ανέκαθεν. Όταν ήρθε η μεραρχία, το 1964, δεν έμειναν ύβρεις, αχρειότητες, χαρακτηρισμοί και ελεεινολογίες που δεν εξήμεσαν κατά των Ελλήνων αδελφών.

Θεωρούσαν τους Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες, που ουσιαστικά πέτυχαν την Ένωση -άσχετο αν την έθαψε ο Μακάριος…- ως κατοχική δύναμη και, φυσικά, ως εξάρτημα του ΝΑΤΟ. Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών κατά του Μακαρίου ήταν ακόμα μια αφορμή για να εξακοντίσουν όλο το δηλητήριο και όλο το μένος τους κατά της Ελλάδας. Φταίει μόνο η Ελλάδα για όσα συνέβησαν στις σχέσεις της με την Κύπρο;

Όχι, βέβαια. Οι ευθύνες, οι ανεπάρκειες, οι συνωμοσίες, οι υπονομεύσεις, οι αθλιότητες εκ μέρους της επίσημης Λευκωσίας δεν παραγράφονται. Κρείττον σιγάν… Κι όμως: Ο Πρόεδρος εξισώνει ξανά την Ελλάδα με την κατοχική Τουρκία και απαιτεί -άκουσον! άκουσον!- να μας αφήσει ήσυχους! Μα, πότε η Ελλάδα τον ενόχλησε; Πότε η Ελλάδα παρενέβαλε εμπόδια στην άσκηση της καθόλα ολέθριας πολιτικής του στο Κυπριακό; Πότε η Ελλάδα τού υπέδειξε ότι δεν έπρεπε να προβεί σε γενναιόδωρες, μονομερείς παραχωρήσεις στους Τούρκους;

Πότε η Ελλάδα απαίτησε να υπακούει σε αυτήν;

Σε αυτόν τον δύστηνο τόπο, αρκετοί εναβρύνονται με το σύνδρομο του τουρκολιγουρισμού. Αρέσκονται σε δουλοπρεπείς και γονυπετείς εκδηλώσεις απέναντι στον Τούρκο κατακτητή μας. Ο Δ. Χριστόφιας πίστεψε ότι με τη… «συντροφικότητα» με τον κατοχικό Ταλάτ, με τη δήθεν χημεία τους, με τις κωμικές μικρές επαναστάσεις, με γελοίες και δουλικές εκκλήσεις προς τον σουλτάνο Ερντογάν, θα εξημερώσει το τουρκικό θηρίο και θα… λύσει το Κυπριακό. Ιδού, όμως, που επιτέλους, ακόμα και ο Δ. Χριστόφιας κατενόησε αυτά που εδώ και δεκαετίες γνωρίζουν και οι πέτρες: Ο σουλτάνος Ερντογάν απαιτεί τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποταγή μας.

Κι όμως: Ο Χριστόφιας περιμένει να φάει ψάρι στο Βόσπορο, να πιει ρακί και καφέ, και να… εξηγήσει στον Ασιάτη κατακτητή το όραμά του, που εξυπηρετεί και τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα! Ναι, αυτά που στρέφονται αδίστακτα κατά του Ελληνισμού της Κύπρου. Εμείς, όμως, «δαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους». Kαι την Ελλάδα μας!

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_1331.html#.Twpxr6WfeM8