Ζούμε σε άλλη χώρα πλέον…

Στα τέσσερα χρόνια που συμπληρώνει η κυβέρνηση Σύριζα, άλλαξε η χώρα

Του Τάσου Αναστασίου
από την Ρήξη φ. 148

Στην ταινία made in Greece, του Χάρρυ Κλύνν, ένας τρόφιμος ασύλου βγαίνει από το ίδρυμα μετά από είκοσι χρόνια εγκλεισμού και περιφέρεται σε έναν τόπο που δεν του θυμίζει αυτόν που άφησε πριν την απομόνωση. Κι αν είκοσι χρόνια είναι πολλά, στην περίπτωσή μας και στην εποχή μας, μόλις τέσσερα φτάνουν να είναι αρκετά. Ακριβώς τόσα χρόνια πριν ήταν, όταν πολλοί Έλληνες είχαν σχεδόν πεισθεί ότι τα προβλήματά τους θα λύνονταν με έναν νόμο και ένα άρθρο, ότι θα συμμετείχαν σε μια συναυλία, όπου χορεύτριες θα ήταν οι αγορές και πως το πέρασμα σε μια ιδανική καθημερινότητα δεν θα απαιτούσε καθόλου μόχθο και κόπο, αλλά θα μπορούσε να έρθει εύκολα και ακούραστα, ακριβώς όπως ήταν ο μέχρι πρότινος επίπλαστος βίος μας.

Ωστόσο, σε αυτά τα τέσσερα χρόνια βιώνουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες και μη ευχάριστες:

Το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε μεσογειακή Καμπούλ, με την κοινωνική συνοχή να κάνει φτερά, την ώρα που, στα νησιά, τα κέντρα φιλοξενίας μυρίζουν Μεσαίωνα. Η εισροή των μεταναστών δεν έχει φορέα διαχείρισης το ελληνικό κράτος, αλλά διάφορες έξωθεν χρηματοδοτούμενες οργανώσεις, με ιδιοκτήτη είτε πολυεθνικά κεφάλαια είτε ξένα κράτη.

Οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι γεγονός.

Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών είναι επίσης γεγονός.

Σε μια πατρίδα που η ενότητα και η συνοχή θα πρέπει να είναι το ζητούμενο, τα άκρα έχουν ενισχυθεί και κάθε μικρό ή μεγάλο γεγονός αποτελεί αφορμή για ιδεολογικό εμφύλιο.

Ενώ προαναγγέλλεται πανηγυρικά η αύξηση των αμερικανικών βάσεων στη χώρα, ο Αμερικανός πρέσβης έχει την άνεση παρέμβασης στα εγχώρια πράγματα και διευρυμένες πραγματικές εξουσίες που δεν είχε ούτε ο αντίστοιχος συνάδελφός του επί της επταετούς στρατιωτικής δικτατορίας.

Άστεγοι και επαίτες δεν υπάρχουν μόνο στο κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά σε πολλές πλέον συνοικίες της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής των Αθηνών.

Η γη αγοράζεται φτηνά, νοικιάζεται πανάκριβα, ενώ η έξωση των ενοικιαστών είναι πολύ πιο εύκολη.

Αυξήθηκε ο αριθμός των συμπολιτών μας που πιστεύουν πως η γη είναι επίπεδη, ότι οι Έλληνες καταγόμαστε από τον Σείριο και ότι είμαστε βιολογικά ανώτερη φυλή. Αντίστοιχα, πληθαίνουν όσοι θεωρούν ότι υπάρχει μια υποχθόνια συνεργασία μεταξύ «νοικοκυραίων Ελληναράδων» από τη μία και ενός κυκλώματος αστυνομικών, εισαγγελέων και ιατροδικαστών από την άλλη, με σκοπό να επιτίθενται και να βλάπτουν γενικά μειονότητες, όπως ομοφυλόφιλους, μετανάστες, Ρομά, κ.α.

Την ώρα που έχουν ξεπουληθεί βασικές υποδομές της χώρας –λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, ακόμα και αρχαιολογικοί χώροι– χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, οι πολίτες όλο και περισσότερο βαδίζουν με το κεφάλι σκυμμένο στα κινητά. Με ταπεινότητα.

Η ανεργία δεν μαστίζει πλέον τους δημοσιογράφους του αστυνομικού ρεπορτάζ, αφού οι δολοφονίες είναι καθημερινό φαινόμενο.

Κάποιες περιοχές (όπως τα Εξάρχεια) λειτουργούν με ένα ιδιότυπο καθεστώς φασιστικής βίας, όπου υπάρχουν φορές που οι κάτοικοι δεν μπορούν να προσεγγίσουν το σπίτι τους.

