Όταν ο μπάτσος βγαίνει …μπουρδελότσαρκα

του Άρη Σκιαδόπουλου

Ο μπάτσος αποτελεί μια ειδική κατηγορία πού κινείται στο οριακό πεδίο ζώον- άνθρωπος με την Δαρβινική προσέγγιση. Πρώτα aπ´ όλα ως μπάτσος ορίζεται από τη στιγμή πού φοράει στολή κι αναλαμβάνει το έργο της καταστολής. Γι αυτό όταν κάποτε σε μια συνέντευξη ρώτησα την Γώγου αν συμπαθεί τον μπάτσο μού απάντησε: «Ναι όταν δεν φοράει στολή.»

Όταν λοιπόν δεν φοράει στολή είναι ένας από μας πού κινείται στο επίπεδο τού ανθρωπάκου. Ξεχωρίζει ως μέλος της κοινωνίας για την διστακτικότητα του και την ύπουλη στάση του στον κοινωνικό περίγυρο. Μην περιμένεις δηλαδή να κανείς μαζί του καμιά βαθυστόχαστη κουβέντα. Συνήθως κάθεται στη γωνιά ακούει τούς άλλους και σημειώνει στο τεφτέρι του όχι τόσο για να βελτιωθεί όσο για να συμβάλλει στην πληροφόρηση της «υπερεσίας». Αν και κατά τεκμήριο ο περίγυρός του απαρτίζεται από τούς όμοιούς του.

Το γεγονός ότι δεν γίνεται εύκολα αποδεκτός από την κοινωνία, αυτό τον περιθωριοποιεί σ' ...
ένα κύκλο αγέλης ομοίων. Κι αυτό εκ προοιμίου δεν τον κάνει να τρέφει και τα καλλίτερα αισθήματα για την κοινωνία. Συνήθως είναι άτομο πού δεν έχει τελειώσει ανώτερη Σχολή κι εκπαίδευσή του εξαντλείται σε μονόζυγα και άρση βαρών. Παράλληλα εξασκείται στις πολεμικές τέχνες αυξάνει την μυϊκή του μάζα και μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί τη συσκευή δακρυγόνων τις βόμβες κρότου λάμψης και το γκλομπ. Η δε στολή του, τύπου ρόμποκοπ του καλλιεργεί το αίσθημα της ασφαλείας και της υπεροχής. Χωρίς στολή είναι αξιοθρήνητος, με τη στολή γίνεται επικίνδυνος.

Αυτός ο τύπος ανθρώπου αποτελεί το κατ εξοχήν εργαλείο της καταστολής. Δεν χρειάζεται να σκέφτεται. Εκεί είναι μόνο για να ΕΚΤΕΛΕΙ. Μακάρι νάχει απέναντι και το παιδί του αυτός θα πέσει πάνω του να το ποδοπατήσει…

Συνήθως κουβαλάει έναν θυμό απέναντι στην κοινωνία γιατί ξέρει καλά ότι δεν απολαμβάνει την εκτίμησή της. Αυτό τον καθιστά πιο αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια των ανώτερων του οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να τού τροφοδοτήσουν αυτό τον θυμό.. Γι αυτό, όταν βγαίνουν για να καταστείλουν μια συγκέντρωση αισθάνονται την ίδια χαρά πού νοιώθουν όταν πάνε… μπουρδελότσαρκα. Εξ ού κι η κόσμια κραυγή «γαμήστε τους» για την οποία ποτέ κανένας ανώτερος τους δεν θα τούς καλέσει σ Απολογία.

Ο ανώτερος είναι πάντα κρυμμένος στο γραφείο και φροντίζει για το μέλλον του. Πώς θα ξεχωρίσει στην Ιεραρχία τού Σώματος… Συνήθως είναι μειλίχιος με τούς διαπιστευμένους δημοσιογράφους κι ευγενής…

Πρέπει να τούς πείσει να γράψουν τα καλλίτερα γι αυτόν. Όταν όμως αντιληφθεί από τις αναφορές και τα μόνιτορ πού έχει μπροστά του κάποιον ενοχλητικό φωτο ρεπόρτερ ή δημοσιογράφο ,τότε δίνει την εντολή στα «εργαλεία» «γαμήστε τον»…

Μπορεί να μην είναι δημοσιογράφος. Μπορεί να ναι ο Γλέζος, όπως συνέβη πριν από μερικά χρόνια. Τα «εργαλεία» εκτελούν την εντολή κι αν καμιά φορά σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και γίνει κανας ντόρος, τότε διατάσσεται μια ΕΔΕ εναντίον τού άμοιρου αστοιχείωτου κι αγράμματου εργαλείου, η οποία όμως μετ ου πολύ μπαίνει στο Αρχείο..

Πίσω από τις ομάδες των «εργαλείων» υπάρχει η οπισθοφυλακή. Αυτή τη συγκροτούν φασιστάκια γνωστής ταυτότητας και προελεύσεως ανακατεμένα με μπάτσους πού φοράνε πολιτικά και μερικοί aπ´ αυτούς οδηγούν μηχανάκια. Αυτοί, στοχοποιούν απεργούς απομονώνουν κάποιους. Απ´ αυτούς και το ελάχιστο που μπορεί να τούς χρεώνουν είναι αντίσταση κατά της Αρχής. Έτσι με μια υποτυπώδη, από Νομικής απόψεως διαδικασία σ ένα Τμήμα κι αφού έχουν πέσει κάτι ψιλές παραπέμπουν φοιτητές φοιτήτριες εργάτες υπαλλήλους στη Δικαιοσύνη. Και βέβαια ακριβώς επειδή οι δικογραφίες είναι για να γελάνε οι.. κότες οι κατηγορούμενοι στην πλειοψηφία τους αθωώνονται. Θα μου πεις υπάρχουν κοινωνίες δίχως μπάτσους; Όχι. Υπάρχουν όμως χώρες πού διαθέτουν Νομικό Πολιτισμό κι ο κάθε μπάτσος ξέρει τα όριά του. Κι όταν βγαίνει για να σταθεί απέναντι σε μια κινητοποίηση, δεν πάει για να… γαμήσει!! Όχι τίποτα άλλο αλλά γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να αντιστραφούν οι όροι!!

Υ.Γ. Επί τη ευκαιρία. Η σημαία τού Πολυτεχνείου μετά την πορεία εξαφανίζεται ακόμα από τη Νεολαία τού ΠΑΣΟΚ; Κι αν ναι μήπως είναι υπεξαίρεση εθνικού συμβόλου;


από το «Ημερόδρομος»