Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος

του Γιάννη Σιδέρη

Η πλήρης μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα αρχηγικό με πρακτικές που η κοινωνία έχει απαξιώσει, είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός! Τη στιγμή που οι πολίτες της χώρας αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις στην καθημερινότητά τους, η οποία επιδεινώνεται με ταχείς ρυθμούς, τη στιγμή που οι “εταίροι” ετοιμάζονται για την τελική επίθεση στην χώρα όπου διακυβεύεται ακόμα και αυτή η ύπαρξή της, αυτήν ακριβώς την ιστορική στιγμή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο.

Καταλυτικό ρόλο για την πλήρη αποκάλυψη της πολιτικής που χαράζει πλέον, στάθηκε μια επιλογή για την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Πρόκειται για τον κ. Οδ. Βουδούρη. Ποιός όμως είναι ο κ. Βουδούρης και πως εμφανίστηκε....
στην πολιτική σκηνή της χώρας; Διαβάζουμε από την iefimerida.gr:

“Ο Οδυσσέας Βουδούρης ξεκίνησε την κομματική του καριέρα όταν τον ανακάλυψε ο Γιώργος Παπανδρέου, λόγω της γνωστής λόξας του με τα κινήματα, διότι είχε σχέση με τους Γιατρούς του Κόσμου. Ήταν το 2005. Ο Παπανδρέου τον έθεσε επικεφαλής (μαζί με την Πωλίνα Λάμψα) ενός Κινήματος Πολιτών (Κάθε μέρα Πολίτης) που είχε ιδρύσει εντός του ΠΑΣΟΚ όταν φιλοδοξούσε να αλώσει το σημιτικό σύστημα με δικούς του ανθρώπους. Το Κίνημα Πολιτών απέτυχε, ο Οδυσσέας Βουδούρης, όμως, εχρίσθη υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ.”

Έτσι λοιπόν εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή του τόπου. Από κει και πέρα τί έπραξε ο εν λόγω κύριος;

Ο Βουδούρης λοιπόν εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας ως «άνθρωπος του Παπανδρέου» και στήριξε με μανία όλες τις κινήσεις του πρώην Πρωθυπουργού. Ψήφισε το Μνημόνιο Ι και το στήριξε στα κανάλια με ενθουσιασμό. Τον Δεκέμβριο του 2011 οι Αγανακτισμένοι Καλαματιανοί ψηφοφόροι του τον θεωρούσαν τόσο μνημονιακό που τον υποδέχθηκαν με πανό που έγραφε «Έξω οι δωσίλογοι από την πόλη μας». Οι διαμαρτυρίες είχαν επίκεντρο τη στάση που έχει τηρήσει η κυβέρνηση απέναντι στο μνημόνιο. Δεν έλειψαν και τα γνωστά συνθήματα, όπως «Ψωμί, παιδεία, ελευθέρια… Η χούντα δεν τελείωσε το ’73».

Μάλιστα, η διαμαρτυρία προκάλεσε την οργή του κοινού που παρακολουθούσε και λίγο έλειψε να πέσουν μερικές «ψιλές».

Την άλλη μέρα, στο κεντρικό δελτίο του Alter, ο Οδυσσέας Βουδούρης υπερασπίστηκε το Μνημόνιο και τον Παπανδρέου και κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για την επίθεση που δέχτηκε στην Καλαμάτα! Παράλληλα είπε ότι το Μνημόνιο είναι η μόνη λύση για μείωση του ελλείμματος και του χρέους και υποσχέθηκε ότι η Ελλάδα σε ένα χρόνο θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα!

Η αφοσίωσή του στο Μνημόνιο Ι ήταν τόσο ολοκληρωτική που σε επιστολή του -τότε- προς τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου τον παροτρύνει να διώξει από την κυβέρνηση όσους υπουργούς βάζουν εμπόδια ή φέρνουν αντιρρήσεις στα μέτρα!

Το 2012 όταν πια είχε φανεί το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, καταψήφισε το Μνημόνιο 2 και πέρασε στην “αντίσταση”. Κανείς δεν κατάλαβε πως στην συνέχεια, προσχώρησε στην ΔΗΜΑΡ, όπου ξαφνικά καταψηφίζοντας τον προϋπολογισμό το ίδιο έτος, απεχώρησε και από το κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε για επερχόμενο φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά τα γνωρίζουν βέβαια τα μέλη των Νομαρχιακών επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ στην Πελοπόννησο και φυσικά αντιδρούν στην επιλογή της υποψηφιότητας Βουδούρη από την ηγεσία τους. Αργά το βράδυ της Δευτέρας ακόμη μία νομαρχιακή επιτροπή του κόμματος, αυτή της Αρκαδίας απέρριψε την υποψηφιότητα, παρά τις ισχυρές πιέσεις από την Κουμουνδούρου.

Συγκεκριμένα, με 9 ψήφους κατά και 4 λευκά (απουσίαζαν 4 μέλη) ζητά να επανεξεταστεί η υποψηφιότητα του κ. Βουδούρη.

