Ακόμα και τώρα δεν καταλάβατε τίποτα;

Ηθελα αφελώς να πιστεύω ότι οι υπουργοί που μετέχουν σ’ αυτό το κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας έχουν πλήρη συναίσθηση των ιστορικών ευθυνών που σηκώνουν στους ώμους και δεν θα αντιμετωπίζουν πια τον χώρο ευθύνης τους σαν προσωπικό βιλαέτι.

Πίστευα ακόμα ότι δεν θα ταυτίζονταν απόλυτα με τα ποικιλόμορφα συμφέροντα και επιδιώξεις των υφισταμένων τους, μετατρέποντας τον υπουργικό θώκο σε ασπίδα προστασίας του συγκεκριμένου τομέα και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις των ενεργειών τους στην υπόλοιπη κοινωνία.

Ετσι λοιπόν λίγο πριν κλείσει αυτό το επαχθέστατο πακέτο το οποίο θα συρρικνώσει περαιτέρω τις ζωές όλων μας, αποκαλύπτεται ότι λόγω της άρνησης κάποιων υπουργών δεν περικόπτονται δαπάνες ύψους 750 εκατ. ευρώ και έτσι το οικονομικό επιτελείο με τη συνδρομή της τρόικας καταφεύγει στις εύκολες λύσεις με τα συνήθη υποζύγια: τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους.

Με άλλα λόγια, ενώ μπορούν να περικοπούν αυτά τα λεφτά από «λειτουργικές σπατάλες» του Δημοσίου, επιλέγεται η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια ως… ισοδύναμο μέτρο.

Και επειδή βέβαια ο Στουρνάρας δεν έχει τη δυνατότητα να βάλει τις φωνές στους συναδέλφους του υπουργούς που είναι και εκλεγμένοι και ενταγμένοι σε κομματικούς σχηματισμούς, τη δουλειά αυτή πρέπει επειγόντως να την κάνει ο πρωθυπουργός. Να τους πει να κόψουν το σβέρκο τους για να ελαφρύνουν τα βάρη στο κοινωνικό σύνολο.

Χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες ότι κι αυτό αν γίνει θα αλλάξει η ουσία των μέτρων, τουλάχιστον όμως ας δοθεί η αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της και κόβει απ’ όπου υπάρχει περιθώριο πριν καταλήξει στα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

Και πιστέψτε με, υπάρχει ακόμα πολύ λίπος στις χιλιάδες διευθύνσεις του δημοσίου και δημοτικού πολυδαιδαλώδους συστήματος που απομυζά επί δεκαετίες τον μόχθο και τους φόρους όσων τουλάχιστον πληρώνουν.

Διευθύνσεις άχρηστες και προκλητικά πολυτελείς για αυτή την εποχή, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν καν υπαλλήλους παρά μόνο διευθυντές και προϊσταμένους! Ας ψάξουν ξανά και ξανά πού σπαταλιέται και το τελευταίο ευρώ ελέγχοντας και τον τελευταίο υπάλληλο της περιφέρειας τι αντικείμενο έχει και πόσο κοστίζει το παραγόμενο έργο του.
Αν και τώρα δεν το κάνουν, τότε δεν έχουμε καμιά μα καμιά ελπίδα.

[Του Βασίλη Στεφανακίδη από protothema.gr]