Μια μεγάλη αποκάλυψη προκαλεί, αναζητώντας διάψευση…

Επειδή η συζήτηση το έφερε στη δυνητική αξία των κοιτασμάτων νοτίως της Κρήτης, ήρθε νομίζουμε η ώρα να αποκαλύψουμε ένα γεγονός το οποίο όποιος επιθυμεί μπορεί να έρθει να το διαψεύσει, καθώς εάν ισχύει, η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει τι πρέπει να πράξει.

Για το αν θα ζητηθεί ο λόγος πολιτικά από τον οποιονδήποτε, καθώς σε προηγούμενη ανάρτηση κάναμε λόγο για καθυστέρηση-έγκλημα κατά της χώρας, το αφήνουμε στους αρμόδιους που ευαγγελίζονται την κάθαρση σε υψηλότατους μάλιστα τόνους, σε μια παρεξηγήσιμη συγκυρία.

Ιδού η ρόδος λοιπόν, εάν κινηθούν θα αποδείξουν ότι όντως επιθυμούν την κάθαρση και την τιμωρία όσων είτε χρεοκόπησαν τη χώρα, είτε δεν έκαναν όσα μπορούσαν για να την ξεμπλέξουν, με την ερμηνεία που θέλει να είχαν… οικολογικές ή και άλλου είδους αυταπάτες, να μην μοιάζει πειστική σε αυτή την περίπτωση.

Τον Ιανουάριο του 2011 είχαν συναντηθεί στο Όσλο ο τότε πρωθυπουργός της Νορβηγίας και νυν γενικός γραμματέας της Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ), Γενς Στόλτενμεπεργκ, με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Η συνάντηση είχε μεγάλο ενδιαφέρον με το θέμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης να βρίσκεται πρώτο στην ατζέντα.

«Γιώργο, αξιοποίησε τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης», φέρεται σύμφωνα με πηγές να του είπε… ο Γενς, για να λάβει την απάντηση «μα κοιτάσματα έχουμε μόνο στο Ιόνιο» και παρότι ο Νορβηγός επέμεινε, εκ των εξελίξεων προκύπτει ότι μάλλον δεν τοΝ έπεισε. Ίσως υπήρχαν άλλοι[next] παράγοντες-αξιωματούχοι εντός της χώρας με λόγο πιο πειστικό. Τι άλλο να υποθέσεις;

Ισχύει λοιπόν το περιστατικό όσοι έχετε γνώση της συνάντησης, ή όχι; Πώς το ήξερε όμως ο Στόλτενμπεργκ; Επειδή είναι βέβαιο ότι κάποιοι σκέφτηκαν συνωμοτικά αναλογιζόμενοι τις… σούπερ πληροφορίες του ΝΑΤΟ, θυμίζουμε ότι ο σημερινός γενικός γραμματέας της Συμμαχίας, δεν είχε τότε σχέση με τη Συμμαχία.

Καμία, πέραν της εκπροσώπησης φυσικά της χώρας του. Οι πληροφορίες λοιπόν προέρχονταν από την νορβηγική γεωφυσική εταιρία TGS-NOPEC που ήταν εξαιρετικά ενεργή στην περιοχή και ερευνούσε… ίσως κάπως παράνομα και συγκεκαλυμμένα, τόσο παλιά όσο το 2005. Ναι αγαπητοί, το 2005.

Ποιος άλλος άλλωστε να ήταν ο λόγος να επενδύσει 100 εκατομμύρια δολάρια, μια επένδυση την οποία φυσικά πλέον θα αποσβέσει και θα έχει κέρδος (αν δεν έχει ήδη…) από την πώληση των στοιχείων των γεωφυσικών ερευνών σε διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες, κολοσσών συμπεριλαμβανομένων. Κι εμείς που δεν ξοδέψαμε φράγκο, συζητούμε για δυνητικά κέρδη δυσθεώρητα εάν συμπεριφερθούμε ορθολογικά…

Σήμερα, χάριν των νορβηγικών ερευνών (σ.σ. η ίδια εταιρία ξέρει καλά και «τι παίζει» νοτίως των Δωδεκανήσων… τυχαία κάνει «τσαλιμάκια η Τουρκία, ή για το ψάρεμα;), μπορούμε με σχετική έως υψηλή ασφάλεια να βλέπουμε σε όχι «απαγορευτικό» βάθος χρόνου ένα άλλο μέλλον για την Ελλάδα.

Ήταν Έλληνες όμως που ως «παπαγαλάκια» έβγαιναν και διατυμπάνιζαν ότι η πιθανότητα να υπάρχουν υδρογονάνθρακες στη χώρα είναι χαμηλότερες του 3%. Ήταν απόφοιτοι της «βοϊδοσχολής»; Απίθανο. Ας αφήσουμε προς το παρόν τα ονόματα, διότι εάν αρχίσουμε να ανοίγουμε αρχεία περί του ποιος, πότε, είχε πει τι, δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα.

Εξάλλου, απόλυτη προτεραιότητα έχει η απελευθέρωση της χώρας από τα οικονομικά δεσμά της, όχι η εκδίκηση. Όταν όμως[next] βλέπεις πρόσωπα που έχουν υποστηρίξει δημοσίως παρεμφερείς θέσεις, πέραν από καχύποπτος για το να επρόκειτο απλά μια λανθασμένη εκτίμηση, το λιγότερο που περιμένεις για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και η εκτίμηση προς το πρόσωπό τους, είναι ένα απλό ανθρώπινο «mea culpa».

Ένα «έκανα λάθος», τόσο απέναντι στους συμπατριώτες τους που παραπλάνησαν, ελπίζουμε από λάθος, αλλά και για τον διασυρμό που επεφύλασσαν σε άλλους (σ.σ. η μοντέρνα «κουλτούρα» το αποκαλεί πλέον… «δολοφονία χαρακτήρων», έχει γεμίσει δολοφονημένους η χώρα, απλώς «πυροβολημένους» κατ’ άλλους). Αυτοί οι άλλοι σήμερα φαίνεται να δικαιώνονται, ενώ όλα δείχνουν ότι όσο τα χρόνια θα περνούν, τη συζήτηση αυτή θα την ξαναθυμηθούμε.

Πολλοί μιλούν για βεβαιότητα ύπαρξης σημαντικότατης έως τεράστιας αξίας αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Για να είναι όλοι χαρούμενοι όμως, θα ακολουθήσουμε το… σπεύδε βραδέως (σ.σ. τόση «συστημική» βραδύτητα, η δική μας θα τους βλάψει;) και το «όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι», για να προλάβουμε τους πλέον δύσπιστους, ή απλώς… άπιστους, χωρίς καν να τους λένε Θωμάδες!

Defence-Point