Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε κι άρχισε ήδη να φυσάει.

Του Ανδρέα Τσιφτσιάν:

Σχετικά με το δημοσίευμα του ΒΒC για ύπαρξη "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα η μαγική σφαίρα που που έχω για να προβλέπω το μέλλον μου είπε το εξής:

Σε 23 χρόνια από σήμερα η Ελλάδα θα έχει αναγνωρίσει και επίσημα ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Για διαβήματα ακούω, για "σθεναρή αντίδραση" της κυβέρνησης κοκ. Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Τα επίσημα διαβήματα (και πράσινα άλογα) εξουδετρερόνονται πανεύλκολα από τα επίσημα κράτη εφόσον βέβαια δεν μπορούν να παρέμβουν στην ελευθερία της έκφρασης και θα πετούν την μπάλα σην εξέδρα.

Είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει "κάτι" για να το διεκδικήσει κανείς. Αρκεί να μιλάει συνεχώς γι αυτό. "Από το πολύ το λέγε-λέγε στο τέλος κάτι μένει" (Γκαίμπελς). Όταν ένα πρόβλημα δεν υπάρχει, απλά το δημιουργείς μιλώντας γι αυτό.

Όπως ακριβώς δεν υπήρχε μακεδονική γλώσσα και εθνότητα και τελικά το πήραν.

Όπως ακριβώς δεν υπάρχει τουρκική μειονότητα και παγιώνεται η ύπαρξή της (de facto και με την εκλογή των μουφτήδων που δέχεται πια η ελληνική κυβέρνηση)

Όπως ακριβώς δεν υπάρχει τσάμικο ζήτημα και ο υπεξ Κοτζιάς συζητούσε για αποζημιώσεις

κτλ κτλ

1) Με το "μακεδονικό" η Ελλάδα απέδειξε ότι οι εθνικές της αντιστάσεις έχουν ημερομηνία λήξης, περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Είναι ενδοτική, συγκαταβατική και σε βάθος χρόνου υποχωρητική. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να τα διαπραγματευτούμε ΟΛΑ! Ακόμη και τις (υποτιθέμενες) κόκκινες (εθνικές) γραμμές μας. Αυτό δίνει χώρο στις αναθεωρητικές δυνάμεις, τις κάνει όλο και πιο διεκδικητικές.

2) Ύπαρξη ξένης εθνοτικής μειονότητας σημαίνει παραχώρηση δικαιώματος παρέμβασης και προστασίας από τρίτη δύναμη, αφορά δηλαδή πρακτικά σε αποδοχή παρέμβασης ξένου κράτους στο εσωτερικό της χώρας. Αν πχ μία μειονότητα είναι ελληνική μουσουλμανική τότε συνιστά εσωτερικό ζήτημα της χώρας. Αν όμως η μειονότητα είναι τουρκική τότε δεν είναι εσωτερικό, αλλά διμερές ζήτημα, με την Τουρκία να έχει δικαίωμα και υποχρέωση επέμβασης ή μεσολάβησης για την "προστασία" της, δηλαδή δικαίωμα παρέμβασης στην εθνική μας κυριαρχία στην Θράκη.

Ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας σημαίνει δικαίωμα παρέμβασης των "Μακεδόνων" στην "ελληνική Μακεδονία", δηλαδή στην ελληνική εθνική κυριαρχία. Το κράτος της "Βόρειας Μακεδονίας του μακεδονικού Λαού" θα πρέπει να ερωτηθεί από την Ελλάδα και να συμφωνήσει για την αντιμετώπιση της μειονότητάς του στην ελληνική επικράτεια. Η μειονοτική πολιτική της Ελλάδας θα απαιτεί την υπογραφή και συγκατάθεσή του.

3) Η ύπαρξη "μακεδονικής μειονότητας" είναι η προϋπόθεση για τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Οι σκοπιανοί χρειαζόταν το "μακεδονικό έθνος" για να μπορούν να υποστηρίξουν αυτόν τον αλυτρωτισμό. Προφανώς ως "Βαρδάριοι" ή "Βαλκάνιοι" ή "Σκοπιανοί" ή οπωσδήποτε αλλιώς δεν θα μπορούσαν να το κάνουν! Ως οτιδήποτε άλλο εκτός από "Μακεδόνες" δεν έχουν λόγο να διεκδικούν τίποτα, δεν θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν αξίωση.

