ΟΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

Αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος πλούτισε λαμβάνοντας μίζες, όπως συμβαίνει παγκοσμίως όταν πρόκειται για διακρατικές προμήθειες, κάποιοι άλλοι έχουν διαπράξει πολύ πιο σοβαρές ληστείες

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου


Η κυρία Χ.Χ.,υπάλληλος του ΙΚΑ, όπως αναφέρει η διοίκηση μετά από έρευνα, είχε μόνον 950.000 ευρώ μέσα σε πάμπερς στην πολυτελή βίλλα της στον Βαρνάβα, στον ευρύ χώρο της οποίας έκτιζε και ένα εκκλησάκι –προφανώς για να μπορεί να αφιερώνεται στα θρησκευτικά της καθήκοντα, μακρυά από τα βλέμματα της πλέμπας. Του λαού, δηλαδή –που πρέπει να ξεροσταλιάζει στο ΙΚΑ κάποιες ώρες για να πάρει μία βεβαίωση η οποία σε άλλες χώρες παρέχεται ηλεκτρονικά σε δύο-τρία λεπτά. Όσο για τα περιουσιακά στοιχεία των συνενόχων της κ.Χ.Χ. τα αναζητά η αστυνομία και εικάζεται ότι ξεπερνούν τα 15 εκατ. ευρώ. Η δε απάτη που έγινε εις βάρος του Ιδρύματος και των συνταξιούχων του εκτιμάται στα 20 εκατ. ευρώ. Μια …μπαγκατέλα, δηλαδή, που σε δραχμές θα αντιπροσώπευε 6,8 δισεκατομμύρια.


Για την κ. Χ.Χ. και τους συνενόχους της, ας μην ανησυχεί κανείς. Θα την βγάλουν καθαρή έως έναν βαθμό και σίγουρα κανένας «αγανακτισμένος» δεν θα πάει στην πόρτα τους να διαμαρτυρηθεί. Εξάλλου, η σπείρα το έπαιζε «αγανακτισμένη», ως συνήθως στις περιπτώσεις αυτές όπου ισχύει το «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Συνολικά υπολογίζεται δε ότι οι διάφορες απάτες που έγιναν στο ΙΚΑ τα τελευταία 30 χρόνια, όπου σημειώθηκε και η επέλαση των «μη προνομιούχων», ανέρχονται σωρευτικά σε 25 δισεκατ. ευρώ, ήτοι το μέσο ελληνικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) σε σημερινές τιμές.

Πέρα, όμως, από τις απάτες στο ΙΚΑ –όπως, υποθέτουμε, και σε άλλους κρατικούς ασφαλιστικούς φορείς – οι ληστείες του δημοσίου και δανειακού χρήματος πάνε πολύ πιο μακρυά σε έκταση και βάθος. Έτσι, πρόσφατο έγγραφο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης εμφανίζει υπάλληλο υπουργείου με «αδικαιολόγητες καταθέσεις» ύψους 8,9 εκατ. ευρώ, δικαστική υπάλληλο με 7,9 εκατ. ευρώ και αρκετούς προϊσταμένους πολεοδομικών και δασικών υπηρεσιών με ποσά που ξεπερνούν το 1 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με το newsbomb.gr, κατά του πολυεκατομμυριούχου υπαλλήλου –ο οποίος είχε συνταξιοδοτηθεί– ασκήθηκε ποινική δίωξη, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες του ιστότοπου «φέρεται αυτές οι καταθέσεις να αποτελούσαν επιχορηγήσεις συνδικαλιστικών σωματείων που ο υπάλληλος εκπροσωπούσε», χωρίς όμως να είναι γνωστό ακόμα «το μέρος των χρημάτων που καταχράστηκε».

Εντύπωση προκάλεσαν στους ελεγκτές δημόσιας διοίκησης και οι καταθέσεις δικαστικής υπαλλήλου η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, υπηρετεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Σύμφωνα με τους ελέγχους, «εντοπίστηκαν στους οικογενειακούς τραπεζικούς λογαριασμούς της καταθέσεις –εκτός μισθοδοσίας και τόκων– ύψους 7.965.236,64 ευρώ, κατοχή από την ίδια και τον σύζυγό της του συνόλου των μετοχών ανώνυμης εταιρείας και συμμετοχή της στην διοίκηση της ως άνω εταιρείας». Να σημειωθεί ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει παραγγείλει την άσκηση πειθαρχικής δίωξης της υπαλλήλου ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ η αρμόδια ΔΟΥ στην οποία διαβιβάστηκε η σχετική έκθεση προκειμένου να διερευνήσει τυχόν φορολογικές παραβάσεις, απάντησε ότι «αδυνατεί, λόγω έλλειψης προσωπικού, να ολοκληρώσει τις ενέργειές της εντός διμήνου από την γνωστοποίηση της έκθεσης» και ζήτησε «να τής χορηγηθεί παράταση προθεσμίας»!

