Μαύρη Παρασκευή

του Κώστα Σταθόπουλου*

Ανέβαινα οδηγώντας την Σταδίου, όλο και περισσότερο στένευε, όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν.

Έχει γούστο σκέφτηκα.

Μπορεί τώρα να μην χωρούσαν στο Πολυτεχνείο, μπορεί να ήθελαν να είναι κοντά στη βουλή, μπορεί, μπορεί.

Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου.

Ξαφνικά ακινητοποιηθήκαμε. Άλλος έβριζε, άλλος γελούσε, άλλος κάπνιζε.
Γύρισα και κοίταξα προς την βουλή. Καμία περίεργη κίνηση. Ασυναίσθητα πήρα βαθιά εισπνοή. Κάποιο δακρυγόνο θα μυρίσω δεν μπορεί.

Ξεκινήσαμε πάλι, άνοιξα το ραδιόφωνο. Άκουσα καθαρά. Βlack Friday. Μόλις συνειδητοποίησα τι συνέβαινε, ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί μου.
Χιλιάδες κόσμου.

Πρώτη φορά ο λαός συντεταγμένα στάθηκε με τόλμη απέναντι στα μνημόνια και βροντοφώναξε: Δεν...
θα μου πάρει ο γείτονας την Led, ενώ κάποιοι άλλοι φώναζαν ηρωικά: Σεκιουριτάδες ζώα τα tablet είναι αθώα.
Όσο πλησίαζα άκουγα και άλλα: Πουλήσατε τα tablet, πουλήσατε stickakia, αφήστε ν' αγοράσουμε κι εμείς λίγα δωράκια.

Πρώτη φορά μετά την δικτατορία δημιουργήθηκαν νέα Πολυτεχνεία με τον λαό απ' έξω και μέσα τους άμοιρους πωλητές να φωνάζουν: Αδέρφια μας καταναλωτές, αδέρφια μας καταναλωτές, μην μας ποδοπατήσετε.

Μάταια όμως αυτή η μαύρη Παρασκευή έπρεπε να καταπνιγεί στην αγοραπωλησία.

Με τα Cayene σε ρόλο τάνκς και μπροστάρηδες τους εκπαιδευμένους αγοραστές, πετούσαν έξω και χειροδικούσαν πάνω στους ανυπεράσπιστους πωλητές και τις κυλιόμενες σκάλες.

Από τα δελτία ειδήσεων οι πληρωμένοι οικονομικοί δολοφόνοι κρατούσαν το πλήθος σε εγρήγορση λέγοντας:

Δεν τελείωσαν ακόμη τα εμπορεύματα, κάποιοι αύξησαν τις εγγυήσεις, στο Mall υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα κινητών, ο Γερμανός κάνει haircut στα ακουστικά και τα ipod .Τα Public ετοιμάζονται για διπλές παράλληλες πωλήσεις.

Πως να μπορέσεις να αντισταθείς.

Όλα αυτά τα χρόνια, όσο αυτοί μας πίεζαν, όσο καταπατούσαν τα δικαιώματά μας, τόσο ανέβαινε το ηθικό μας, τόσο δεν λυγίζαμε, αλλά ήμαστε έτοιμοι να εφορμήσουμε και να τους κόψουμε το λαρύγγι.

Η μαύρη Παρασκευή ξημέρωσε για εμένα και για όλους αυτούς που πίστευαν και συνεχίζουν ίσως να πιστεύουν πως κάποια στιγμή αυτός ο λαός θα ξεσηκωθεί.

Μέσα στη βαθιά σήψη που μας κυκλώνει, είχαμε προτείνει ως λύση την στάση πληρωμών και ο λαός επιτέλους άκουσε. Όχι εμάς. Άκουσε πάλι τους δολοφόνους του.
Ας είναι ...

Ξέθαψε ότι μετρητό είχε και πήγε να το καταθέσει στα τραστ, τις πολυεθνικές και στα εδώ τσιράκια τους.

Έτσι ο ΕΝΦΙΑ έγινε tablet, η εφορία τηλεόραση led, τα τέλη κυκλοφορίας iphone και ότι άλλο μικροέξοδο προς το κράτος ή το φαγητό, ξεθάφτηκε από τα στρώματα και έγινε προϊόν.

Τι κι αν κατεβήκαμε στους δρόμους, τι κι αν φωνάξαμε στις γειτονιές, στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Είσαστε γραφικοί ήταν η μόνιμη επωδός.

Χρειάστηκε μία απόφαση μερικών επιχειρηματιών για να συμβεί ότι με ιδρώτα και αίμα παλεύαμε τόσα χρόνια, να σηκωθεί ο Έλληνας από τον καναπέ.

Δεν εγκαταλείπω, δεν εγκαταλείπουμε, αλλά για ένα να είσαστε σίγουροι . Όσο οι οικονομικοί δείκτες, του Γερμανού, του Mall, του Public, του jumbo, και αρκετών άλλων, που στηρίζονται στην φτηνή εργασία των φοιτητών και των πεινασμένων, θα ευημερούν, επανάσταση μην περιμένετε.

Όσο τα tablet και τα κινητά θα λειτουργούν χωρίς πετρέλαιο τον χειμώνα, δεν θα έρθει σύντομα η άνοιξη.

Όσο αυτός ο λαός θα περιμένει να του πει ο δήμιός του πότε να σκύψει ,προκοπή σε αυτόν τον τόπο δεν θα δούμε.

*O Κώστας Σταθόπουλος είναι μέλος του ΕΠΑΜ