4) Ο ρόλος της Τουρκίας και οι βλέψεις της είναι δεδομένος. Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί εργαλειοποιούνται για την προώθηση του τουρκικού αναθεωρητισμού και μεγαλοϊδεατισμού ("νεοοθωμανισμού") στα Βαλκάνια. Η Τουρκία ξέρει πως δεν μπορεί να το καταφέρει μόνη της! Χρειάζεται υποζύγια που μπορεί να χρησιμοποιεί με αποσταθεροποιητικό τρόπο. Χρειάζεται τους "Μακεδόνες μειονοτικούς", όχι τους Σκοπιανούς ή Σλάβους.Οι "Σκοπιανοί" (ή οι Βαρδάριοι" , οι "Βαλκάνιοι" κοκ) δεν έχουν λόγο να επιθυμούν συμμαχική (τουρκική) υποστήριξη. Οι "Μακεδόνες" έχουν!

5) Η ύπαρξη "μακεδονικής μειονότητας" λοιπόν ενέχει το στοιχείο υπεράσπισης (μειονοτικών) δικαιωμάτων από κοινού. Το ζήτημα του τουρκικού αναθεωρητισμού ξεπερνάει πια την «διμερή» του διάσταση. Η «τουρκική» μειονότητα αποκτά πλέον άλλη βαρύτητα και σημασία δίπλα σε μία «μακεδονική μειονότητα» διότι η δεύτερη προσδίδει πλέον χαρακτήρα «νομιμοποίησης» στην πρώτη, λειτουργεί ως όχημα για τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Δεν θα είναι πια μόνο οι Τούρκοι οι αναθεωρητές που διεκδικούν αλλά μαζί με τους «Μακεδόνες» μειονοτικούς και τους «εκτοπισμένους» και «ξεριζωμένους» Τσάμηδες θα θέσουν αντάμα εμάς απέναντι σε ζητήματα «ανθρωπίνων μειονοτικών δικαιωμάτων». Η Ελλάδα διασπάται σε «κακούς» Έλληνες και μειονοτικά «θύματα». Είναι ένας εναντίον πολλών και η διεθνής πίεση θα είναι για την άβουλη και ενδοτική ελληνική εξωτερική πολιτική ανυπόφορη.

6) Η διεθνής πρακτική τέτοιων ζητημάτων διδάσκει ότι τα επίσημα κράτη, διεθνή φόρα και οργανισμοί αρχικά ΔΕΝ θα αναφέρονται σε "μακεδονική μειονότητα" και θα διαψεύδουν την ύπαρξή της επίσημα. Ανεπίσημα όμως και στο παρασκήνιο θα υποκινούν πάντα τέτοια δημοσιεύματα όπως το BBC (την βικιπέδια, τα ΜΜΕ κοκ). Οι επίσημες αναφορές θα ξεκινήσουν σε δεύτερο χρόνο. Η Ελλάδα θα αμύνεται παραχωρώντας δικαιώματα προσπαθώντας να μην χάσει αλλού. Οι "εταίροι" μας εργαλειοποιούν ευχαρίστως τέτοια ζητήματα ως δαμόκλειο σπάθη.

Ως επιμύθιο θέλω να επισημάνω το εξής σημαντικό: Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αναφέρει ΠΟΥΘΕΝΑ (έστω και γεωγραφική) "ελληνική Μακεδονία". Αναφέρει την μακεδονική γεωγραφία της ελληνικής επικράτειας ως "βόρειο τμήμα του πρώτου μέρους".

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (σύμφωνα πάντα) με την Συμφωνία των Πρεσπών και αυτή είναι εκτός Ελλάδας. Οι μόνοι Μακεδόνες που θα υπάρχουν στην Ελλάδα θα είναι οι Μακεδόνες μειονοτικοί.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε κι άρχισε ήδη να φυσάει.

Ζήτω η ειρήνη και ανάπτυξη στα Βαλκάνια

Μετά τιμής

ένας φασίστας

Α.Τ.
Andreas Reos