Ευρώ και Εφιάλτες

του Σπύρου Στάλια*

Ο ‘Μηχανισμός του Ευρώ’ έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα χρέη των κρατών μελών της ευρωζώνης, να εξοφλούνται σε αυτό νόμισμα, και μόνο σε αυτό.

Στην καρδιά αυτής της συμφωνίας, υπάρχουν οι Τραπεζίτες και οι Διεθνείς Δανειστές που έχουν αναλάβει, πέραν των Λαών της Ευρωζώνης και των Κυβερνήσεων, την διατήρηση της αξίας αυτού του νομίσματος σταθερής.

Τα Κράτη Μέλη με βάση τα παραπάνω, κατ' ανάγκη αναζητούν το Ευρώ μέσω των εξαγωγών, καθιστώντας τα Κράτη Μέλη σκληρούς ανταγωνιστές. Άλλος τρόπος ανεύρεσης του Ευρώ δεν υπάρχει.

Ο ανταγωνισμός όμως αυτός έχει νικητές και ηττημένους. Το έλλειμμα τους ενός είναι πλεόνασμα του άλλου. Αυτό κατ' ανάγκη, και μέσω της ανάγκης γίνεσαι δούλος.

Δεδομένων αυτών, τα Κράτη Μέλη αποκλείεται καθ' οιονδήποτε να αφεθούν να πτωχεύσουν, να πληθωρίσουν, να υποτιμήσουν ή να αναπτυχθούν μέσω της άσκησης πολιτικών της εσωτερικής ενεργού ζήτησης, δηλαδή να ασκήσουν ανεξάρτητη δημοσιονομική πολιτική, νομισματική πολιτική και συναλλαγματική πολιτική.

Αντίθετα όταν τα Ευρώ ‘πετούν’ έξω από την Χώρα ή τα Ευρώ δεν πλησιάζουν την Χώρα, το μόνο....
εργαλείο για να επανέλθει η Χώρα στην ‘ανάπτυξη’, είναι η εφαρμογή του αποπληθωρισμού, ή πιο κατανοητά, η εφαρμογή δραματικής μείωσης μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, και η κατακόρυφη μείωση των κρατικών δαπανών, που ούτως ή άλλως αποτελούν εισόδημα του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή η όλη πολιτική αποσκοπεί στην καθολική φτώχεια του Λαού.

Η διαδικασία αυτή υποτίθεται ότι θα αυξήσει τις εξαγωγές, αφού μέσω των χαμηλών αμοιβών εργασίας τα ευρώ θα επανέλθουν μέσω των επενδύσεων (ποίων άραγε;) και η Χώρα θα γίνει παράδεισος ξανά!!

Αυτά όμως ούτε θεωρητικά είναι ορθά, ούτε ιστορικά έχουν αποδειχθεί. Αντίθετα τα ζόμπι αυτά οικονομικά προκαλούν μόνιμη ύφεση, κοινωνική αστάθεια και καταστροφή.

Ο σκοπός του ‘μηχανισμού του Ευρώ’ αποσκοπεί στην πρωταρχική προστασία του πλούτου των Τραπεζιτών και αυτός είναι ο λόγος που ως πολιτική επιλέγεται ο αποπληθωρισμός, αφού αυξάνει την αξία των χρεών σε σχέση με την σχετική πτώση των μισθών, των ημερομισθίων και των κερδών.

Μέσω όμως αυτής της διαδικασίας ουδέποτε τα χρέη μπορούν να εξοφληθούν, γι’ αυτό παράλληλα εξαγοράζονται αντί πινακίου φακής οι βασικές υποδομές της Χώρας και οτιδήποτε έχει αξία που ανήκει στον ιδιωτικό τομέα (ήδη άρχισαν οι πλειστηριασμοί) αφού πρώτα ελεγχθεί πλήρως το Τραπεζικό Σύστημα της Χώρας. Η Χώρα υποδουλώνεται, ανεπαισθήτως!

Οίκοθεν νοείται ότι τα παραπάνω εκτελούνται από ‘Εφιάλτες’ που περιήλθαν στην κατάσταση αυτή είτε από άγνοια ( που μακροχρονίως, αν δεν είσαι βλάξ, δεν δικαιολογείται), είτε από αγυρτεία, είτε από πλεονεξία ή από κακόβουλη φιλοδοξία.

Είναι καιρός να απαλλαγούμε από το θλιβερό αυτό κατεστημένο όπως εκφράζεται συνολικά μέσα στη ‘Βουλή των Ελλήνων’, και που στηρίζεται από σκουπιδοκάναλα και από ελεεινούς δημοσιογράφους που ούτε στα παιδιά τους δεν θα μπορούν να απολογηθούν.

Η επιστροφή στο Εθνικό Νόμισμα αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα για την σωτηρία τους Έθνους μας. Χωρίς κανένα όπλο άμυνας για την ζωή μας, οι Τραπεζίτες μέσω της ‘Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης’ θα μας αφανίσουν χωρίς δισταγμό, και θα μετέτρεψαν Χώρα σε αποθήκη χαμένων φθηνών ψυχών.
spyridonstalias@hotmail.com

(αν τα παραπάνω πάσχουν επιστημονικά, τις αντιρρήσεις, οιουδήποτε απολογητή της ΕΕ, του ΔΝΤ και του Ευρώ, με μεγάλη μου χαρά θα τις συζητήσω. Περιμένω)

*Ο Σπύρος Στάλιας είναι οικονομολόγος Ph.D και ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΕΠΑΜ στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015

πηγή