Άλλη περίπτωση είναι αυτή του τελωνειακού υπαλλήλου στον τραπεζικό λογαριασμό του οποίου, μετά από τους ελέγχους των επιθεωρητών, εντοπίστηκαν καταθέσεις ύψους 923.554,67 ευρώ, που κρίθηκαν «αδικαιολόγητες». Ο υπάλληλος παραπέμφθηκε στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο για το παράπτωμα της «χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εντός ή εκτός υπηρεσίας» και ποινή «προστίμου 10 ημερών»!

Επιπλέον, το Εφετείο Πλημμελημάτων τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με αναστολή, ενώ από την αρμόδια ΔΟΥ κρίθηκε ότι «ο ελεγχόμενος δεν υπέχει καμμία άλλη φορολογική υποχρέωση». Με τον τρόπο αυτόν φαίνεται ότι δεν έχει δημευτεί κανένα περιουσιακό στοιχείο από τον συγκεκριμένο υπάλληλο –που εξακολουθεί να κυκλοφορεί ελεύθερος και να απολαμβάνει τους «κόπους της εργασίας του».
Το αρνητικό ρεκόρ με τους περισσότερους «διεφθαρμένους» υπαλλήλους ανήκει στην υπηρεσία Πολεοδομίας. Συγκεκριμένα, πέντε περιπτώσεις από τις δεκατρείς στις οποίες αναφέρεται το έγγραφο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αφορούν σε προϊσταμένους πολεοδομικών υπηρεσιών όλης της χώρας, σε λογαριασμούς των οποίων εντοπίστηκαν περισσότερα από 4 εκατ. ευρώ δίχως να δικαιολογούνται.

Πολυεκατομμυριούχος φαίνεται ότι έχει γίνει πρώην δασάρχης σε νησί του Σαρωνικού. Σύμφωνα με το έγγραφο, «το συνολικό ποσό αδικαιολόγητων καταθέσεων που προσδιορίστηκε από τον έλεγχο, στην περίπτωση αυτή ανήλθε στο ποσόν των 1.014.701,40 ευρώ, από σύνολο καταθέσεων 4.109.449,80 ευρώ». Αν και σε βάρος του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη από την δικαιοσύνη, το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο τον απάλλαξε για το συγκεκριμένο αδίκημα, για να τον απολύσει πρόσφατα λόγω καταδίκης επειδή έδωσε άδεια τοποθετήσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας μέσα σε δασική περιοχή και σε αρχαιολογικό χώρο.
Επιπροσθέτως, σε δεύτερο πρώην προϊστάμενο δασικής υπηρεσίας νησιωτικού νομού εντοπίσθηκαν 88.200 ευρώ τα οποία χαρακτηρίστηκαν αδικαιολόγητα. Τέλος, σε πρώην διευθυντή τεχνικών υπηρεσιών στην Δυτική Ελλάδα, ο οποίος έχει τραπεζικές καταθέσεις ύψους 600.000 ευρώ, ασκήθηκε ποινή οριστικής παύσης.

Πάντως, όπως προκύπτει από την απάντηση του υπουργείου, το σύνολο σχεδόν των 13 υπαλλήλων εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να απολαμβάνουν τα όσα αδικαιολογήτως απέκτησαν. Οι μόνες ποινές που έως σήμερα έχουν ασκηθεί είναι οι πειθαρχικές, ενώ εξακολουθούν να εκκρεμούν οι τυχόν ποινικές διώξεις. Επισημαίνουμε επίσης ότι, από την απόδραση του Παλαιοκώστα μέχρι τον χρηματισμό εφοριακού στην Αθήνα, οι έλεγχοι των δημοσίων υπαλλήλων χαρακτηρίζονται από ατιμωρησία που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια της αδιαφάνειας. Σύμφωνα με δημοσίευμα, τα παραδείγματα ατιμωρησίας είδαν το φως της δημοσιότητας με αφορμή την κατά πλειοψηφία έγκριση, επί της αρχής και επί των άρθρων, του νομοσχεδίου του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Και είναι γνωστό ότι αυτή η ατιμωρησία έχει επιβληθεί από τις συνδικαλιστικές ομάδες που λύνουν και δένουν στην δημόσια διοίκηση και στις ΔΕΚΟ –ομάδες οι οποίες εμφανίζουν το γεγονός αυτό ως «κοινωνική κατάκτηση». Πρόκειται, δηλαδή, για το άκρον άωτον της ανηθικότητας, με κύριο αποτέλεσμά της την κοινωνική νομιμοποίηση της …απάτης. Χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά είναι, από την άποψη αυτή, τα όσα αναφέρει ο μηχανικός Λέανδρος Σλάβης σε ηλεκτρονικό σημείωμά του προς τον υπογράφοντα.