Μία μέρα νωρίτερα συντριπτικά αρνητικό ήταν και το αποτέλεσμα της νομαρχιακής επιτροπής Μεσσηνία (25 κατά, 9 λευκά).

Κατά της υποψηφιότητας έχει ήδη ταχθεί με απόφαση καταπέλτη η νομαρχιακή επιτροπή Κορινθίας, η οποία ναι μεν διέψευσε ότι παραιτείται εξαιτίας του κ. Βουδούρη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναδιπλώνεται από την αρνητική της θέση.

Ο κ. Τσίπρας μοιάζει εγκλωβισμένος στην επιλογή του. Ωστόσο η επιμονή του να μην αντιδρά στις αποφάσεις των μελών του κόμματός του, ενέχει μία και μόνη ερμηνεία. Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς αυτούς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται πλέον προς την περιοχή της σοσιαλδημοκρατίας στο πολιτικό φάσμα, προσδοκώντας την άντληση ψήφων στην επιδίωξή του να κυβερνήσει. Είναι τόσο κραυγαλέα η μεταστροφή του στον παλαιοκομματισμό, όπου αγνοεί τα ίδια τα μέλη του κόμματος που ηγείται, προφασιζόμενος δε την δημοκρατική λειτουργία του!

Και όμως! Αυτός ήταν που ευαγγελιζόνταν την “άμεση δημοκρατία” ως κύριο άξονα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

19 Μαΐου 2013. Ομιλία Αλέξη Τσίπρα από το βήμα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.

“Στην ομιλία μου στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, στις συλλογικές μας επεξεργασίες και αποφάσεις, τονίσαμε πως δημιουργούμε ένα νέο πολιτικό οργανισμό. Ένα ΝΕΟ πολιτικό υποκείμενο. Όχι εμείς, τα στελέχη και οι βουλευτές. Ο κόσμος. Ο λαϊκός κόσμος, ο κόσμος της εργασίας, τα μέλη και οι φίλοι μας. Εμείς, ως έχοντες την ευθύνη να εκφράζουμε τη φωνή των μελών, δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτή την υπόσχεση.”

Και παρακάτω συνεχίζει απευθυνόμενος στα μέλη της ΚΕ.

“Να μην κάνουμε ούτε μισό βήμα πίσω …για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο φορέα. Ενιαίο και δημοκρατικό φορέα. Έναν οργανισμό που θα είναι κόμμα των μελών και όχι των στελεχών. Κόμμα των εργαζομένων και των δημιουργών. Όχι κόμμα των ειδικών.”

Κόμμα των μελών και όχι των στελεχών λοιπόν! Τι να σχολιάσει κανείς; Και παρακάτω:

“Να γίνουμε από άθροισμα συνιστωσών σε ένα νέο κόμμα άμεσης δημοκρατίας και αυτοοργάνωσης, που θα κρινόμαστε όλοι και πρώτοι και πρώτες οι άντρες και οι γυναίκες της ηγεσίας…
…Η πραγματικότητα την οποία καλούμαστε να αλλάξουμε λέει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι αδύνατη η ανάδειξη ενός στελέχους, αν το στέλεχος αυτό δεν έχει την εμπιστοσύνη και την στήριξη ενός εσωκομματικού μηχανισμού. Και αυτό είναι παράλογο…
..Θέλουμε πολυτασικό πλουραλιστικό ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι προφανές. Όχι, όμως, ένα κόμμα που να κυριαρχείται πλήρως από τους εσωκομματικούς μηχανισμούς”.

Αυτά έλεγε σε ένα κρεσέντο “δημοκρατικής” έξαρσης ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται όμως πως ο χώρος των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, μια τεράστια δεξαμενή ψηφοφόρων τις τελευταίες δεκαετίες, είναι αυτό που τον ενδιαφέρει πέρα και πάνω από την δημοκρατική λειτουργία του κόμματός του!

Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο ο νεαρός υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας. Κινείται προς τον πρωθυπουργικό θώκο με πρακτικές του παρελθόντος μια εποχή που ο λαός αναζητά ακριβώς το αντίθετο! Δεν έχω καμιά αμφιβολία πια για το ρόλο που επέλεξε να παίξει στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας που δεν είναι άλλος από μια “συστημική” διαχείριση των εντολών των ξένων.

Εκμεταλλευόμενος την ιδεολογική προέλευση του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί (κι αυτός;) να εξαπατήσει τον Ελληνικό λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του.

Ο λαός δεν πρέπει να εκλέξει αυτή τη φορά το “καλύτερο κακό”. Δεν πρέπει να προσφύγει στις κάλπες με την λογική της επιλογής του “άλλου πόλου”.

Οι στιγμές είναι παραπάνω από κρίσιμες και η ψήφος τώρα πρέπει να είναι με κριτήριο τον “άλλο δρόμο”. Τον δρόμο της ανάκτησης της χώρας και όχι της καλύτερης διαχείρισης μιας αποικίας! Η επιλογή υπάρχει. Ας την αναζητήσει χωρίς φόβο αλλά με πάθος!

Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας.

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2014/02/blog-post_1836.html