Όταν είσαι το πρόβλημα δεν μπορείς να το λύσεις

Του Βασίλη Βησσάριου

Το πρόβλημα για τη χώρα και τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς (όχι τα... παιδιά όπως τα αποκαλούν κάποιοι), δεν είναι η τουρκική προκλητικότητα. Ούτε οι σχεδιασμοί της γείτονας χώρας που όπως όλα δείχνουν κινείται με συγκεκριμένη τακτική σε όλα τα επίπεδα.

Είναι, δυστυχώς, η κυβέρνηση που οι Έλληνες ψήφισαν τον Ιανουάριο του 2015 και για δεύτερη φορά το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Και μάλιστα αφού προηγήθηκε ένα δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα του οποίου η ίδια αυτή κυβέρνηση ανέστρεψε, διότι δεν τη βόλευε.

Και δεν είναι «κάποιοι» από την κυβέρνηση. Είναι όλοι. Είτε μετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα, είτε βρίσκονται στη Βουλή, είτε έχουν βολευτεί σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού με τις γνωστές διαφανείς διαδικασίες της «χρυσής εποχής της μετριότητας» που διανύουμε.

Το θέμα το έθεσε στην ορθή του βάση ο Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας την Τετάρτη σε δημοσιογράφους σχετικά με το θέμα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. «Η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Τουρκία είναι διεθνώς γνωστή ποια είναι», είπε για να προσθέσει ότι «το πρόβλημα είναι ότι η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, ενώ νομίζουν πολλοί ότι είναι βαθιά επικίνδυνη μόνο στο πεδίο της οικονομίας, είναι το ίδιο στο κρίσιμο πεδίο των θεσμών και της εθνικής στρατηγικής ασφάλειας».

Αυτή είναι η ουσία. Έχουμε μια κυβέρνηση που δεν διαθέτει σχέδιο και στρατηγική για οποιοδήποτε θέμα. Είτε πρόκειται για ζήτημα εσωτερικό, όπως η οικονομία, η ασφάλεια των πολιτών, η υγεία, η παιδεία, οι υποδομές και όλα τα υπόλοιπα, είτε πρόκειται για τα εθνικά θέματα που σχετίζονται τόσο με την Τουρκία όσο και με τα Σκόπια. Ακόμη και με την Αλβανία.

Η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που εξακολουθούν να βρίσκονται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη, ήρθε να επιβεβαιώσει τη γύμνια τους. «Ο βασιλιάς είναι γυμνός», αναφώνησε το παιδάκι στο γνωστό παραμύθι. «Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του είναι γυμνοί», αναφωνούν οι Έλληνες που για μια ακόμη φορά... καταριούνται τις επιλογές τους και δηλώνουν... κοψοχέρηδες.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κάνει ησυχία και προσπαθεί να επιβάλλει σιωπητήριο. «Σιγά σιγά μη πάρουν χαμπάρι ότι είμαστε εδώ», λένε ψιθυριστά στο Μέγαρο Μαξίμου. «Σιγά σιγά μη πάρουν στα σοβαρά τα Μολών Λαβέ που φώναζα», λέει ο Π. Καμμένος στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Και μη ξεχάσουμε ποιος φταίει πάλι. Τα ΜΜΕ. Γιατί; Διότι λέει αναδεικνύουν το θέμα και αυτό εξυπηρετεί την Τουρκία. Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτά τα λέει ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που υπήρξε δημοσιογράφος επί σειρά ετών. Ο Νίκος Φίλης. Ο οποίος υποστήριξε πως δεν είναι μείζον θέμα η σύλληψη των δύο στρατιωτικών ίσως ούτε καν η τουρκική προκλητικότητα.

Και τι άλλο υποστήριξε; Ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται για την ειρήνη, την ηρεμία, την οικονομία και τον αναβρασμό στην Ευρώπη. Και τι πρότεινε; Ησυχία. Κυρίως από την πλευρά των ΜΜΕ. Δεν παρέλειψε να στείλει και μηνύματα μη τυχόν γίνει και καμία συγκέντρωση, διότι δεν πρέπει να δημιουργηθεί η εικόνα ότι η ελληνική πλευρά κάνει λόγο για κρίση.

Το θέμα είναι αν αυτό αφορά τα ΜΜΕ, τους πολίτες ή τον πρωθυπουργό που ο κ. Φίλης στηρίζει με κάθε τρόπο. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχει χάσει ούτε μια ψηφοφορία στη Βουλή.

Διότι δεν ξέρουμε αν ο κ. Φίλης το κατάλαβε αλλά ο πρωθυπουργός αναβάθμισε την κρίση με την Τουρκία. Ο Αλέξης Τσίπρας το έθεσε στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, όπως το ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο ανακοίνωσε. Ο ΟΗΕ δεν είναι Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Είναι ο ΟΗΕ. Και όταν κάποιος θέτει θέμα σχέσεων μεταξύ δύο χωρών, τότε μάλλον αναβαθμίζει ο ίδιος την κρίση.

Έστω και αν το κάνει με αφορμή μια γενικότερη συζήτηση που υπήρξε για το Σκοπιανό, όπως αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες. Έστω και αν το κάνει ψιθυριστά. Μήπως να κατηγορηθούν τα ΜΜΕ που έκαναν αναπαραγωγή σε αυτή την είδηση την οποία το Μέγαρο Μαξίμου έδωσε;

Κάπου η μπάλα έχει χαθεί. Αλλά δεν φταίει σε τίποτα η χώρα. Δεν φταίνε σε τίποτα οι πολίτες. Δεν φταίνε σε τίποτα οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί. Όταν είσαι το ίδιο το πρόβλημα δεν μπορεί να πείσεις κανέναν πως θα το λύσεις. Διότι η λύση είναι μια και δεν θέλεις ούτε να την ακούσεις.

Ούτε εσύ, ούτε φυσικά ο εταίρος σου που αναμένει να «δοξαστεί κρυπτόμενος». Ακόμη και τα τιτιβίσματα έχει σταματήσει.

Liberal