Όπως γράφτηκε –και στην συνέχεια έγινε «θέμα της ημέρας» στο Διαδίκτυο– με την απογραφή, οι υπεραιωνόβιοι, στους οποίους τα ασφαλιστικά ταμεία κατέβαλλαν συντάξεις επί σειράν ετών, από 23.550 μειώθηκαν σε 7.550. Κοντολογίς, δεν ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο 16.000 υπεραιωνόβιοι (ψευδο)συνταξιούχοι! Μεταξύ τους και ένας «μαθουσάλας» 124 Μαΐων! Από τους εναπομείναντες, μακροβιότερος αποδεικνύεται ένας υπέργηρος 111 ενιαυτών.

Μπορεί, ωστόσο, το ενδιαφέρον να επικεντρώθηκε στην διάχυση στην κοινωνία της ροπής εξαπάτησης του κράτους γιατί, προφανώς, κάποιοι συγγενείς εισέπρατταν για δεκαετίες συντάξεις «μουμιοποιημένων» συνταξιούχων, αλλά εξίσου –αν όχι περισσότερο– ενδιαφέρον είναι το τί στοίχισε αυτή η ιστορία στο κράτος και, εμμέσως, στην κοινωνία. Αν λοιπόν υποτεθεί ότι για τον καθέναν τους το ασφαλιστικό του ταμείο κατέβαλλε την μηδαμινή μηνιαία σύνταξη των 600 ευρώ, το ετήσιο κόστος για τον καθένα θα ανερχόταν στα (600 x 14 =) 8.400 ευρώ και για όλους μαζί στα (8.400 x 16.000 =) 134.400.000 ευρώ σε σημερινές τιμές.

Ναι, πάνω από 134 εκατ. ευρώ τον χρόνο! Αν πάλι υποτεθεί, με μία μετριοπαθή εκτίμηση, ότι αυτή η οικονομική αιμορραγία διαρκούσε 20 περίπου χρόνια κατά μέσον όρο για τον καθένα, τότε η «κομπίνα» κόστισε στα ασφαλιστικά ταμεία (134.400.000 x 20=) 2.688.000.000 ευρώ, δηλαδή κάπου 2,7 δισεκατ. ευρώ –πολλαπλάσια από την κρατική συμμετοχή στην χρηματοδότηση των μεγάλων έργων που σταμάτησαν και έρριξαν στην ανεργία χιλιάδες εργαζομένους!!! Μπροστά τους, τύφλα να’ χουν όλες οι Siemens μαζί!

Στην πραγματικότητα, η «κομπίνα» κόστισε πολύ περισσότερο –τόσο γιατί δεν μπορεί να ήταν μικροσυνταξιούχοι όλα τα «ζόμπι» της κοινωνικής ασφάλισης, όσο και γιατί το πιθανότερο είναι η εικοσαετία του υπολογισμού να υπολείπεται σημαντικά της πραγματικής διάρκειας της εικονικής παράτασης της ζωής των «συγχωρεμένων». Πρόσθετα, όλο και κάποια φάρμακα θα γράφονταν στα βιβλιάρια υγείας τους και όλο και κάποια κουπόνια κοινωνικού τουρισμού, εισιτήρια θεάτρων κλπ. θα μοιράζονταν στο όνομά τους. Χώρια το διοικητικό κόστος διαχείρισης των υποθέσεών τους!

Με άλλα λόγια, μόνον στην συγκεκριμένη κομπίνα οφείλεται, με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, πάνω από το 1% του «προ-μνημονιακού» δημοσίου χρέους! Χώρια οι τόκοι! Γιατί όλα τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ελλειμματικά και, ως γνωστόν, τα ελλείμματά τους τα καλύπτει το Δημόσιο, το οποίο, με την σειρά του, ποτέ δεν είχε πλεόνασμα και δανείζεται για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Αν συνυπολογισθεί το κόστος των επιδομάτων σε «μαϊμού» ανάπηρους, τυφλούς κ.α. και των λοιπών κρουσμάτων εκμετάλλευσης της διάλυσης του κράτους, γίνεται εύκολα αντιληπτό πώς έφτασε η χώρα εκεί που έφτασε και πόσοι πολλοί συμμετείχαν στο «φαγοπότι».

Κατά τα λοιπά, κάποιοι από τους εμπνευστές της μεγάλης αυτής κομπίνας ήσαν, λόγω συνδικαλιστικής πρωτοπορίας, και από τους πιο θορυβώδεις «αγανακτισμένους» στις διάφορες εκδηλώσεις στην πλατεία Συντάγματος. Διαισθάνονταν, προφανώς, ότι κάπου το «μεγάλο φαγοπότι» πλησίαζε στο τέλος του

europeanbusiness