Μπακάλικη ερμηνεία και "επόμενη ημέρα"

Τα αυθαίρετα συμπεράσματα Μαξίμου για το Σύνταγμα, εν αναμονή του τελικού αποτελέσματος στο Σκοπιανό

Aπό τον Γιώργο Χαρβαλιά

Μπακάλικα, πολύ μπακάλικα ερμηνεύει η κυβέρνηση τη δυναμική αλλά και την ιδεολογική ανθρωπογεωγραφία του προχθεσινού συλλαλητηρίου. Επιμένει να μετρά νοματαίους σε μια αναμφισβήτητη λαοθάλασσα και να βγάζει συμπεράσματα εντελώς αυθαίρετα, για να μην πω παιδαριώδη.

Ακόμη και ο Κοτζιάς, που μόνο χαζός δεν είναι, έπεσε στη λούμπα και ξεστόμισε μια μνημειώδη μπαρούφα: Ότι η δήθεν περιορισμένη προσέλευση στη συγκέντρωση για τη Μακεδονία νομιμοποιεί την πολιτική του στο Σκοπιανό και τον ενθαρρύνει να συνεχίσει!

Και ποιος σου είπε, ρε τρισμέγιστε, ότι τα 9.500.000 των Ελλήνων που δεν κατέβηκαν στο Σύνταγμα τάσσονται υπέρ της σύνθετης ονομασίας που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία»; Κι ότι σου κλείνουν το μάτι να συνεχίσεις;

Φοβούμαι ότι με την αυθόρμητη λαϊκή απάντηση των δύο γιγάντιων συλλαλητηρίων η κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου και του Κοτζιά, έχασε την μπάλα.

Καλά θα κάνει από δω και μπρος να αφήσει τις στρεψοδικίες και να ασχοληθεί με τη διαχείριση του διαφαινόμενου ναυαγίου της διαπραγμάτευσης και του συνακόλουθου blame game.

Ας κοιτάξει και ο υπουργός Εξωτερικών τι έκανε λάθος στην αφετηρία της διαδικασίας και βρέθηκε παγιδευμένος από τον ανεκδιήγητο Νίμιτς, που πέτυχε να διαχωρίσει τις έννοιες της «ονομασίας» και της «εθνικής ταυτότητας».

Προς αυτή την κατεύθυνση είχα επισημάνει εγκαίρως ότι η διαπραγμάτευση άρχισε λάθος. Έπρεπε να θέτει ως προαπαιτούμενο έναρξης των συνομιλιών την αποδοχή του «erga omnes» και τη δέσμευση των Σκοπιανών ότι δέχονται να βαπτιστούν με την ονομασία που θα συμφωνηθεί «έναντι όλων». ΠΡΟΣΟΧΗ: Οχι μόνο ως κράτος αλλά και ως εθνότητα με αντίστοιχο προσδιορισμό και της γλώσσας.

Γιατί δεν έγινε αυτό το τόσο απλό και αρχίσαμε από τα αγάλματα, τα αεροδρόμια και άλλες χειρονομίες χαμηλής πολιτικής αξίας; Δεν θα μπω στον πειρασμό ακόμη να σχολιάσω τη σύνθεση της «επιτροπής σοφών» που επεξεργάζεται -νυχθημερόν, υποτίθεται- την ελληνική πρόταση συμβιβασμού με τα Σκόπια. Παρότι, αν πιστέψουμε τα σχετικά δημοσιεύματα, σε αυτήν φιγουράρουν γνωστοί αργόσχολοι των Αθηνών, αλλά και πρόσωπα ταυτισμένα με τη στήριξη άκρως ενδοτικών θέσεων σε μείζονος σημασίας εθνικά ζητήματα, όπως η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Δεν θα σχολιάσω επίσης προς το παρόν τις διάφορες επινοήσεις με τα «αμετάφραστα» στο κυριλλικό αλφάβητο που προορίζονται για... σανοφάγους.
Αναμένω το τελικό αποτέλεσμα. Και, κυρίως, το ποιος θα φορτωθεί προς τα έξω τον... μουντζούρη της αδιαλλαξίας. Μέχρι να έρθει αυτό, ας αφήσουμε κατά μέρος τις επαγωγικές εξυπνάδες για τη «δυναμική της πλατείας»...

Δημοκρατία