Βαρουφάκης έξω, Κατρούγκαλος μέσα: Η συστημική προπαγάνδα συνεχίζεται ακάθεκτη και αυτό είναι καλό σημάδι!

Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον των ξένων μέσων ενημέρωσης για την επιτροπή που συγκροτείται για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους.

του system failure
Η τελευταία επίθεση του τραπεζομιντιακού κατεστημένου, εξαπολύθηκε αυτή τη φορά εναντίον του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γιώργου Κατρούγκαλου, με τη γνωστή υπόθεση των αμοιβών.

Ο στόχος δεν επιλέχθηκε τυχαία. Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Άρης Χατζηστεφάνου, “Χτύπησαν αυτούς που επιχείρησαν να διορθώσουν την 'κοινωνική γενοκτονία' επαναπροσλαμβάνοντας αδίκως απολυμένους υπαλλήλους και όσους απειλούν να φέρουν στο φως τη διαπλοκή – μεταξύ άλλων και με τη δημιουργία μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου (ΕΛΕ). Να σημειωθεί ότι ο Κατρούγκαλος ήταν ο μόνος υπουργός της κυβέρνησης που έδωσε το παρόν στην ανακοίνωση της ίδρυσης ΕΛΕ από την Ζ.Κωνσταντοπούλου, τη Σ.Σακοράφα και τον Ερίκ Τουσέν.” (http://goo.gl/h19s5r)

Πράγματι, η χρονική στιγμή που έγινε η επίθεση δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία, καθώς η σύσταση επιτροπής για τον λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους, αποτελεί ακόμα έναν εφιάλτη για τη διαπλοκή εντός και εκτός Ελλάδας, διότι αν προχωρήσει και ολοκληρωθεί (είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει μεγάλα εμπόδια), θα αποκαλυφθούν πολλά σκάνδαλα και η χώρα θα έχει την ευκαιρία να διαγράψει μεγάλο μέρος του χρέους της με βάση το διεθνές δίκαιο.

Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ισχυρό πλήγμα ενάντια στους εμπνευστές του πιο σκληρού νεοφιλελεύθερου πειράματος, που πασχίζουν με κάθε τρόπο να ολοκληρώσουν στην Ελλάδα. Όχι μόνο θα επέτρεπε στη χώρα να ανασάνει από το υπέρογκο χρέος, αλλάζοντας πορεία προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, των δημοσίων επενδύσεων και των κοινωνικών παροχών, αλλά θα αποτελούσε υπόδειγμα και για άλλες χώρες της ευρωζώνης που επίσης υποφέρουν από το δυσβάσταχτο χρέος. Έτσι, τα σχέδια των πλουτοκρατών για την έλευση της νέας Φεουδαρχίας θα είχαν κατατροπωθεί οριστικά.

Το σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση πανικού, επειδή η αγαπημένη του πολιτική ελίτ που κυβερνούσε για δεκαετίες τη χώρα, έχει απολέσει πλήρως την αξιοπιστία της απέναντι στους πολίτες, εν μέσω αλλεπάλληλων σκανδάλων διαφθοράς. Ο μόνος τρόπος να "φρενάρει" την ευρεία λαϊκή αποδοχή της νέας κυβέρνησης, είναι να αρχίσει έναν πόλεμο φθοράς, προσπαθώντας τουλάχιστον να την εξομοιώσει με το διεφθαρμένο μεταπολιτευτικό κατεστημένο.

Η αντίρρηση σε ότι αφορά το παραπάνω άρθρο του Χατζηστεφάνου, έχει να κάνει με το γεγονός ότι και άλλα στελέχη της κυβέρνησης γίνονται δέκτες ενός ιδιότυπου πολέμου και ιδιαίτερα ο Γιάννης Βαρουφάκης. Η προσπάθεια υποβάθμισης του Βαρουφάκη γίνεται κυρίως από το συστημικό κατεστημένο εκτός συνόρων και κυρίως από τη Γερμανική πλευρά. Πέρα από το χιουμοριστικό σκέλος της υπόθεσης, γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης του νέου Υπουργού Οικονομικών, ως ανθρώπου αναξιόπιστου και ίσως επικίνδυνου για τη συνοχή του "θαυμαστού" Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ένα οικοδόμημα βέβαια, έτσι όπως το αντιλαμβάνονται οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι και οι λομπίστες και όχι οι λαοί.

Ούτε η στοχοποίηση Βαρουφάκη από τα συστημικά κέντρα του εξωτερικού μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Είναι γνωστή η σκληρή κριτική που άσκησε στους ευρωκράτες και τους χειρισμούς τους όσον αφορά την Ελληνική κρίση, αλλά και στην ίδια τη δομή της ευρωζώνης, πολύ πριν την εκλογή του και τη θητεία του στο Υπουργείο Οικονομικών. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα εξέθεσε τόσο την Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, όσο και την προηγούμενη αγαπημένη της κυβέρνηση στην Ελλάδα.

>Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανάλυσή του στο Russia Today, όταν αποκάλυψε πως η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, "όλως τυχαίως" λίγο πριν τις τελευταίες ευρωεκλογές, ήταν απλά ένα πλασματικό "success story", ώστε η Μέρκελ και οι ευρωκράτες να διακηρύξουν τη νίκη τους όσον αφορά το Ελληνικό ζήτημα, βοηθώντας παράλληλα και την πιστή τους κυβέρνηση Σαμαρά. Όπως αποκάλυψε ο Βαρουφάκης, στην πραγματικότητα έστειλαν ένα μήνυμα στους υποψήφιους επενδυτές ότι τα συγκεκριμένα ομόλογα ήταν καλυμμένα από την ΕΚΤ και δεν υπήρχε περίπτωση να κουρευτούν. Έτσι οι επενδυτές έτρεξαν να αγοράσουν με επιτόκια εξαιρετικά υψηλά σε σχέση με τα συνήθη ομόλογα των άλλων χωρών. (http://adiritos.blogspot.gr/2014/04/yanis-varoufakis-deconstructs-merkels.html?q=Varoufakis)

Εντωμεταξύ, ο Αλέξης Τσίπρας κατά την τελευταία επίσκεψή του στο Βερολίνο, έδειξε ότι δεν είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει σε βασικές κόκκινες γραμμές της κυβέρνησής του. Κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης τύπου με την Μέρκελ, ο Τσίπρας μίλησε ξεκάθαρα, για άλλη μια φορά, για αποτυχία του προγράμματος που επέβαλε η τρόικα, κάνοντας αναφορά στη δραματική συρρίκνωση του ΑΕΠ, τη διόγκωση του χρέους, τα άνευ προηγουμένου ποσοστά ανεργίας και τη μεγέθυνση της ανισότητας κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα φτωχότερα νοικοκυριά έχουν υποστεί πολύ μεγαλύτερη απώλεια εισοδήματος έναντι των υψηλότερων εισοδημάτων http://goo.gl/aiEsqG

Ο Τσίπρας αναφέρθηκε επίσης και στο ζήτημα των Γερμανικών επανορθώσεων. Κανείς άλλος Έλληνας πρωθυπουργός μέχρι στιγμής δεν είχε τολμήσει να θέσει αυτά τα ζητήματα μπροστά στην Καγκελάριο και τους δημοσιογράφους. Προφανώς, ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος να μην διολισθήσει προς την πλευρά των δανειστών υποχωρώντας στις απαιτήσεις τους και μετασχηματίζοντας έτσι την κυβέρνησή του σε άλλη μια κυβέρνηση υποτέλειας.

Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει: γιατί όλη αυτή η προπαγάνδα του συστήματος είναι καλό σημάδι; Απλά, επειδή αποτελεί άλλη μια ένδειξη ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν είναι προσκολλημένη στα γνωστά μεγάλα συμφέροντα, αλλά μόνο στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και των λαών της Ευρώπης.

Έτσι, όσες συναντήσεις και να κάνουν ο Τσίπρας με τη Μέρκελ, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλήξουν σε αμοιβαίο συμβιβασμό. Η μάλλον μετριοπαθή στάση της Καγκελαρίου απέναντι στον "θρασύ" Τσίπρα, είναι μόνο μια προσωρινή, τακτική υποχώρηση απέναντι στην αποφασιστική κίνηση της Ελληνικής κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει το χαρτί της Ρωσίας http://failedevolution.blogspot.gr/2015/03/blog-post_45.html και να αναγκάσει τον Ομπάμα να τηλεφωνήσει ξανά στη Μέρκελ.

Αυτοί οι δύο δεν πρόκειται λοιπόν ποτέ να "τα βρουν", ακριβώς επειδή εκπροσωπούν εντελώς αντικρουόμενα συμφέροντα. Η Μέρκελ και η τρόικα φυσικά, εκπροσωπούν τους τραπεζίτες και τα λόμπι. Ο Τσίπρας εκπροσωπεί την πλειοψηφία του λαού. Ο Τσίπρας το ξέρει και η Μέρκελ το ξέρει. Κάνουν απλώς τις κινήσεις τους πάνω στη σκακιέρα και ετοιμάζονται για την επόμενη μεγάλη μάχη που πιθανόν να ξεσπάσει μετά το πέρας της τετράμηνης εκεχειρίας. Μέχρι τότε, θα πρέπει να περιμένουμε διαδοχικά κύματα συστημικής προπαγάνδας κατά της Ελληνικής κυβέρνησης. Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να εύχονται μια νίκη του Τσίπρα ώστε να ανοίξει ο δρόμος και για τους Podemos. Από κει και έπειτα, όλα είναι δυνατά ...
http://failedevolution.blogspot.gr/2015/03/blog-post_36.html