Σοά (Ολοκαύτωμα) 2-0 Αρμενία - Το ΕΔΑΔ το επιβεβαίωσε τελεσίδικα: μπορεί ο καθείς να χαρακτηρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων ως «διεθνές ψέμα», όχι το Ολοκαύτωμα όμως.

Το ΕΔΑΔ το επιβεβαίωσε τελεσίδικα: μπορεί ο καθείς να χαρακτηρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων ως «διεθνές ψέμα», όχι το Ολοκαύτωμα όμως.

Ο Dogu Perinçek έχει κάθε λόγο να χαμογελάσει...

Πηγή: lematin.ch (Ελβετία)
Η Ελβετία δεν έπρεπε να έχει καταδικάσει τον Dogu Perinçek για την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θεωρεί [με επιβεβαίωση της αποφάσεως του από το 2013, σ.σ.] ότι παραβίαζε την ελευθερία της έκφρασής του.

Η Ελβετία παραβίασε την ελευθερία της έκφρασης των Τούρκου Dogu Perinçek, κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Τον είχε καταδικάσει για φυλετική διάκριση, επειδή είχε χαρακτηρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων το 2005 ως «διεθνές ψέμα» βρισκόμενος σε ελβετικό έδαφος.

Στην απόφασή του, το Δικαστήριο του Στρασβούργου δήλωσε την Πέμπτη ότι τα λόγια του Dogu Perinçek, πρόεδρου του κόμματος των Τούρκων εργαζομένων (άκρα αριστερά), «δεν ήταν πρόσκληση για μίσος ή μισαλλοδοξία». Το πλαίσιο στο οποίο εκφράστηκαν στην Ελβετία το 2005 δεν χαρακτηρίστηκε από ισχυρές εντάσεις ούτε από ιδιαίτερα ιστορικά προηγούμενα.
Τα λόγια του Τούρκου ηγέτη δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι επιχειρήθηκε να θίξουν την αξιοπρέπεια των μελών της αρμενικής κοινότητας στο σημείο να χρειαστεί μια ποινική απάντηση στην Ελβετία. Περαιτέρω, δεν υπάρχει καμία διεθνής υποχρέωση για την Ελβετία που να της υποβάλλει την ποινικοποίηση δηλώσεων αυτού του χαρακτήρα, σύμφωνα με το Δικαστήριο του Στρασβούργου το οποίο αποφάσισε με πλειοψηφία δέκα δικαστών έναντι επτά.

Λογοκρισία των ελβετικών δικαστηρίων

Τα ελβετικά δικαστήρια εμφανίζονται να έχουν «λογοκρίνει τον αιτούντα (Dogu Perinçek) για να έχει απλά εκφράσει μια διαφορετική γνώμη από εκείνες που ισχύουν στην Ελβετία. Η παρέμβαση έλαβε τη μορφή μιας σοβαρής ποινικής καταδίκης». Για το Δικαστήριο «δεν ήταν ανάγκη» σε μια δημοκρατική κοινωνία να καταδικαστεί ποινικά ο Dogu Perinçek για να προστατευτούν τα δικαιώματα της αρμενικής κοινότητας.

Στην απόφασή του, το δικαστήριο δηλώνει «αναρμόδιο» να εκδώσει ένα δεσμευτικό νομικό συμπέρασμα για το θέμα να κρίνει το αν οι σφαγές και μαζικές απελάσεις των Αρμενίων το 1915 μπορεί να χαρακτηριστούν ως γενοκτονία. Για τέτοια απόφαση, παραπέμπει σε διεθνές ποινικό δικαστήριο.

Όχι όπως το Ολοκαύτωμα

Άλλο πολυαναμενόμενο θέμα τη Πέμπτη, η διαφορά που είχε τεθεί στη πρωτοβάθμια εκδίκαση από το δικαστήριο του Στρασβούργου, μεταξύ της τύχης των Αρμενίων πριν από έναν αιώνα και του Ολοκαύτωματος.
Το τμήμα μείζονος συνθέσεως επαναλαμβάνει αυτό το επιχείρημα και επισημαίνει ότι, αν υπάρχει υποκίνηση σε μίσος ή μισαλλοδοξία όταν υπάρχει άρνηση του Ολοκαυτώματος, «εκτιμά ότι δεν μπορεί να ισχύει το ίδιο στην προκειμένη περίπτωση».
Το πλαίσιο δεν συνεπάγεται ότι οι δηλώσεις του Dogu Perinçek σε σχέση με το 1915 «περιείχαν έτρεφερατσιστικούς και αντιδημοκρατικούς στόχους και δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να το αποδεικνύουν». Οι δηλώσεις του Προέδρου του κόμματος των Τούρκων εργαζομένων δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «κλήσεις προς το μίσος, τη βία ή τη μισαλλοδοξία έναντι των Αρμενίων».

Ήττα και θυμός

Για την Ελβετία, η παρούσα οριστική απόφαση στο Στρασβούργο είναι ένα σοβαρό πλήγμα στην πολιτική της κατά του ρατσισμού και δηλώσεων που ελαχιστοποιούν π.χ. μια γενοκτονία. Η αρμενική κοινότητα είχε ήδη συγκλονιστεί από την αρχική απόφαση του Στρασβούργου. Υπολόγιζε στο τμήμα μείζονος συνθέσεως για να «βάλει τα ρολόγια στη ώρα τους», ιδίως όσον αφορά τη διαφορά μεταξύ του Ολοκαυτώματος και της γενοκτονίας του 1915.

Ένα άρθρο του Ποινικού Κώδικα στην καρδιά της υπόθεσης

Το άρθρο 261 bis του ελβετικού ποινικού κώδικα βρίσκεται στην καρδιά της υπόθεσης Perinçek. Ψηφίστηκε από το λαό τον Σεπτέμβριο του 1994 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1995. Από τότε, 390 αποφάσεις εκδόθηκαν για παραβίαση του αντι-ρατσιστικού κανόνα, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού. Σε γενικές γραμμές, έχει ως στόχο να προστατεύσει την αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη αξία.

Στην περίπτωση Perinçek, η δικαιοσύνη του νομού Vaud βασίστηκε στην παράγραφο 4:

«Όποιος θα έχει δημόσια, προφορικά, γραπτά, με εικόνα, με χειρονομία, με πράξεις ή άλλο τρόπο, μειώσει ή διακρίνει κατά τρόπο που υπονομεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ενός ατόμου ή ομάδας ανθρώπων λόγω φυλής, εθνότητας ή θρησκείας τους ή που, για τον ίδιο λόγο, αρνείται, ελαχιστοποιεί κατάφωρα ή προσπαθεί να δικαιολογήσει μια γενοκτονία ή άλλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας (...) θα τιμωρείται με ποινή στέρησης της ελευθερίας τριών ετών το μέγιστο η σε χρηματική ποινή».

http://www.egaliteetreconciliation.fr/Shoah-1-Armenie-0-35565.html