Πίσω από τις ψεύτικες λέξεις κρύβεται ο...

Να μιλήσουμε λοιπόν για “την Ελλάδα των πολλών”. Οι “πολλοί” έγιναν προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ και σαν τέτοιο βρίσκεται συνεχώς στα χείλη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Ο ίδιος παρουσιάζει το κόμμα του και τον εαυτό του ως προστάτη των συμφερόντων των πολλών. “Στην Ελλάδα των πολλών” οι εργαζόμενοι υπολογίζονται σύμφωνα με τα στοιχεί του ΕΦΚΑ (Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης) σε περίπου δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες. Από αυτούς, οι εξακόσιες πενήντα χιλιάδες αμείβονται με μισθό 384,22 ευρώ μικτά. Πάει να πει καθαρά γύρω στα 320 ευρώ το μήνα. Πάει να πει με τη σειρά του ότι καθένα και καθεμιά οφείλουν να ζουν με τρία ευρώ την ημέρα, όταν ένα κιλό ψωμί κοστίζει 1,40 ευρώ και ένα σουβλάκι με γύρο (τυλιχτό) δυο ευρώ προς το παρόν διότι επίκειται αύξηση.

Μη μου πείτε ότι δεν είναι πολλοί εξακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενοι. Είναι πάρα πολλοί. Και κυρίως μη βιαστείτε να μου πείτε πως δεν είναι τα πράγματα έτσι διότι καταργήθηκε ο υποκατώτατος και αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός. Εγιναν αυτά, αλλά τους εξακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους δεν τους αφορούν διότι αυτοί πληρώνονται με καθεστώς μειωμένου ωραρίου. Κι εδώ χρειάζεται μια προσοχή διότι είναι άλλο να πληρώνεσαι με καθεστώς μειωμένου ωραρίου κι άλλο να εργάζεσαι λιγότερες ώρες. Φαντάζομαι ότι όλοι καταλαβαίνουμε πως πάνε αυτά τα πράγματα. Υπογράφεις για τετράωρο και εργάζεσαι οχτάωρο. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που ασφαλώς δεν αγνοούν ο πρωθυπουργός , τα κυβερνητικά στελέχη και οι επικοινωνιολόγοι που εφηύραν το σύνθημα για την Ελλάδα των πολλών. Από τις ευέλικτες μορφές εργασίας των πολλών επωφελούνται κατά κύριο λόγο οι λίγοι. Ανάμεσά τους ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι, πολυεθνικές.

Εδώ δεν φτάσαμε τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Η βαλίτσα πάει πολύ πίσω. Αυτές οι... εφευρέσεις περί τα εργασιακά εντάθηκαν με τον “τρίτο δρόμο” του Μπλερ στην Μεγάλη Βρετανία και την “Ατζέντα 2000” του Σρέντερ στην Γερμανία. Και οι δυο τους επιφανείς Σοσιαλδημοκράτες αλλά θα μου πείτε πάλι πως δεν έχει σημασία. Ηρθε η οικονομική κρίση και τα μνημόνια για να γίνει η ευέλικτη εργασία καθεστώς. Πέρα από αυτό όμως,τα γενικότερα στοιχεία δείχνουν καθαρά πως οι πολλοί ευημερούν Ο «μέσος μισθός» των εργαζομένων «πλήρους απασχόλησης» ανήλθε στα 1.137,24 ευρώ μεικτά. Έτσι οι «μέσες αποδοχές» όλων των μισθωτών μερικής ή πλήρους απασχόλησης υπολογίζονται μόλις στα 916 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι μέσες αποδοχές όλων των εργαζομένων μειώθηκαν τον Νοέμβρη του 2018 σε σχέση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο πριν κατά 1% ευρώ το 2017. Ηταν 926,14 ευρώ και έπεσαν στα 916,03 ευρώ. Σύμφωνα με τη Eurostat, τo 2018 η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 0,2%. Δηλαδή είχαμε -παρά τη μείωση των αποδοχών- μια αύξηση της εκμετάλλευσης της εργασίας προς όφελος των λίγων και όχι των πολλών.

Η Ελλάδα των πολλών είναι ένα ακόμα σύνθημα χωρίς ουσία. Οι πολλοί είναι αυτοί που παλεύουν ακόμα να βρουν δουλειά χωρίς να το καταφέρνουν. Είναι αυτοί που αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Είναι αυτοί που καλούνται να ζήσουν με τρία ευρώ την μέρα. Η αγωνία του κ. Τσίπρα μπροστά στην επαπειλούμενη ήττα του κόμματός του, να βρει σημεία που διαφοροποιούν την πολιτική του σε σχέση με αυτή που επαγγέλλεται ο κ. Μητσοτάκης, είναι εμφανής. Συνθήματα βρίσκει. Συνθήματα που να αντιστοιχίζονται με την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολλοί είναι πρακτικά αδύνατο να βρει. Διότι πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί κρύβεται η πολιτική που εφαρμόζει...

Γιώργος Χελάκης
Πρώτο Θέμα