Επιτέλους! Ας μιλήσουμε για το Χρέος!

του Γιάννη Σιδέρη*

Στο πρωινό του Mega, ο Ν. Βούτσης δήλωσε μεταξύ άλλων για το χρέος:

-Το μεγάλο κούρεμα του ελληνικού χρέους του 70% με 80% στα πλαίσια της Ε.Ε. είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η χώρα. «Το δραματικό είναι ότι ούτε η κυβέρνηση δεν το ζητάει, αντίθετα ισχυρίζεται ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και έχει φτάσει στο 170%».

Αποσαφήνισε για άλλη μια φορά τις δύο διαφορετικές στρατηγικές στο ζήτημα του χρέους που δεν είναι καθόλου ισότιμες και ούτε επιτρέπουν κοινό τραπέζι διαλόγου με την έννοια της εθνικής διαπραγμάτευσης που επικαλείται η κυβέρνηση.

«Δεν συγκρίνονται δύο στρατηγικές που λένε ότι θα προχωρήσουμε με μειώσεις επιτοκίων και δεσμεύεται η χώρα στο διηνεκές για μισό αιώνα τουλάχιστον, με το γενναίο κούρεμα του χρέους, που ούτε καν θέλει να ακούσει ο Σόιμπλε, που θα δώσει μια ιστορική ανάσα για τη χώρα.

Με μια πρώτη ανάγνωση, φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί μια καθόλα βιώσιμη λύση για την...
χώρα και κατ επέκτασιν ωφέλιμη για τους πολίτες. Μοιάζει να έχει σχέδιο και μάλιστα σαφώς πιο ικανοποιητικό από αυτό της συγκυβέρνησης. Αυτό μάλιστα αποτυπώνεται και σε δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό του real, όπου το 69,2% απάντησε ότι πρέπει “να μειωθεί – κουρευτεί το κεφάλαιο και να μπει ρήτρα ανάπτυξης”, ενώ το 20,9% υποστήριξε ότι πρέπει “να αντιμετωπιστεί με μείωση του επιτοκίου αποπληρωμής και επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, χωρίς να μειωθεί το κεφάλαιο”. Σε σχέση με το ποια από τις δύο απόψεις θεωρούν οι ερωτηθέντες ως πιο ρεαλιστική στην εφαρμογή της, το 63,3% απάντησε “να μειωθεί – κουρευτεί το κεφάλαιο και να μπει ρήτρα ανάπτυξης”, ενώ το 25,5% προέκρινε τη δεύτερη πρόταση ως πιο ρεαλιστική.

Εύλογο το ερώτημα αν θα συναινέσουν οι εταίροι. Ο Γιάννης Μηλιός σε συνέντευξή του στα Επίκαιρα πριν τις ευρωεκλογές είχε υποστηρίξει αυτή την λύση. Στο κρίσιμο ερώτημα για το αν οι δανειστές δεν συμφωνήσουν στη διαγραφή του χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα το διαγράψει μονομερώς ο Γιάννης Μηλιός εμμένει στην απάντησή του ότι «Σας είπα πριν ότι δεν θα καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση. Αλλά στο βαθμό που και τεχνικά από τους διεθνείς οργανισμούς αλλά και πολιτικά από το Ευρωκοινοβούλιο η παρούσα δανειακή σύμβαση θεωρείται ξεπερασμένη, νομίζω ότι είναι ώριμες οι συνθήκες απ’ όλες τις πλευρές για την επαναδιαπραγμάτευσή της. Συνεπώς, σας λέω ρητά ότι δεν συμφέρει τους δανειστές να μας οδηγήσουν σε μονομερείς ενέργειες και να χάσουν όλα τα χρήματα που ρεαλιστικά αναμένουν να εισπράξουν».

Δύο λοιπόν είναι τα συμπεράσματα από αυτήν την προτεινόμενη λύση.

Πρώτον: Θα δεχθούν οι δανειστές; Μπορεί να υπάρξει μια τέτοιου είδους λύση μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, με τις παρούσες συνθήκες και τους συσχετισμούς που επικρατούν; Πως θα καταφέρει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μεταπείσει τον Σόιμπλε, από την στιγμή μάλιστα που τα ίδια τα στελέχη του διατείνονται ότι δεν επιθυμούν έξοδο από την ευρωζώνη και η λύση πρέπει να δοθεί εντός; Είναι αλήθεια ρεαλιστική μια τέτοια πρόταση;

Δεύτερον: Ο Γ. Μηλιός υποστηρίζει πως δεν συμφέρει τους δανειστές να μας οδηγήσουν σε μονομερείς ενέργειες και να χάσουν όλα τα χρήματα. Άρα, η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι μέσα στις προθέσεις, έστω και ως έσχατη λύση, μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Πως όμως αυτό συνάδει με την εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ να μην θέτει καν για συζήτηση μια πιθανή έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, αναπόφευκτη μετά από μονομερείς ενέργειες;

Το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι πολίτες είναι προφανές ότι τους οδηγεί στο να αποδεχθούν πλέον ως πιο ρεαλιστικό αυτό που μέχρι πριν λίγους μήνες φάνταζε αρκετά ριψοκίνδυνο, όσο αφορά την σχέση μας με την ΕΕ, ακόμη και αν γνωρίζουν πολύ καλά ότι η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας είναι ισχνή.

Εδώ λοιπόν, ακριβώς σε αυτό το σημείο, ο ΣΥΡΙΖΑ, αν επιθυμεί να παίξει τίμιο παιχνίδι και δεν τον ενδιαφέρει απλώς να διαχειριστεί απλά την εξουσία μιας χώρας χρεοκοπημένης, μιας χώρας που έχει μετατραπεί πια, κατά τα λεγόμενα του βουλευτή του Αλ. Μητρόπουλου, σε αποικία χρέους, πρέπει να ανοίξει την συζήτηση για την οριστική λύση του χρέους.

Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο. Να καλέσει σε ανοικτό διάλογο φορείς αλλά και προσωπικότητες που επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα, όπως ο ίδιος ευαγγελίζεται, με αυτόν. Το να απαλλαγεί δηλαδή η χώρα από την μέγγενη του χρέους και να εγκαθιδρύσουμε επιτέλους πραγματική δημοκρατία σε μια χώρα καθόλα κυρίαρχη. Ας ακουστούν επιτέλους όλες οι απόψεις, χωρίς ταμπού και ευρωμονόδρομους και ας κρίνει ο ίδιος ο λαός το τι είναι και τι δεν είναι ρεαλιστικό για τον ίδιο.

Η δημοσκόπηση της MRB αποδεικνύει ότι η καθημερινότητα ωθεί τους πολίτες στο να αναζητούν λύσεις διαφορετικές από τις έως τώρα προβαλλόμενες ως ρεαλιστικές. Έτσι κι αλλιώς, ο ρεαλισμός των προτάσεων είναι σαφώς υποκειμενικό μέτρο. Εξαρτάται από πια οπτική αντιμετωπίζεις το πρόβλημα. Εξαρτάται η λύση που θα προτείνεις ποιους επιδιώκεις να ωφελήσει.

Αν πάρουμε ως δεδομένο πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την καλύτερη δυνατή λύση προς όφελος των πολιτών της χώρας, δεν πρέπει να παραβλέψει την πιθανότητα της αναγκαστικής μονομερούς διαγραφής του χρέους ως μια λύση που μπορεί να οδηγηθεί μετά από ενδεχόμενη άρνηση των δανειστών για γενναίο κούρεμα και ρήτρα ανάπτυξης, ακόμη και αν γι αυτόν, σε αντίθεση με τον γράφοντα, δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση για την χώρα! Πρέπει πάνω από όλα να βάλει το συμφέρον των πολιτών.

Όλα τα άλλα είναι λόγια που θυμίζουν περισσότερο τα Ζάππεια του Σαμαρά, όταν αυτός τότε μιλούσε για επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, παρά έναν πολιτικό φορέα ο οποίος οφείλει να πρωτοστατεί στην δημιουργία ενός μετώπου για την σωτηρία της χώρας.

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2014/07/blog-post_20.html