Τα φονικά Μνημόνια

Ο αριθμός εντυπωσιάζει και τρομάζει: 4.200 άτομα αυτοκτόνησαν στην Ελλάδα την περίοδο 2008-2016. Η στατιστική του θανάτου είναι ένα από τα πεδία της επιστήμης που ευημερούν την περίοδο της μνημονιακής καταστροφής της πατρίδας μας. Ολοι οι αρνητικοί δείκτες έχουν τραβήξει την ανηφόρα τα χρόνια κατά τα οποία οι δανειστές και οι ελληνόφωνοι συνεργάτες τους τάχα «σώζουν» το κράτος από τη χρεοκοπία και τον λαό από τη φτώχεια.

Αυτή η «σωτηρία» έχει αποτυπωθεί και στα νοσοκομεία που έχουν γεμίσει με ασθενείς από καρκίνους, εμφράγματα, εγκεφαλικά επεισόδια και μια σειρά άλλες νόσους που σχετίζονται με την έντονη ψυχολογική πίεση, το στρες και την κατάθλιψη.

Τα στοιχεία που αφορούν τη ραγδαία άνοδο των αυτοκτονιών στην Ελλάδα έχει συλλέξει η Ελληνική Στατιστική Αρχή και διαβιβάστηκαν στη Βουλή από το υπουργείο Υγείας.

Το έτος κατά το οποίο παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη αύξηση των αυτοκτονιών ήταν το 2014. Τότε σημειώθηκε αύξηση σε σχέση με το 2008, σε ποσοστό που έφτασε το 51,4%. Το 2008 είχαμε 373 αυτοκτονίες και 565 το 2014. Το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν στατιστικά είναι το 2016, όταν οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 464.

Με λίγα λόγια, μπορεί κάποιος να πει ότι η «δουλειά», αυτή η πολύ βρόμικη και ανθελληνική «δουλειά», που ξεκίνησε με το αλυσόδεμα της Ελλάδος στο Μνημόνιο, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Η εφημερίδα μας ήταν το πρώτο σημαντικό μέσο ενημέρωσης που επισήμανε αυτή την παράμετρο της οικονομικής κρίσης, η οποία εξελίσσεται σε εθνική διάλυση.

Κι όμως, παρά το προφανές της αρνητικότατης επίδρασης που είχαν για τον λαό τα περιοριστικά μέτρα που επέβαλε η τρόικα και ανέχθηκαν οι κυβερνήσεις, παρά τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την αντεργατική νομοθεσία, υπήρξαν ορισμένοι, πολιτικοί και μη, που ισχυρίζονταν ότι δεν συνδέεται η αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών με το Μνημόνιο.

Επιπλέον, κατηγορούσαν όσους τα συνέδεαν -μεταξύ αυτών και τη «δημοκρατία»- για... λαϊκισμό και καταστροφολογία. Ο καιρός έδειξε ποιος είχε δίκιο και ποιος όχι και απέδειξε ότι για να ζούμε καλά πρέπει πρώτα να ζούμε ελεύθερα.

Δημοκρατία