Ο ιός του νεοφιλελεύθερου κοινωνικού κανιβαλισμού προσβάλει πλέον την καρδιά της «ριζοσπαστικής αριστεράς»

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις και τις απαντήσεις στο κοινό του κ. Τσίπρα στην πρόσφατη εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, αυθόρμητα μου ‘ρθε στο μυαλό η λαϊκή ρήση «…που ήσουν νιότη πού ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!».

Γνωστή βέβαια η επιχειρηματολογία περί αναδιαπραγμάτευσης της δανειακής και της κατάργησης του μνημονίου, λες και το μνημόνιο είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό και δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δανειακής. Ο Σαμαράς ….απεβίωσε, ζήτω ο Τσιπροσαμαράς, θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος της εν λόγω εκπομπής!

Τίποτε καινούργιο επίσης, περί ευρώ, ευρωπαϊκής ένωσης κτλ. Γνωστά και χιλιοειπωμένα πράγματα καθόλου πειστικά.

Έκπληκτοι όμως, γίναμε μάρτυρες του ακαταμάχητου και εντελώς αφοπλιστικού επιχειρήματος «εγώ δεν πιστεύω ότι θα γίνουν έτσι τα πράγματα…» που επαναλήφθηκε κάμποσες...
φορές, όταν κάποιοι από το κοινό τον ρωτούσαν επίμονα για το τι θα γίνει στην περίπτωση άρνησης των δανειστών. Κι αν δεν γίνουν όπως τα πιστεύει ο κ. Τσίπρας; Εκεί σταματάει η φαντασία.… και η .…πίστη!

Αλλά για να δούμε τελικά τι πιστεύει ο κ. Τσίπρας, γιατί είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και την ημέρα νύκτα. Σε ερώτηση κάποιας κυρίας για απολυμένους, ή για υποψήφιους προς απόλυση από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ήλθε η αποκάλυψη. Τα είδαμε και τ’ ακούσαμε όλα!

Η φωνή του Μπάμπη του σκάι να βγαίνει από το στόμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «…ξέρετε υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα που κανείς δεν μιλάει γι’ αυτούς…», ή κάπως έτσι. Η πιο ξεκάθαρη δικαίωση του κοινωνικού αυτοματισμού από τα χείλη του κ. Τσίπρα. Καλώς ορίσατε στο κλάμπ κ. Τσίπρα, τώρα η λεωφόρος προς την εξουσία ανοίγεται μπροστά σας! Τρέξτε να προλάβετε!

Κι εμείς αναρωτιόμαστε μάταια, ως φαίνεται, μπροστά σε αποφασισμένους και αδίστακτους!

Πως είναι δυνατό ένας απολυμένος, ένας άνεργος να έχει στίγμα που να τον διαχωρίζει από έναν άλλο απολυμένο, από έναν άλλο άνεργο; Πως ένας απολυμένος να μην είναι 100% άνεργος και στην ίδια μοίρα με τον διπλανό του άνεργο, επειδή ο ένας δούλευε σε ένα κατάστημα που έκλεισε, σε μια πολυεθνική που προχώρησε σε μείωση προσωπικού, ή ήταν με σύμβαση σε ένα δήμο, ή κρίθηκε υπεράριθμος σε μια δημόσια υπηρεσία; Όμως για τον κ. Τσίπρα υπάρχει διαφορά. Είναι ο άνεργος του ιδιωτικού τομέα και ο άνεργος του δημοσίου. Κι επειδή οι περισσότεροι είναι του ιδιωτικού ας γίνουν πιο πολλοί και οι του δημοσίου. Τι κι αν προστίθενται στα 2 περίπου εκατομμύρια ανέργων δεκάδες χιλιάδες άλλοι. Αυτοί δεν υπολογίζονται, δεν μεγεθύνουν το πρόβλημα, είναι του δημοσίου. Κι αν μεγεθύνεται μικρή σημασία έχει, αρκεί να θριαμβεύσει η ανθρωποφαγία, που θα μας κρατήσει στον αφρό και θα μας κάνει συμμέτοχους στην εναλλαγή της εξουσίας.

Αν μέχρι τώρα βάζανε τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, γιατί να μη βάλουνε και τους άνεργους τον έναν απέναντι στον άλλον;

Και όλους μαζί αυτούς απέναντι σε όποιον έχει ακόμα μια δουλειά;

Για να μην πούμε για τους συνταξιούχους που θέλουν να εισπράττουν χωρίς να δουλεύουν και να ζουν σε βάρος των νεότερων! Λες κι όταν αυτοί δούλευαν και πλήρωναν εισφορές αυτές δεν είχαν την παραμικρή αξία! Αλλά στον νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό αχταρμά τίποτα πια δεν έχει αξία.

Το μόνο που μετράει είναι πως θα ικανοποιηθούν τα πιο ταπεινά ένστικτα του αδικημένου για να στραφεί, όχι ενάντια σε αυτούς που τον αδίκησαν και συνεχίζουν, αλλά απέναντι σε άλλους εξ ίσου αδικημένους, γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί, τότε μπορεί ο ίδιος να απολάμβανε καλύτερη τύχη. Αυτό προσπαθούν να τον πείσουν να πιστεύει. Ότι δεν είναι οι ίδιοι οι δυνάστες του, αλλά ο διπλανός του που ευθύνεται για την κακή του μοίρα.

Τα είπε αυτά όλα ο κ. Τσίπρας. Όχι βέβαια, αυτός είναι «αριστερός». Τα υπονόησε όμως όλα με αυτή τη μικρή φρασούλα «…ξέρετε υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα που κανείς δεν μιλάει γι’ αυτούς…». Έτσι πιστεύει ότι θα δημιουργήσει από τώρα άλλοθι για να ακολουθήσει την ίδια και απαράλλακτη πολιτική στη περίπτωση που εκλεγεί.

Κι αν αυτός δεν είναι κανιβαλισμός, τότε τι ακριβώς είναι;

Εύγε κ. Τσίπρα μαθαίνετε γρήγορα το παιγνίδι της εξουσίας. Ξεχνάτε κάτι όμως, ίσως πολύ σημαντικό. Για ποιο λόγο και με βάση ποια λογική θα διαλέξει κάποιος το μπάσταρδο από το καθαρόαιμο;


*Ο Όθωνας Κουμαρέλλας είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ.