Λείπουν Καποδίστριες, Πατροκοσμάδες, Παπαδιαμάντηδες... Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή...αλλά αξίζει να παλεύουμε...

Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή, πλήττεται η ελληνική οικογένεια, οποιαδήποτε στοιχεία συνέχουν μια ελεύθερη κοινωνία.

Ζούμε σε εποχές στιγματισμού της ελεύθερης σκέψης και παραχάραξης των εννοιών μέσα σε ένα οπλοστάσιο ιδεολογικής, μιντιακής, οικονομικής τρομοκρατίας.

Μια καλή ανασχετική ελπίδα θα ήταν ένα ισχυρό κράτος δικαίου.
Είναι όμως;
Μεταξύ άλλων, έχω πίστη πρωτίστως στον Θεό αγαπητή Φωτεινή Μαστρογιάννη, που και αυτό θέλουν να μας το στερήσουν.

Να είστε καλά, τα κείμενά σας έχουν μια επιστημονική απλότητα (όχι απλοϊκότητα) που ζηλεύω -με την καλή έννοια-, και τα χαζεύω πραγματικά.
Λείπει πολύ η παιδεία σήμερα.

Ο Πατροκοσμάς αγωνιζόταν για την "αποραγιαδοποίησή" μας, άνοιγε σχολειά και φύτευε δεντράκια.
Έτσι κλείνουν και οι φυλακές.

Αξίωνε την ισότητα των φύλων, την Κυριακή-Αργία και πολλά άλλα σημαντικά για το γένος.

Ο Καποδίστριας έφτιαξε κράτος από το μηδέν και οι πολιτικάντηδες της εποχής 'κλαίγονται' τρομοκρατώντας μας: "ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας" "δεν γινόταν αλλιώς" και άλλες αθλιότητες, με ιδεολογική προμετωπίδα την τρομοκράτηση δια της συλλογικής ενοχής.

Τους Πατροκοσμάδες, Καποδίστριες, τους έβγαλαν από την μέση.

Για να επανάλθω στην σκέψη.
Διαβάζει κανείς Παπαδιαμάντη και εντυπωσιάζεται με την απλότητα και την πληθώρα νοημάτων (εικόνες, γεύσεις, αναμνήσεις) των διηγημάτων του.

Δεν θέλουν την ηρεμία να σκεφτούμε, να ζήσουμε, να γίνουμε ξανά άνθρωποι.
Θέλουν να είμαστε αγχωμένα ζόμπι, χωρίς προοπτικές, με τις επιβουλές που έψεγε ο Αριστοτέλης για να μας κρατάνε απασχολημένους και δούλους.

Ο Θεός βοηθός σε όλα τα επίπεδα, αξίζει να παλεύουμε πάντως.
Να είστε καλά!

α.π. (απλός πολίτης)