Ολοταχώς προς διπλή ονομασία

Πάμε να χάσουμε το erga omnes και το ζήτημα του μακεδονικού έθνους

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Οι διάλογοι που είχα με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά στην EΡΤ1 μού έδωσαν την ευκαιρία να ολοκληρώσω την εικόνα για τη διαπραγμάτευση. Η κυβέρνηση θέλει να δείχνει ότι διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων στο Μακεδονικό, εξ ου και η αποκάλυψη ότι αυτή γράφει το κείμενο της συμφωνίας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, διαπραγματεύεται με την πλάτη στον τοίχο - υπό απειλή. Αν τα Σκόπια δεν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, θα ακολουθήσει κύμα μαζικών αναγνωρίσεων με το συνταγματικό όνομά τους στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, οφείλει να δείχνει ότι επιδιώκει τη λύση ως επισπεύδουσα. Ποιο είναι, όμως, το περίγραμμα της λύσης; Ποια η αρχιτεκτονική της; Η Ελλάς καλείται να «κερδίσει» δύο από τα ζητήματα που θέτει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, αλλά ταυτόχρονα καλείται να χάσει άλλα δύο.

Αυτό που μας «δίνει» ο Νίμιτς είναι το όνομα, ενιαίο και αμετάφραστο, σε σλαβική διάλεκτο. Αυτό το οποίο μας «παραχωρείται», επίσης, είναι η κατάργηση του αλυτρωτισμού - πλατείες, αγάλματα, σχολικά βιβλία κ.ά. Το βασικό αίτημά μας για αλλαγή των τριών άρθρων του Συντάγματος, με κυρίαρχο το ζήτημα της αλλαγής συνταγματικής ονομασίας, δύσκολα βλέπω να επιβάλλεται. Για τα μάτια του κόσμου μόνο θα περιληφθεί στο σύμφωνο χρονοδιάγραμμα αναθεώρησης του Συντάγματος. Αν όμως τα Σκόπια εισέλθουν στο ΝΑΤΟ πριν από την αναθεώρηση, ζήσε, Μάη μου...

Τα δύο «θετικά» της συμφωνίας είναι, λοιπόν, το όνομα στα σλαβικά και ο περιορισμός του αλυτρωτισμού. Τι θα χάσουμε; Το θέμα «ταυτότητα - γλώσσα» και το εύρος χρήσης. Δεν θα υιοθετηθεί μία ονομασία για κάθε χρήση, αλλά δύο. Οταν τα Σκόπια θα εισέρχονται στο ΝΑΤΟ, θα ισχύει η συνταγματική ονομασία τους, ενώ η διεθνής χρήση, κατά τα φαινόμενα, θα περιοριστεί στον ΟΗΕ. Δεν θα είναι ευρεία.

Τα αυτά ισχύουν για τη «μακεδονική ταυτότητα - γλώσσα». Ο υπουργός έδωσε την εντύπωση ότι θεωρεί χαμένες αυτές τις μάχες. Για τη γλώσσα ξεκαθάρισε ότι «δεν θα γίνει απαραίτητα στο τέλος αυτό που προτείνουμε εμείς». Για τη «μακεδονική εθνικότητα» απέφυγε να απαντήσει. Εν κατακλείδι: Πάμε να «κερδίσουμε» αλυτρωτισμό και όνομα σλαβικό για τις διμερείς σχέσεις μας στον ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ. Πάμε να χάσουμε το erga omnes και το ζήτημα του μακεδονικού έθνους.

Εφόσον διαπραγματευόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, η κυβέρνηση θα υπογράψει συμφωνία.
Είναι, όμως, λίαν αμφίβολο αν θα περάσει από τη Βουλή και από τον λαό.
Εάν υπάρξει πολιτική δύναμη που μπορεί να τη «σηκώσει»...
Η Μακεδονία δεν είναι Μνημόνιο...

"Δημοκρατία"