Τα αντικαταθλιπτικά και τα ηρεμιστικά φάρμακα υπάρχουν σε κάθε σπίτι, σε κάθε οικογένεια, κάτι σαν την ασπιρίνη, το ντεπόν.

Η περιβαλλοντική υποβάθμιση έχει βαρέσει κόκκινο, με νεκρούς από φωτιές, πλημμύρες και με αμέτρητα.. κουνούπια, μια που λεφτά για αεροψεκασμούς δεν υπάρχουν, προορίζονται για μισθούς μετακλητών υπαλλήλων.

Η κάποτε ποιοτική ΕΡΤ έχει ξεπέσει στα επίπεδα των ιδιωτικών καναλιών, όχι των πρώτων σε θεαματικότητα, αλλά αυτών που παρακολουθούνται αποκλειστικά από ανεγκέφαλους και ιδεοληπτικούς. Κρατική τρας τιβί.

Μαθητές αποβάλλονται επειδή τραγουδούν το Μακεδονία ξακουστή σε παρέλαση, ενώ δεν έχουν καμιά αρνητική συνέπεια άλλοι, που χοροπηδάνε πάνω στο γραφείο του υπουργού βρίζοντας.

Τα δακρυγόνα τα τρώνε στη μάπα κυρίως γυναικόπαιδα κι όχι μπαχαλάκηδες αριστερού ή δεξιού φασισμού.

Το να αντιδράς σε επιλογές της κυβέρνησης, ιδίως σε εθνικά ζητήματα, σε κάνει φασίστα. Τα θύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας, οι ακόλουθοι ιστοσελίδων, ραδιοσυχνοτήτων, τηλεοπτικών καναλιών και εφημερίδων, φανατικά προσκείμενων στην κυβέρνηση, σε κοιτούν σαν να είσαι εξωγήινος. Αν κάποιος βρεθεί σε συγκεκριμένες παρέες, είναι πιθανό να χρειάζεται να προσκομίσει πρώτα πιστοποιητικό πολιτικής ορθότητας πριν αρχίσει να λέει την άποψή του.

Το χασίσι νομιμοποιείται προσεχώς. Όπως λέει και το άσμα του Πάνου Τζαβέλα, «Στης Χούντας το αλισβερίσι λεύτερο ήταν το χασίσι, ποτέ ο λαός να μην ξυπνήσει».

Αν κάποιος έχει αϋπνίες ή δεν ξέρει πώς να βγάλει χρήματα ή βρίσκεται σε απόγνωση, μπορεί πλέον να τζογάρει κάτω από το σπίτι του ή κοντά στη γειτονιά του, σε ένα από τα πολλά μικρά καζίνα που μας χάρισε η «πρώτη φορά αριστερά» με τα απύθμενα ηθικά πλεονεκτήματά της.

Η προσπάθεια κατάργησης της εθνική εορτής της 28ης Οκτωβρίου έχει ξεκινήσει.

Η ΔΕΗ προχωρά σε διακοπές ρευματοδότησης σε καταναλωτές με ληξιπρόθεσμα χρέη.

Παρ’ όλο που, σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ, δύο στους τρείς Έλληνες μόλις τα βγάζουν πέρα, οι ανθρωπιστές εκατομμυριούχοι επενδυτές τύπου Σόρος χρηματοδοτούν μονάχα μετανάστες, τη ίδια στιγμή που γηγενείς, που μέχρι πρότινος ανήκαν στη μεσαία τάξη, αδυνατούν –χωρίς υπερβολή– να αποκτήσουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα.

Αντιεθνικιστές Έλληνες υπερασπίζονται τον εθνικισμό των γειτονικών λαών, ενώ ακροαριστεροί και αντιεξουσιαστές χρησιμοποιούν τη λέξη «αστυνομία» (αναφερόμενοι στην αλβανική, βεβαίως) αντί της συνηθισμένης και προσφιλούς λέξης «μπάτσοι» και παράλληλα επικροτούν τις πρακτικές της. Παράλληλα, ισχύει το φαινομενικά παράδοξο: Όσο πιο ακροαριστερός είσαι, τόσο μεγαλύτερη διαφήμιση κάνεις στην ακροδεξιά.

Μέσα σε όλα αυτά, Τούρκοι, Σκοπιανοί και Αλβανοί απαιτούν, απειλούν, συλλαμβάνουν και δολοφονούν. «Μάθαν ότι ..όμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι», λέει ο λαός.

Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται σαν κάτι να αλλάζει σιγά σιγά στη νεολαία. Το εκκρεμές γύρισε. Κι η αντιστασιακή φύση των Ελλήνων και των νέων πήρε πάλι μπρος με πρόσημο πατριωτικό. Η προσοχή μας θα πρέπει να εστιαστεί στο να μη φτάσει αυτή η ταλάντωση στο άλλο άκρο.

Άρδην - Ρήξη