Όταν πετάξαμε χαρταετούς στα Κατεχόμενα
Ν. Λυγερός
Όταν πετάξαμε χαρταετούς στα Κατεχόμενα ήταν για να θυμηθούμε τα απαγορευμένα πετάσια των εγκλωβισμένων μας, για να μην λησμονήσουμε τους ξεχασμένους διαλόγους. Έτσι ετοιμάσαμε τρεις χαρταετούς κι ο καθένας κουβαλούσε πάνω του το σύμβολό του. Είχαμε μαζί μας τα θεμελιακά μας στοιχεία: το σύνθημα: Ελευθερία ή Θάνατος με το σταυρό, τη Φιλική Εταιρεία με το σταυρό, και το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για τη στρατηγική. Μετά τη Ζώδια και τη Μόρφου πήγαμε στον αρχαιότερο ελαιώνα που βρίσκεται στα Κατεχόμενα και ανήκει στο πλαίσιο Natura της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου υπάρχουν ελιές 800 ετών. Κι εκεί σ’ αυτές τις ελιές που έχουν ονόματα σαν την Κύπρο, την Αφροδίτη και την Αθηνά αλλά και από τα ερείπια της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου πετάξαμε τους χαρταετούς της Ελευθερίας γιατί ήταν απαγορευμένοι από την βαρβαρότητα και για να δείξουμε στους δικούς μας ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε τους εγκλωβισμένους δίχως υποστήριξη και τη γη μας δίχως απελευθέρωση. Η ελευθερία ήταν από πάντα ένα πολύτιμο αγαθό για τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό και γι’ αυτό το λόγο δεν πρόκειται να την απεμπολήσουμε ως θεμελιακό μας δικαίωμα. Εκεί στα Μικρά Κατεχόμενα, τα σύμβολα της εθνικής μας επανάστασης πέταξαν ελεύθερα στο γαλάζιο ουρανό που δεν ξέχασε τίποτα από τα γνήσια χρώματά μας. Κι ο καθένας ένιωθε ανάμεσα στους αιώνες του ελαιώνα ότι τα σύμβολα άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά για να αποδείξουν με τον δικό τους τρόπο ότι η απελευθέρωση έχει αρχίσει κι ότι η ελευθερία του Ελληνισμού βασίζεται πάνω στη θάλασσα και τον ουρανό για τους αιώνες των αιώνων μέσω του χρίσματος του Ιησού Χριστού και του συμβολικού ελαιόλαδου.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=15867&l=gr
Ν. Λυγερός
Τα φυλακισμένα μνήματα των αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα είναι από τα πιο διάσημα της Κύπρου και από τα πιο συμβολικά. Κι όμως μετά από τόσες δεκαετίες ακόμα δεν είναι ελεύθερα και παραμένουν φυλακισμένα. Είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να αφήνει αυτά τα σύμβολα να είναι εγκλωβισμένα μέσα στις φυλακές. Δεν αρκεί που οι ήρωές μας τελείωσαν τη ζωή τους στη φυλακή πρέπει να ζήσουν το θάνατό τους στον ίδιο χώρο. Ήδη είχε γράψει γι’ αυτό το θέμα ο Albert Camus καταγγέλοντας τη βάρβαρη καταδίκη. Κι όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα λες και κανείς δεν θέλει να τη δει την πραγματικότητα. Ενώ είναι απλή. Δεν μπορεί ένα τέτοιο σύμβολο να παραμένει φυλακισμένο, ενώ αντιπροσωπεύει την ιστορία μας και τον αγώνα των προγόνων μας. Είναι σημαντικό να πιέσουμε τους θεσμικούς φορείς για να πάρουν επιτέλους την απόφαση να απελευθερώσουν τα φυλακισμένα μνήματα και να είναι προσβάσιμα στον κυπριακό λαό αλλά και γενικότερα στον Ελληνισμό, για να βλέπουν και οι επόμενοι το παράδειγμα των προηγούμενων. Αυτό που έχει μεγάλη αξία είναι ότι με το έργο έκαναν το αδιανόητο και μας χάρισαν την ελευθερία που ζούμε μέσω της θυσίας τους, ενώ εμείς τους αφήνουμε στην σκλαβοσύνη λόγω της αδράνειας και της απραξίας μας. Μόνο και μόνο ο σεβασμός μας προς το πρόσωπό τους θα έπρεπε να μας είχε οδηγήσει στην απελευθέρωσή τους. Δεν είναι αργά και αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και τώρα. Ας το κάνουμε λοιπόν όσο πιο γρήγορα γίνεται για τη μνήμη τους.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=15869&l=gr
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Κατεχόμενη πατρίδα και τέχνη απελευθέρωσης". Κέντρο χαρακτικής Χαμπή, Πλατανίστεια. Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Μέρος Α'
