Η απίστευτη κυβέρνηση της τελευταίας τετραετίας
Από τον Παναγιώτη Κωστόπουλο
Βρίσκεσαι σε μακροχρόνιο κώμα και ξυπνάς στη σημερινή Ελλάδα, πλησιάζοντας το τέλος του Φεβρουαρίου του 2019. Αρχίζεις να ενημερώνεσαι από τους οικείους σου για την κατάσταση στη χώρα σου.
Μαθαίνεις ότι πρόσφατα μια μειοψηφική κυβέρνηση με βουλευτές, όπως ο Πάντζας και ο Σκουρολιάκος, πούλησε τη Μακεδονία μας, υπογράφοντας κάποια χαρτιά. Μαζί τους ψήφισαν κάποιες δανεικές φιγούρες, όπως η Μεγαλοοικονόμου και ο Παπαχριστόπουλος, αλλά και κάποιοι πρώην αντίπαλοι, όπως η Κουντουρά και η Παπακώστα, οι οποίες με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είδαν το φως το αληθινό. Παράλληλα, το ίδιο μείγμα βουλευτών πιο πρόσφατα ψήφισε νομοσχέδια που οδηγούν σταδιακά σε ουδετερόθρησκο κράτος, πάντα πιστοί στην ιδεολογία τους.
Οταν εκφράζεις την απορία σου πώς η γκρούπα του 3% έφτασε να κυβερνά τη χώρα, σου εξηγούν ότι βασικός τροφοδότης της γιγάντωσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που φέρει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Επειδή, όμως, ούτε αυτό ήταν αρκετό, πολλοί απ’ αυτούς, που δεν ταυτίζονταν ιδεολογικά με το κόμμα, έβαλαν τα θέματα ταυτότητας σε δεύτερη μοίρα, επειδή ήθελαν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, να σκίσουν τα Μνημόνια και να βλέπουν τις αγορές να χορεύουν στον ρυθμό μας, όπως τους υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός. Στην ερώτησή σου αν αυτά εφαρμόστηκαν, η απάντηση είναι αρνητική.
Ανοίγοντας την τηλεόραση, βλέπεις ως αναπληρωτή υπουργό Υγείας έναν ψευτοτσαμπουκά που καπνίζει αρειμανίως και ανεβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παλιές φωτογραφίες του με καλάσνικοφ, όταν πήγαινε να υποστηρίξει τον αγώνα των Σαντινίστας (όπως θα μπορούσε να κάνει για τα δικαιώματα του ροζ κοάλα ή της τιρκουάζ σαλαμάνδρας). Αντίθετα, στα φοιτητικά του χρόνια, ως κνίτης, έσπαγε τα κεφάλια όσων φώναζαν για τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών που δεινοπαθούσαν από το καθεστώς του Χότζα. Αλλά αυτοί, βλέπεις, είχαν ένα κακό: ήταν Έλληνες!
Επιπλέον, παρακολουθείς την ορκωμοσία της νέας υφυπουργού Μακεδονίας - Θράκης, για την οποία οι κακές γλώσσες λένε ότι έγινε υφυπουργός επειδή ήταν ομπρελοκρατούσα του πρωθυπουργού και περιπατούσα στη Γένοβα, στην Πράγα και σε άλλους «κινηματικούς σταθμούς».
Παράλληλα σου εξηγούν ότι αυτός που φαίνεται στη φωτογραφία δίπλα της είναι ο σύμβουλος Πολιτικού Σχεδιασμού του πρωθυπουργού και, αφού σε βλέπουν να υπομειδιάς, προσπαθούν να σε πείσουν ότι δεν αστειεύονται.
Όλα αυτά αντιλαμβάνεσαι ότι έγιναν σε τέσσερα χρόνια. Έπειτα απ’ αυτήν την εικόνα, αποφαίνεσαι ότι η πατρίδα σου βρίσκεται σε κώμα και βρίζεις αυτούς που σε επανέφεραν απ’ το δικό σου, γιατί... ήταν και αυτό μια κάποια λύση...
