O Oμπάμα επισκέφθηκε Ελλάδα και Γερμανία, τον σκλάβο και τον αφέντη!

του Γουίλιαμ Μάλινσον*

Ενδεχομένως σε κάποιους να φανεί παράξενο το ότι το τελευταίο ταξίδι του Ομπάμα ήταν στην Ελλάδα (και ακολούθως στη Γερμανία), στον σκλάβο και τον αφέντη, με άλλα λόγια. Ωστόσο, πέρα από την προφανή δημοσιοσχετίστικη αξία, σίγουρα υπήρξαν πολλά περισσότερα που συζητήθηκαν στα παρασκήνια, όπως πάντα συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, π.χ. οι πωλήσεις όπλων.

Οι δημόσιες ανακοινώσεις ήταν προφανείς: ο Ομπάμα ύμνησε την κυβέρνηση για την καλοσύνη της απέναντι στους πρόσφυγες και την Ελλάδα για την δημοκρατική της παράδοση. Ειρωνικό το τελευταίο, αν συγκρίνει κανείς τους μισθούς της πλουτοκρατίας της πλατείας Συντάγματος, δέκα φορές πάνω από τον μέσο όρο μισθού στην Ελλάδα, με αυτούς των μελών του κοινοβουλίου της Βρετανίας, οι οποίοι είναι τρεις φορές ο εθνικός μισθολογικός μέσος όρος.

Η επιλογή της Ελλάδας δεν ήταν κάτι το περίεργο, από τη στιγμή που η ελληνοτουρκική αγορά όπλων είναι μια από τις μεγαλύτερες των ΗΠΑ, οι οποίες θέλουν να κρατήσουν έξω από αυτήν την αγορά τις...
ρωσικές εταιρείες όπλων, περισσότερο απ’ ότι τις γαλλικές και τις γερμανικές .Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που οι ΗΠΑ δεν υποστηρίζουν την ζώνη των 12 μιλίων στο Αιγαίο.

Έτσι διατηρείται ένα ελεγχόμενο επίπεδο έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Παρόλα αυτά, δεδομένης της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, ήταν καλό για την κυβέρνηση Τσίπρα να τον δουν με τον Ομπάμα. Τουλάχιστον για όσους Έλληνες δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα.

Αλλά για εκείνους που πραγματικά ενδιαφέρονται, το πράγμα ήταν αρκετά απλό: ένας πρόεδρος που παρ’ ότι έκανε κάποιον καλό “θόρυβο” για την Ελλάδα και το ΔΝΤ, δεν έκανε τίποτε για να βοηθήσει την Ελλάδα, από το 2011 μέχρι σήμερα. Ένας πρόεδρος που υποσχέθηκε να κλείσει το Γκουντανάμο αλλά δεν το έκανε. Ένας δικηγόρος από το Σικάγο που βομβάρδισε και σκότωσε χιλιάδες αθώες γυναίκες, παιδιά και άνδρες, κάνοντας να ακούγεται διαβολική η λέξη “drone”.

Ένας υποστηρικτής και εξαγωγέας της ραπ μουσικής και τής “LGBT” κοινότητας, ο οποίος ωστόσο κατέστρεψε τη Λιβύη, υποκύπτοντας στην πίεση του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και του σιωνιστικο-ισραηλινού λόμπι. Πριν ακόμη εκλεγεί είχε ήδη δεχθεί ένα “standing ovation” από την AIPAC, για την αναφορά του σε μια αδιαίρετη Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Περισσότερο από κάθε άλλον πρόεδρο χειροτέρεψε τις σχέσεις με τη Ρωσία. Αλλά φυσικά, οι καρεκλοκένταυροι τής ψευδοσοσιαλιστικής κυβέρνησης Τσίπρα, γαντζωμένοι πάνω στις παχυλές αμοιβές τους, τον καλωσόρισαν.

Στη Γερμανία, τον αφέντη της Ελλάδας, ήταν και πάλι άχρηστος. Υπογράμμισε τον “κίνδυνο” της Ρωσίας και τη “σημασία” του ΝΑΤΟ, κάνοντας ό,τι μπορούσε για να υπονομεύσει την μελλοντική πολιτική του Τραμπ, δίνοντας έμφαση στην παγκοσμιοποίηση, μία από τις πιο παραπλανητικές ιδέες στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία οδήγησε στην έλλειψη ποιότητας στην εκπαίδευση και την παραγωγή, διαιρώντας και κατηγοριοποιώντας ανθρώπους και προϊόντα, με σκοπό να δημιουργήσει ένα απαρτχάιντ και εν συνεχεία να κοντρολάρει έναν «Γενναίο Νέο Κόσμο” έλλειψης σκέψης και διαρκούς παθητικότητας.

*Ο Γουίλιαμ Μάλινσον είναι πρώην βρετανός διπλωμάτης, καθηγητής Πολιτικών Ιδεών και Θεσμών στο πανεπιστήμιο Guglielmo Marconi.
-Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του Γουίλιαμ Μάλινσον «Πικρές Ελιές» και «Κύπρος, μια ιστορική προοπτική».

από το «Τελευταία Έξοδος»