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Ο Απόστολος Παύλος ως συνεχιστής του Έργου Του". Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου - Λεμεσός. Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Όταν πετάξαμε χαρταετούς στα Κατεχόμενα ήταν για να θυμηθούμε τα απαγορευμένα πετάσια των εγκλωβισμένων μας, για να μην λησμονήσουμε τους ξεχασμένους διαλόγους. Έτσι ετοιμάσαμε τρεις χαρταετούς κι ο καθένας κουβαλούσε πάνω του το σύμβολό του. Είχαμε μαζί μας τα θεμελιακά μας στοιχεία: το σύνθημα: Ελευθερία ή Θάνατος με το σταυρό, τη Φιλική Εταιρεία με το σταυρό, και το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για τη στρατηγική. Μετά τη Ζώδια και τη Μόρφου πήγαμε στον αρχαιότερο ελαιώνα που βρίσκεται στα Κατεχόμενα και ανήκει στο πλαίσιο Natura της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου υπάρχουν ελιές 800 ετών. Κι εκεί σ’ αυτές τις ελιές που έχουν ονόματα σαν την Κύπρο, την Αφροδίτη και την Αθηνά αλλά και από τα ερείπια της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου πετάξαμε τους χαρταετούς της Ελευθερίας γιατί ήταν απαγορευμένοι από την βαρβαρότητα και για να δείξουμε στους δικούς μας ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε τους εγκλωβισμένους δίχως υποστήριξη και τη γη μας δίχως απελευθέρωση. Η ελευθερία ήταν από πάντα ένα πολύτιμο αγαθό για τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό και γι’ αυτό το λόγο δεν πρόκειται να την απεμπολήσουμε ως θεμελιακό μας δικαίωμα. Εκεί στα Μικρά Κατεχόμενα, τα σύμβολα της εθνικής μας επανάστασης πέταξαν ελεύθερα στο γαλάζιο ουρανό που δεν ξέχασε τίποτα από τα γνήσια χρώματά μας. Κι ο καθένας ένιωθε ανάμεσα στους αιώνες του ελαιώνα ότι τα σύμβολα άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά για να αποδείξουν με τον δικό τους τρόπο ότι η απελευθέρωση έχει αρχίσει κι ότι η ελευθερία του Ελληνισμού βασίζεται πάνω στη θάλασσα και τον ουρανό για τους αιώνες των αιώνων μέσω του χρίσματος του Ιησού Χριστού και του συμβολικού ελαιόλαδου.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=15867&l=gr
Γιατί να είναι φυλακισμένα τα μνήματα;
Ν. Λυγερός
Τα φυλακισμένα μνήματα των αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα είναι από τα πιο διάσημα της Κύπρου και από τα πιο συμβολικά. Κι όμως μετά από τόσες δεκαετίες ακόμα δεν είναι ελεύθερα και παραμένουν φυλακισμένα. Είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να αφήνει αυτά τα σύμβολα να είναι εγκλωβισμένα μέσα στις φυλακές. Δεν αρκεί που οι ήρωές μας τελείωσαν τη ζωή τους στη φυλακή πρέπει να ζήσουν το θάνατό τους στον ίδιο χώρο. Ήδη είχε γράψει γι’ αυτό το θέμα ο Albert Camus καταγγέλοντας τη βάρβαρη καταδίκη. Κι όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα λες και κανείς δεν θέλει να τη δει την πραγματικότητα. Ενώ είναι απλή. Δεν μπορεί ένα τέτοιο σύμβολο να παραμένει φυλακισμένο, ενώ αντιπροσωπεύει την ιστορία μας και τον αγώνα των προγόνων μας. Είναι σημαντικό να πιέσουμε τους θεσμικούς φορείς για να πάρουν επιτέλους την απόφαση να απελευθερώσουν τα φυλακισμένα μνήματα και να είναι προσβάσιμα στον κυπριακό λαό αλλά και γενικότερα στον Ελληνισμό, για να βλέπουν και οι επόμενοι το παράδειγμα των προηγούμενων. Αυτό που έχει μεγάλη αξία είναι ότι με το έργο έκαναν το αδιανόητο και μας χάρισαν την ελευθερία που ζούμε μέσω της θυσίας τους, ενώ εμείς τους αφήνουμε στην σκλαβοσύνη λόγω της αδράνειας και της απραξίας μας. Μόνο και μόνο ο σεβασμός μας προς το πρόσωπό τους θα έπρεπε να μας είχε οδηγήσει στην απελευθέρωσή τους. Δεν είναι αργά και αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και τώρα. Ας το κάνουμε λοιπόν όσο πιο γρήγορα γίνεται για τη μνήμη τους.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=15869&l=gr
Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Κατεχόμενη πατρίδα και τέχνη απελευθέρωσης".
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Κατεχόμενη πατρίδα και τέχνη απελευθέρωσης". Κέντρο χαρακτικής Χαμπή, Πλατανίστεια. Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Μέρος Α'
Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Ο Απόστολος Παύλος ως συνεχιστής του Έργου Του"
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Ο Απόστολος Παύλος ως συνεχιστής του Έργου Του". Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου - Λεμεσός. Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε