Ποδόσφαιρο

Ιωάννης Κων. Νεονάκης MD, MSc, PhD.
- Ξέρεις, με ενοχλεί αφάνταστα η σχεδόν απόλυτη επικράτηση του εφήμερου στη ζωή μας.
- Τι εννοείς;

- Παντού, ή σχεδόν παντού επικρατεί η εικόνα και ο λόγος για το εφήμερο. Περιοδικά εφημερίδες, ραδιόφωνα, διαδίκτυο και κατεξοχήν η τηλεόραση προβάλλει και επικεντρώνεται στο εφήμερο. Ειδήσεις χωρίς νόημα, διαξιφισμοί πολιτικών που κανείς δεν θα τους θυμάται σε λίγες ώρες, συνταγές, ανόητα τηλεπαιγνίδια, διαφημίσεις, αθλητικά, λάιφ-στάιλ, επικοινωνιακές τακτικές, το μικρό που γίνεται μεγάλο. Θεωρούνται δε θέματα «ποιότητας» οι συντάξεις, η ανεργία, το χρέος, το καλάθι της νοικοκυράς. Πόσο ακριβά είναι τα γάλατα και τα γιαούρτια στην Ελλάδα και αν η φρατζόλα θα πρέπει να είναι 350 γραμμάρια ή να ζυγίζεται. Συνεχώς, χωρίς σταματημό. Χωρίς ανάσα. Μια ανελέητη καταιγίδα πληροφοριών. Μια ξεραΐλα. Μια αποφορά. Ένας σκοτασμός. Ένα βαθύ σκοτάδι μπροστά στους προβολείς του πλατό.

- Μα τι είναι αυτά που λες; Όλα αυτά είναι η ζωή, είναι η βιοτή, είναι η καθημερινότητα.
- Ναι, τα ξέρω όλα αυτά. Είμαστε η καθημερινότητά μας, η στιγμή, οι ανάγκες, η δουλειά.
- Ε αφού τα ξέρεις τι εννοείς; Υποτιμάς την καθημερινότητα; Ξέρεις πόσο δύσκολα βγαίνει η καθημερινότητα και τι τέχνη χρειάζεται για να ισορροπήσεις την κάθε μέρα;
- Tο ξέρω και δεν υποτιμώ τίποτα. Αλλά δεν μπορεί η καθημερινότητα, το εφήμερο να είναι το άπαν της ζωής μου. Είναι λίγο. Με πνίγει. Θέλω μιάν ανάσα. Μια νοηματοδότηση. Θέλω να ξέρω το «γιατί». Τόσες πληροφορίες και ούτε ένα «γιατί». Και πάλι όμως το «γιατί» είναι λίγο. Θέλω μιαν άλλη πρόταση. Θέλω το εφήμερο να γίνει εν ταυτώ αιώνιο, θέλω η φθορά να είναι αφθαρσία, θέλω εν τω θανάτω ζωή, θέλω ανάσταση εδώ και τώρα.

- Θέλεις επειγόντως καφέ! Σε βάρεσαν τα προβλήματα της ζωής κατακέφαλα και σάστισες. Χαλάρωσε. Δες το αγώνα στην τηλεόραση να ξεχαστείς για λίγο. Σού χρειάζεται. Και αν νικήσει και η ομάδα σου θα είσαι και χαρούμενος μέχρι αύριο.
- Μα αυτό ακριβώς είναι που σού λέω. Οι δυό ώρες του αγώνα να γίνουν αιωνιότητα. Η κάθε στιγμή, η καθημερινότητα να γίνει αιωνιότητα.

- Για αιωνιότητα δε ξέρω, αλλά αν κερδίσετε σίγουρα το εξασφάλισες το χαμόγελο μέχρι αύριο. Λίγο είναι;
- Λίγο δεν είναι, αιώνιο όμως δεν είναι.
- Βρε άσε την αιωνιότητα. Η ουσία είναι το σήμερα. Ακόμα και η θρησκεία δε λέει να μη σκέφτεσαι το αύριο;
- Δεν είναι ακριβώς έτσι και όλα χρειάζονται ένα πλαίσιο ερμηνείας.
- Πάλι μου τα μπερδεύεις.
- Δες. Φαντάσου πως η καθημερινή ζωή του καθενός μας είναι μια στιγμή, μια τελεία πάνω στο χαρτί. Έτσι οι ζωές μας είναι άπειρες τελείες στο χαρτί, ασύνδετες, άχαρες, τυχαίες. Το θέμα όμως και το ζητούμενο είναι το πώς αυτή η τελεία θα εσωτερικεύσει, θα ενσωματώσει όλο το παρελθόν και το μέλλον μας, την αρχή, την πηγή μας και το τέλος, το σκοπό μας. Και ακόμα παραπέρα όχι μόνον τη δική μας, αλλά και όλων μας. Τη συγκρότηση δηλαδή ενός νέου οντολογικού σώματος αλληλοπεριχώρησης, τη γένεση ενός νέου, συνεχώς διευρυνόμενου οργανισμού, μιας νέας οντολογικής προοπτικής στο διηνεκές που να αλλάζει άρδην και συνεχώς το κοίταγμα των πάντων.
- Και η συνοχή πως θα επιτευχθεί; Από τον άνθρωπο;

- Όχι μόνο.
- Μια νέα νοηματοδότηση ζωής;
- Μια νέα οντολογία.
- Μπερδεύτηκα. Πες μού το σε παρακαλώ με απλά λόγια. Τελικά είναι καλό ή κακό πράγμα το ποδόσφαιρο;
- Αν μπορέσει να συνδεθεί με την αιωνιότητα καθαγιάζεται και φωτίζεται, αλλιώς είναι από απλώς χάσιμο χρόνου έως κάτι το πολύ κακό.
- Και πάλι ασάφειες που με κουράζουν. Και τέλος πάντων πώς θα συνδεθεί με αυτήν την αιωνιότητα;
- Οι απαντήσεις υπάρχουν και είναι γραμμένες. Είσαι μεγάλος όμως και πρέπει να τις βρεις μόνος σου. Ξεκίνα από τώρα.
- Τώρα δε γίνεται. Αφού το ξέρεις, σε λίγο ξεκινάει ο αγώνας και έχω παίξει και στοίχημα. Με τρώει η αγωνία για το αποτέλεσμα.

- Ε τότε, καλά κέρδη!

πηγή