«Κλειστό λόγω πτώχευσης»

της Μαρίας Τριαντοπούλου

Ακούμε σήμερα ότι πρόκειται να επέλθει ρήξη κυβέρνησης και Τρόικα για το πως θα διατεθεί το πρωτογενές πλεόνασμα. Ότι η κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς προσωπικά θέλει να ενισχύσει τους χαμηλόσυνταξιούχους ένστολους και τους κοινωνικά αδύναμους ενώ η Τρόικα θέλει το τυχόν πρωτογενές πλεόνασμα να δοθεί σε δράσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα. Εμένα πάλι μου φαίνεται ότι μάλλον παίζουν με τον πόνο μας. Είναι σαν να παρακολουθούμε την παρέλαση του παραμυθιού με την στολή του Αυτοκράτορα. Αυτός είναι θεόγυμνος αλλά νομίζει –γιατί έτσι τον έχουν πείσει να νομίζει - ότι φοράει μια περίλαμπρη καινούργια φορεσιά και ο κόσμος μένει άφωνος όταν τον βλέπει.

Και δεν χρειάζεται κανείς να μελετήσει σε βάθος τους ισολογισμούς και τους προϋπολογισμούς και όλες τις οικονομικές μελέτες για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό. Αρκεί να ρίξει μια...ματιά γύρω του ή να περπατήσει, όπως έκανα εγώ σήμερα, σε έναν δρόμο στο κέντρο της Αθήνας. Είχα καιρό να το κάνω αυτό και ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο εμφανή πλέον τα σημάδια της οικονομικής κρίσης, των πολιτικών της λιτότητας και των βάρβαρων εισπρακτικών πρακτικών. Σχεδόν όλα τα μικρο-μεσαία μαγαζιά που λειτουργούσαν κουτσά στραβά μέχρι πριν δυο χρόνια έχουν κατεβάσει ρολά. Δεν ξέρω τι γίνεται με τα μεγάλα εμπορικά κέντρα ή τα πολυκαταστήματα που ίσως καταφέρνουν να επιβιώσουν (με απλήρωτα δάνεια και χρέη προς το δημόσιο προφανώς τα περισσότερα) αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό των εμπορικών της γειτονιάς – από μικρά βιβλιοπωλεία και σούπερ μάρκετ σε μαγαζιά με ψιλικά ή είδη δώρων ή ρούχων και παπουτσιών – δεν υπάρχει πια. Αντικρίζει κανείς με θλίψη τις άδειες και βρόμικες βιτρίνες, τα ρολά τα ζωγραφισμένα με γκραφίτι, τις κατακερματισμένες ελπίδες που τόσο δηκτικά συμβολίζουν τα εγκαταλειμμένα μαγαζιά που κάποτε τάιζαν μια και δυο οικογένειες, έστελναν παιδιά στο σχολείο και αναζωογονούσαν την ζωή και την οικονομική ανάπτυξη της κάθε γειτονιάς.

Όταν λοιπόν ακούω αυτούς τους σουρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ τρόικα και κυβέρνησης, αυτό το ακραίο επικοινωνιακό παιχνίδι του κ. Σαμαρά που αγωνίζεται μέχρι δήθεν ρήξης με τους δανειστές σχετικά με το που θα πρωτομοιράσει το πλεόνασμα, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν πραγματικά πιστεύουν οι κυβερνώντες ότι έχουν να κάνουν με έναν λαό που εύκολα μπορούν να χειραγωγήσουν, να κοροϊδέψουν και τελικά να πάρουν την ψήφο του με προεκλογικά παιχνίδια και λαϊκίστικες παροχές από κάποιο υποτιθέμενο πλεόνασμα. Εδώ είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού, και το νιώθει και ο καθένας από εμάς άλλωστε στο πετσί του, ότι όλη η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας έχει καταστραφεί απόλυτα. Το κάθε κλειστό μαγαζί, η κάθε τέτοια σπαραχτική πλέον εικόνα του «success story» κρύβει από πίσω αληθινούς ανθρώπους και όχι στατιστικές και στοιχεία, κρύβει χρέη που δεν έχουν από που να καλυφθούν, εισφορές που δεν έχουν από που να πληρωθούν, κρύβει αίσθημα αποτυχίας και αδιεξόδου.

Και να δείτε, θα εκπλαγείτε τώρα με αυτό που θα πω, ότι θα τα βρουν τελικά με την τρόικα. Θα κάνουν κάποιες υποχωρήσεις εδωθεν κακείθεν, λίγο πάνω, λίγο κάτω, λίγο παλιομοδίτικη μπακαλική αριθμητική και θα μας την πασάρουν. Θα παρακολουθούν μάλιστα έντρομοι την παράσταση το Eurogroup και ο κ. Ντάισελμπλουμ μαζί του, που και δεν βλέπουν το πλεόνασμα - κάθε φορά που πάει ο κ. Στουρνάρας για μαλλί φεύγει κουρεμένος – και έρχονται οι ευρωεκλογές με τις δύσκολες ισορροπίες και τις πιθανές ανατροπές.

Και στο μεταξύ, όσο οι δανειστές, η τρόικα, η κυβέρνηση συγκρούονται προσχηματικά (ή και αληθινά-δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αφού στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγουμε), και προεκλογικά τα πράγματα στη χώρα πάνε από το κακό στο χειρότερο παρόλο που ο κ. Σαμαράς και οι υπουργοί του θέλουνε να πιστέψουμε το ωραίο παραμύθι που τόσο έντεχνα μας σερβίρουν. Αλλά όπως δεν κρύβονται ο βήχας και τα λεφτά, έτσι δεν κρύβεται πια ούτε η κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου, ούτε η φτώχια ούτε η ανέχεια.

από το «tvxs.gr»