(Δεν) δουλεύει το μαγαζί...

του Στάθη
Δεν δουλεύει το μαγαζί: Γερμανία 52,1%! Δανία 43,6%! Ολλανδία, κρατηθείτε: 63%!! Τι είναι αυτά; Ποσοστά αποχής στις ευρωεκλογές! Αυστρία,54,3%!

Πάμε στο «Νησί». Βρετανία: 64% αποχή! Πάμε στους «χορτασμένους», Σουηδία: 54,3% αποχή! Φινλανδία: 59,1%! Γαλλία, η «ψυχή» της Ευρώπης. Εκτός απ’ την άνοδο των Λεπενικών του Εθνικού Μετώπου, ταβάνι βάρεσε και η αποχή: 56,5%! Στη διπλανή και βασανισμένη Ισπανία (με τον εκεί δικομματισμό να καταρρέει) η αποχή έφθασε....
το 54,1%! Ενώ στην εξαθλιωμένη Πορτογαλία, που «βγήκε» προσφάτως απ’ τα Μνημόνια (παρ’ ότι δεν την κυβερνά ο Σαμαρομπαλτάκος), η αποχή βάρεσε 65,5%!! Δεν δουλεύει το μαγαζί
στη δύση της Δύσης, αλλά δεν δουλεύει και στην ανατολή της. Στις χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ, που τώρα συναπαρτίζουν ένα ψηφιδωτό προτεκτοράτων, αποικιών, ειδικών οικονομικών ζωνών, σαντζακίων, και ζωτικών χώρων αλλωνών η αποχή έσπασε λέβητες: Λετονία 70%! Τσεχία 80%! Σλοβακία 87%!! - πάρτε ανάσα! Ουγγαρία 71,1%! Σλοβενία 79%! Ρουμανία 67,8%! Κροατία 74,9! Βουλγαρία 64,5% και στην Πολωνία (που διατηρεί ακόμα κάποιες φιλοδοξίες κρατικής υπόστασης) 77,3%!

Στην πολυβασανισμένη -για να γυρίσουμε στη δύση της Δύσης-Ιρλανδία (που γνωρίζει το τέταρτο μεγάλο κύμα μετανάστευσης στη νεότερη ιστορία της) απ’ τις ευρωεκλογές απείχε το 48%! Το 40% στην Ιταλία και το 56% στην Κύπρο. Δεν δουλεύει το μαγαζί,
ή μάλλον δουλεύει με έναν τρόπο που στους πιο πολλούς προκαλεί αποξένωση και σε σημαντικό μέρος σκεπτικισμό ή αποστροφή.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες βλέπουν την Ένωση σαν μια γραφειοκρατία των τραπεζών και των τραστ, σαν ένα στράτευμα μισθοφόρων
που έχει μπουκάρει στα κράτη τους, στις πόλεις τους, στα χωριά τους και κάνει κουμάντο με τον πιο άκαρδο αλλά και άξεστο τρόπο στους νόμους, τους κανόνες και τα ήθη με τα οποία ήταν συνηθισμένοι να ζουν.

 Η Ένωση χτυπάει κατακέφαλα συντηρητικές και προοδευτικές αντιλήψεις με έναν υπερταξικό και υπερεθνικό κομφορμισμό (αλλά και επικοινωνιακό βερμπαλισμό) που θυμίζει -ω, ναι- τις συντεχνιακές αντιλήψεις των φασιστών για τα κράτη, όπου κάθε τάξη πρέπει να παίζει ήσυχα και ωραία τον ρόλο της, αν δεν θέλουν οι ανήσυχοι να καταλήγουν στο περιθώριο ή στα ψυχιατρεία - ή σε κάθε άλλη σύγχρονη εκδοχή ενός στρατοπέδου καταναγκαστικής εργασίας.

Στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ένωση ο «τρόμος και η αθλιότητα του Γ’ Ράιχ» είναι οικονομικός, συμβαίνει σε πολλές χώρες -και στις χορτασμένες- κι απλώνεται παντού.

Αυτή η παρακμή και η εξαθλίωση, αν παγιωθεί, αν βαθύνει κι άλλο, ο μόνος τρόπος για να διαιωνίζεται θα είναι τα πραξικοπήματα (πολιτικά στην αρχή, στρατιωτικά στη συνέχεια) και η εγκαθίδρυση τυραννιών. Ήδη
στην Ελλάδα πολιτικά πραξικοπήματα έχουν συμβεί, ενώ «η οικονομία της φρίκης» έχει πάρει πλέον μορφές οικονομικού ναζισμού. Κι επειδή η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, έχει γίνει η Ελλάδα του Μπαγκλαντές ή η Ελλάδα Καμπότζη - διότι σε αυτό το επίπεδο, στα έσχατα, στον πάτο, κατατάσσεται πλέον η χώρα μας εις ό,τι αφορά τη δυστυχία της εργασίας.

Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας κι άλλοι διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με τις συνθήκες δουλειάς διεθνώς διεκτραγωδούν τη ζούγκλα, τη μαφιόζικη ζούγκλα που έχει υποκαταστήσει την εργασιακή νομιμότητα στη χώρα μας. Νόμος πλέον είναι ό,τι γουστάρει το αφεντικό. Που δεν σε πληρώνει, που σε απασχολεί με ατομική σύμβαση ή χωρίς καν σύμβαση, που σε απολύει όποτε θέλει,
νόμος «στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη», έτσι όπως κατάντησε η εργασία στη χώρα μας είναι η μαύρη εργασία. Όπως και η εργασία για«μαύρους», καθώς τους εννοούσαν οι αποικιοκράτες. Στη χώρα μας πλέον εγκαταλείπονται παιδιά στην τύχη τους, τα «παρκάρουν» σε συγγενείς και ιδρύματα γονείς που δεν έχουν να τα θρέψουν, «ανάξιοι γονείς» όπως θα έλεγε ο κυρ Πάγκαλος, η κυρία Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, ο κ. Πρωθυπουργός ή όποιος άλλος τούς έκανε παρίες και τάλαινες.

Έχω σιχαθεί -επιτρέψτε μου- μου γυρίζουν τα έντερα να βλέπω τους ανάλγητους πολιτικούς που ψήφισαν τους ανθρωποκτόνους νόμους να ζουν τη ζωή τους σαν να μην τρέχει τίποτα, υπεράνω αυτοκτονιών,
να κομπάζουν όπως ο κ. Βενιζέλος ότι το κόμμα του ανέβηκε εν σχέσει με τα... γκάλοπ κι ας έπεσε τέσσερις ακόμα μονάδες, είναι ύβρις για την πατρίδα να αγορεύει αυτός ο άνθρωπος πλήρης κακίας, με το μάτι του να γυαλίζει, εκτοξεύοντας προς τους πάντες απειλές που γαβγίζουν, ειρωνείες που σαρκάζουν, συκοφαντίες που χορεύουν το χορό των εφτά πέπλων,
ένας αλαζών που ό,τι έχει πιάσει το χέρι του το έχει κάνει στάχτη - δεν δουλεύει το μαγαζί.

 Ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη. Έχει γίνει το«μαγαζάκι του τρόμου» κι αλίμονο στον καθέναν μας, έναν-έναν με τη σειρά του. Στη χώρα μας έχει κηρυχθεί εσωτερικό χρεωστάσιο, τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται από 60 δισ. έως προσφάτως, σε ελάχιστο χρόνο, έχουν ανέβει στα 71 δισ. (εξ ων τα 39 δισ. αφορούν σε επιχειρηματικά δάνεια, τα υπόλοιπα κυρίως σε στεγαστικά). Το ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 50 δισ. και το εθνικό χρέος έχει εκτιναχθεί στο 170% του ΑΕΠ - όμως αυτά είναι «χθεσινά νέα» και ο Θεός να βάλει το χέρι του για τα αυριανά - αν δεν του το κόψει ο κ. Βενιζέλος. Αν δεν σου ξεριζώσει τη γλώσσα εσένα που μιλάς εκεί πίσω και μουρμουρίζεις ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα, καλά πάνε! σκάσε!

Σου μιλούν
ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος με απόλυτο σεβασμό στον πόνο που σου προκαλούν, σκάσε κι άκου και μην αντιμιλάς, θα προκαλέσεις «ατύχημα», θα φέρεις τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και θα δημιουργήσεις «αστάθεια». Θέλεις να πάψει η Ελλάδα να είναι Μπαγκλαντές; θέλεις πίσω νοσοκομεία, μεροκάματα και σχολεία; πώς; με τι λεφτά; αν δεν πουλήσουμε ΔΕΗ, ποτάμια, παραλίες, λίμνες, με τι λεφτά θα συνεχίσουν να (σε) τρώνε αυτοί που σου φάγανε τον μισθό, τα ασφαλιστικά, το μαγαζάκι σου, το μέλλον το δικό σου και των παιδιών σου;

Οι εκλογές έγιναν,
τελείωσαν! λάβαμε το μήνυμα. Θα κάνουμε ορισμένες βελτιώσεις. Λόγου χάριν, το μπόνους των πενήντα εδρών για το πρώτο κόμμα - αφού ωφεληθήκαμε από αυτό, τώρα, που δεν είμαστε πια πρώτο κόμμα, μπορούμε να το αλλάξουμε. Οχι, δεν σε δουλεύω, είσαι
πολύ χαζός για να καταλάβεις πότε σε δουλεύω και πότε όχι. Εγέρθητου όταν σου μιλάω, είμαι ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος ΕΓΩ! Είμαι μεγαλύτερο
θηρίο απ’ την προπαγάνδα ΕΓΩ! ΕΓΩ την προπαγάνδα την τρώω για κολατσιό! Είμαι ΕΓΩ ο κακός δαίμων της Ελλάδας κι όπως θέλω ΕΓΩ με λένε. Βενιζέλο και Σαμαρά και Στουρνάρα και Γιωργάκη και Σημίτη και κυρ Φώτη, όπως θέλω με λένε και λογαριασμό δεν θα σας δώσω. Οι εκλογές έγιναν, το μήνυμα το λάβαμε...
από το "enikos.gr"