Δημοκρατία
Βρίσκεσαι σε μακροχρόνιο κώμα και ξυπνάς στη σημερινή Ελλάδα, πλησιάζοντας το τέλος του Φεβρουαρίου του 2019. Αρχίζεις να ενημερώνεσαι από τους οικείους σου για την κατάσταση στη χώρα σου.
Μαθαίνεις ότι πρόσφατα μια μειοψηφική κυβέρνηση με βουλευτές, όπως ο Πάντζας και ο Σκουρολιάκος, πούλησε τη Μακεδονία μας, υπογράφοντας κάποια χαρτιά. Μαζί τους ψήφισαν κάποιες δανεικές φιγούρες, όπως η Μεγαλοοικονόμου και ο Παπαχριστόπουλος, αλλά και κάποιοι πρώην αντίπαλοι, όπως η Κουντουρά και η Παπακώστα, οι οποίες με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είδαν το φως το αληθινό. Παράλληλα, το ίδιο μείγμα βουλευτών πιο πρόσφατα ψήφισε νομοσχέδια που οδηγούν σταδιακά σε ουδετερόθρησκο κράτος, πάντα πιστοί στην ιδεολογία τους.
Οταν εκφράζεις την απορία σου πώς η γκρούπα του 3% έφτασε να κυβερνά τη χώρα, σου εξηγούν ότι βασικός τροφοδότης της γιγάντωσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που φέρει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Επειδή, όμως, ούτε αυτό ήταν αρκετό, πολλοί απ’ αυτούς, που δεν ταυτίζονταν ιδεολογικά με το κόμμα, έβαλαν τα θέματα ταυτότητας σε δεύτερη μοίρα, επειδή ήθελαν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, να σκίσουν τα Μνημόνια και να βλέπουν τις αγορές να χορεύουν στον ρυθμό μας, όπως τους υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός. Στην ερώτησή σου αν αυτά εφαρμόστηκαν, η απάντηση είναι αρνητική.
Ανοίγοντας την τηλεόραση, βλέπεις ως αναπληρωτή υπουργό Υγείας έναν ψευτοτσαμπουκά που καπνίζει αρειμανίως και ανεβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παλιές φωτογραφίες του με καλάσνικοφ, όταν πήγαινε να υποστηρίξει τον αγώνα των Σαντινίστας (όπως θα μπορούσε να κάνει για τα δικαιώματα του ροζ κοάλα ή της τιρκουάζ σαλαμάνδρας). Αντίθετα, στα φοιτητικά του χρόνια, ως κνίτης, έσπαγε τα κεφάλια όσων φώναζαν για τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών που δεινοπαθούσαν από το καθεστώς του Χότζα. Αλλά αυτοί, βλέπεις, είχαν ένα κακό: ήταν Έλληνες!
Επιπλέον, παρακολουθείς την ορκωμοσία της νέας υφυπουργού Μακεδονίας - Θράκης, για την οποία οι κακές γλώσσες λένε ότι έγινε υφυπουργός επειδή ήταν ομπρελοκρατούσα του πρωθυπουργού και περιπατούσα στη Γένοβα, στην Πράγα και σε άλλους «κινηματικούς σταθμούς».
Παράλληλα σου εξηγούν ότι αυτός που φαίνεται στη φωτογραφία δίπλα της είναι ο σύμβουλος Πολιτικού Σχεδιασμού του πρωθυπουργού και, αφού σε βλέπουν να υπομειδιάς, προσπαθούν να σε πείσουν ότι δεν αστειεύονται.
Όλα αυτά αντιλαμβάνεσαι ότι έγιναν σε τέσσερα χρόνια. Έπειτα απ’ αυτήν την εικόνα, αποφαίνεσαι ότι η πατρίδα σου βρίσκεται σε κώμα και βρίζεις αυτούς που σε επανέφεραν απ’ το δικό σου, γιατί... ήταν και αυτό μια κάποια λύση...
Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε