Ο Ερντογάν το φωνάζει, στην Αθήνα βολεύονται με αυταπάτες

Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης

Θα πρέπει να ευχαριστούμε τον πρόεδρο Ερντογάν, καθόσον κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να μας δείχνει τις προθέσεις του. Να δείχνει ότι η στρατηγική του είναι επιθετική, αναθεωρητική και με εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ελλάδος. Επίσης η σημερινή κρίση απέδειξε την ουτοπική αντίληψη που καλλιεργήθηκε επί δεκαετίες στην εφησυχασμένη ελληνική κοινωνία, ότι η χώρα μας ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν κινδυνεύει από κανέναν, ότι τα σύνορα της Ελλάδος είναι ευρωπαϊκά σύνορα, άρα η ασφάλειά των είναι και υποχρέωση όλων των ευρωπαϊκών κρατών.

Η δημιουργία στην σημερινή Τουρκία, ενός προεδρικού συστήματος χωρίς στοιχειώδη διάκριση των εξουσιών και θεσμικά αντίβαρα, με ποδηγέτηση του Κοινοβουλίου και μόνη δημοκρατική επίφαση τις εκλογές, επισφραγίζει την παντοδυναμία του προέδρου. Όπως σε προηγούμενο άρθρο έχουμε αναφέρει, ο Ερντογάν έχει θέσει σε λειτουργία μια μακρόπνοη, μεγαλοπρεπή και φιλόδοξη πολιτική επιδίωξη: να καταστήσει την Τουρκία αρχικά μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, ηγέτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου. Σε δεύτερη φάση να την καταστήσει ένα παγκόσμιο πόλο-κρατικό δρώντα στο παγκόσμιο πολυπολικό σύστημα που ήδη διαμορφώνεται.

Πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα και συνάμα πολύ επικίνδυνο και για τον ίδιο και για την Τουρκία, αν αποτύχει. Αν ο "σουλτάνος", όμως, το επιτύχει τότε θα εκπληρώσει το όνειρό του, να γίνει ο νέος Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων), ξεπερνώντας τον Μουσταφά Κεμάλ, ιδρυτή της νέας Τουρκίας. Εμείς δε είναι βέβαιο ότι θα γίνουμε τουρκικό προτεκτοράτο, ευνουχισμένο εθνικά και ακρωτηριασμένο εδαφικά.

Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα (χθες και όχι σήμερα) την γεωπολιτική μεταβολή και μετάλλαξη της ισλαμικής ερντογανικής και ανεξέλεγκτα επιθετικής Τουρκίας. Θα πρέπει με κάθε κόστος να εφαρμόσουμε μια νέα υψηλή εθνική στρατηγική, με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, ιδιαιτέρως με εθνική ομοψυχία, η οποία, σε ό,τι αφορά το πολιτικό προσωπικό σήμερα δυστυχώς δεν υφίσταται. Η εθνική αυτή στρατηγική πρέπει να εδράζεται σε ισχυρή αποτρεπτική στρατηγική έναντι της Άγκυρας.

Δίχως φοβικό σύνδρομο

Ας κοιτάξουμε κατάματα την Τουρκία, χωρίς φοβικά σύνδρομα, χωρίς την ολέθρια πολιτική κατευνασμού του παρελθόντος. Η Τουρκία δεν είναι ούτε αήττητη, ούτε τόσο φοβερή. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, παρά τις τεράστιες μνημονιακές περικοπές, παραμένουν ακόμη σε υψηλό επίπεδο ετοιμότητας και επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας. Η τουρκική στρατιωτική ισχύς είναι υπερεκτιμημένη, έχει δομικές αδυναμίες, αντιφάσεις, ελλείψεις σε ανώτατα έμπειρα στελέχη, προβλήματα ηθικού, ομογένειας, συναδελφικότητας, ιδιαίτερα μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016.

Οι φαραωνικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις του "σουλτάνου" Ερντογάν δημιουργούν αντιπαλότητες, ανταγωνισμούς, μισαλλοδοξίες και ξυπνούν δυσάρεστες μνήμες Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ενυπάρχουν στο DNA όλων των λαών της Μέσης Ανατολής και της Βαλκανικής. Η στρατηγική συμμαχία της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας με Ισραήλ και Αίγυπτο και στην συνέχεια με Ιορδανία, όπως και οι αντίστοιχοι ενεργειακοί άξονες, είναι θετική εξέλιξη και θα επηρεάσει σημαντικά τις γεωπολιτικές εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα.

