Η αλαζονεία του Πρέσβη των ΗΠΑ και οι άλλοι

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πρέσβης των ΗΠΑ πρωταγωνιστεί διά λόγων και έργων του σε ενέργειες κατά της Κυβέρνησης και του λαού της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένος. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που άκουσα Πρέσβη να μιλά δημόσια κατά της χώρας όπου είναι διαπιστευμένος και να αποδίδει τις δηλώσεις του σε προσωπικές θέσεις και απόψεις, αποσυνδέοντάς τες από τις επίσημες θέσεις της χώρας του.
Επίσης, οι θέσεις του εν λόγω διπλωμάτη, τον οποίο δεν διστάζω να χαρακτηρίσω άσχετο και ανιστόριτο περί του Κυπριακού και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ελπίζω να μην έχει την αφέλεια να δεχθούμε τη νηπιακού επιπέδου δικαιολογία του.

Φυσικά, για να εκτραχυνθεί σ' αυτόν τον βαθμό ο εν λόγω Πρέσβης, σε σημείο που κατά πώς είπαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, στο παρελθόν είχε πολλές φορές ενοχλήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ειδικά δε με τα όσα είπε όταν ο ΠτΔ επισκέφθηκε τη Ρωσία για την επέτειο της νίκης κατά τον Β' Π.Π., την ευθύνη φέρει και η δική μας πλευρά που τον ανέχθηκε, και οι διάφοροι θεσμοί, πολιτικά παπαγαλάκια, εκπαιδευτικά ιδρύματα και οργανωμένα σύνολα, που του δίνουν βήμα να εκφράσει τις απόψεις του, οι οποίες είναι ετεροβαρείς κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προσωπικά θυμάμαι όταν ο Πρέσβης των ΗΠΑ μιλούσε σε ημερίδα του ERPIC (European Rim Policy and Investment Council) και εδέχθη ερώτηση από τον Στρατηγό Φοίβο Κλόκκαρη, κατά πόσο οι ισλαμιστές φονταμενταλιστές της Αραβικής Άνοιξης, που έσφαζαν χριστιανούς και μουσουλμάνους μετριοπαθείς, αποτελούσαν απειλή για την ειρήνη, απάντησε με ύφος υπερσίγουρου ανθρώπου, υποβαθμίζοντας ως ανύπαρκτο αυτόν τον κίνδυνο.

Ειλικρινά θλίβομαι για τη στάση που ετήρησε το Υπουργείο Εξωτερικών της ΚΔ σ' αυτό το θέμα, αλλά και στα προηγούμενα που αφορούσαν τη συμπεριφορά του Πρέσβη των ΗΠΑ, με όλους εκείνους τους γκουρού της διπλωματίας και της ρεαλιστικής σχολής σκέψης που εμφωλιάζουν στη λεωφόρο Κυριάκου Μάτση. Φυσικά, τι περισσότερα να περιμένουμε από το ΥΠΕΞ της ΚΔ, της οποίας ο Υπουργός, σε δηλώσεις του από τηλεοράσεως, εξέφρασε την επιθυμία του για πρόοδο των συνομιλιών, με την ευχή ν' ανοίξει το αεροδρόμιο της κατεχόμενης Τύμπου, το οποίο μάλιστα αποκάλεσε με την ονομασία που του έδωσαν οι εισβολείς κατακτητές από το 1974, αντί να προβάλει την απαίτηση να συμμορφωθεί η Τουρκία στην υποχρέωσή της προς την ΕΕ, να αναγνωρίσει την ΚΔ και να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της για τα σκάφη της ΚΔ.

Κρίνοντας, όμως, ακριβοδίκαια την όλη κατάσταση όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, οι κύριοι υπεύθυνοι για τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι, ο ΟΗΕ, η ΕΕ και όλοι οι άλλοι είναι οι κυβερνήσεις από το 1988 και εντεύθεν, το πολιτικό κατεστημένο της Κύπρου, τα περισσότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα που έχουν καταστεί εκκολαπτήρια φιλότουρκων-διζωνικών και δη το Πανεπιστήμιο Κύπρου, μέρος της αστικής τάξης, πολιτικά κόμματα με αιχμή του δόρατος τον ΔΗΣΥ και το «αντιπολιτευόμενο» ΑΚΕΛ, και όλοι όσοι έχουν αφοπλίσει την ΚΔ από τα διπλωματικά όπλα που είχε στη φαρέτρα της, μη προτάσσοντας το πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μη συμμόρφωσης της Τουρκίας στα ψηφίσματα του ΟΗΕ, του ΣΑ και της ΕΕ.
Δυστυχώς, όλοι οι προαναφερόμενοι έχουν υποβαθμίσει το θέμα σε δικοινοτική διαφορά, με όσα κακά ακολούθησαν. Πώς λοιπόν να απαιτούμε σήμερα οι ξένοι να είναι πιο κοντά στις θέσεις μας παρά σ' αυτές των Τούρκων, οι οποίοι είναι σταθεροί στις θέσεις και στη στρατηγική τους, χωρίς να έχουν μετακινηθεί-υποχωρήσει από αυτές. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν περίτρανα ότι είμαστε ανερμάτιστοι και υποκύπτουμε αβούλως στον κάθε αιφνιδιασμό της Τουρκίας διά μέσου του ψευδοκράτους.

ΑΝΤΗΣ ΛΟΪΖΟΥ
Σημερινή