Ιδιαίτερα η στρατηγικής σημασίας έίναι η επιλογή των ΗΠΑ να συμπεριλάβουν την Ελλάδα ως βασική χώρα στους γεωστρατηγικούς της σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό αποτυπώνεται στην χρησιμοποίηση στρατιωτικών βάσεων τόσο στο νησιωτικό, όσο και στον χερσαίο χώρο της, όπως επίσης και στην εφαρμοζόμενη νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική. Το γεγονός ότι οι Αμερικανοί φαίνεται να απομακρύνονται από την Τουρκία θεωρείται υψίστης σημασίας και ασπίδα προστασίας έναντι των τουρκικών επεκτατικών επιδιώξεων.

Διατρέχουμε κίνδυνο αφανισμού ως έθνος αν συνδυαστεί η επιθετική αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, με την ελληνική πολιτική κατευνασμού και με άλλους εθνοκτόνους παράγοντες, όπως η υπογεννητικότητα, η μετανάστευση των καλυτέρων και πολύ καλά εκπαιδευμένων νέων μας, όπως ήδη συμβαίνει σήμερα, αλλά και μαζική παράνομη μετανάστευση μουσουλμάνων από την Αφρική και την Ασία. Η μόνη πολιτική που πρέπει να εφαρμόζεται είναι η πολιτική της αποτροπής (containment), όπως διδάσκουν όλοι οι μεγάλοι γεωπολιτικοί και εφαρμόζουν τα σοβαρά κράτη.

Αρχή του τέλους του Ερντογάν

Σε πρόσφατη ανάλυσή της, μετά την νέα ήττα του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη η γερμανική εφημερίδα Bild κάνει λόγο για την «αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν» και επισημαίνει ότι η τελευταία απόπειρα του Τούρκου Προέδρου εναντίον της δημοκρατίας, με την ακύρωση των εκλογών του Μαρτίου, εξελίχθηκε σε αυτογκόλ. Στο άρθρο περιγράφεται η πορεία του Ερντογάν των τελευταίων ετών, οι διώξεις σε βάρος ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων, δημοσίων υπαλλήλων, δικαστικών κλπ., ενώ τονίζεται ότι όσο ισχυρότερος γινόταν ο ίδιος, τόσο πιο αδύναμη γινόταν η Τουρκία.

«Η οικονομία είναι κατεστραμμένη: οι ξένοι επενδυτές δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη και ο πληθωρισμός αδειάζει το πορτοφόλι των Τούρκων. Στην εξωτερική πολιτική η Τουρκία είναι πιο απομονωμένη από ποτέ, επιδεινούμενες διενέξεις με γειτονικές χώρες προκαλούν προβλήματα, ενώ οι σχέσεις με την ΕΕ και τις ΗΠΑ βρίσκονται στο ναδίρ. Ο Ερντογάν είναι για τον διεθνή διπλωματικό χώρο ανεπιθύμητος επισκέπτης. Γι' αυτό και ισχύει ότι αυτές οι εκλογές ήταν η αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν», συμπεραίνει η Bild.

Καταλήγοντας θα λέγαμε εμφατικά ότι τα φοβικά σύνδρομα που κυριαρχούν στην Ελλάδα δεν έχουν θέση σε καμιά περίπτωση στα εθνικά μας θέματα. Κι αυτό, γιατί αργά ή γρήγορα μας οδηγούν στην "φιλανδοποίηση", στην παραχώρηση εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, χωρίς πόλεμο. Αυτό μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί, ιδιαίτερα στην παρούσα περίοδο με τον Ερντογάν στριμωγμένο στην γωνία.

Ας αφήσουν ορισμένοι τις πομφόλυγες περί διεθνούς έννομης τάξης, ότι είμαστε μέλος διεθνών αμυντικών συμμαχιών, οικονομικών και πολιτικών ενώσεων, άρα ασφαλείς. Δεν αρκεί ότι έχουμε δίκαιο και δεν διεκδικούμε τίποτα από κανέναν. Σημασία έχει ότι οι άλλοι διεκδικούν πολλά από μας. Η ιστορία γράφεται με άλλους τρόπους από αυτούς που προπαγανδίζουν αυτή την ιδεοληψία.

Τέλος, είναι καιρός πλέον να υπάρξει εθνική ομοψυχία και να συγκροτηθεί επιτέλους Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Αυτό να χαράξει ενιαία εθνική γραμμή. Ο ελληνικός λαός πρέπει να ενημερωθεί για την πραγματική κατάσταση, για τις εθνικές απειλές, ώστε να προετοιμαστεί για το χειρότερο. «Έθνος που ηττάται, επανέρχεται. Έθνος που παραδίδεται αμαχητί, είναι τελειωμένο», όπως έχει πει εύστοχα ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.

SLPress

loading...