«Αγάπη μου άγγιξα τον Βαρουφακίς»…

Πήγε να μου τον ακουμπήσει ο χωροφύλαξ...

Οταν έχεις περάσει κοντά τέσσερις ώρες δεμένος στο κάθισμα μέσα στην άτρακτο του αεροπλάνου, όσο καλές κι αν είναι οι συνθήκες, κάποιος εκνευρισμός είναι μάλλον φυσιολογικός.
Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να βγεις το συντομότερο από την κλειστή ατμόσφαιρα του αεροδρομίου της άφιξης, που εκ πρώτης όψεως δεν διαφέρει από το αεροδρόμιο της αναχώρησης. Εχεις διασχίσει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθείς από τη μία φυσούνα στην άλλη.

Η πρωτοτυπία του επεισοδίου στην έξοδο του Charles de Gaulle οφείλεται στη φύση και στο ταλέντο του πρωταγωνιστή του, για την ακρίβεια στην ικανότητα του Βαρουφάκη να μας θυμίζει σε κάθε ευκαιρία πως οφείλουν όλοι να μοιραστούν την αντίληψη που ο ίδιος έχει για τον εαυτό του.
Είναι το παράπτωμα του Γάλλου αστυνομικού. Είδε το αγέρωχο βάδισμα να τον πλησιάζει. Διέκρινε τη λάμψη της κεφαλής αλλά δεν εξετίμησε την αξία του πολυτίμου λίθου που ακούει στο όνομα Βαρουφάκης…

Προ ετών στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών είχαν χαθεί οι αποσκευές της κ. Γεννηματά, νυν ηγέτιδος της Κεντροαριστεράς και πρώην υπερνομάρχου. Τη συνόδευε ο κ. Μίχας, τότε νομάρχης Πειραιά.
Δύο πρόσωπα με δημόσια αξιώματα, τα οποία όμως δεν αναγνώρισαν οι υπάλληλοι του αεροδρομίου παρότι τους τα εξήγησαν στεντορεία τη φωνή και σε πολύ καθαρά ελληνικά.

Το αποτέλεσμα είναι ο κ. Μίχας να βρεθεί δεμένος με βελγικές χειροπέδες που δεν καταλάβαιναν από ελληνικά.

Είναι η διαφορά της ποιότητας Βαρουφάκη. Σε άψογα αγγλικά έλουσε τον αστυνομικό με όλη την περιφρόνηση που μπορεί να αισθανθεί ένας πολύτιμος λίθος όταν βρεθεί δίπλα στη φτηνή του απομίμηση.

Τον αποκάλεσε «disgrace to your country», απαίτησε να δει κάποιον ανώτερο, κάποιον σχεδόν του επιπέδου του εν πάση περιπτώσει, και απεχώρησε με το κεφάλι ψηλά.

Επειδή η πτήση είχε ξεκινήσει από το Κάιρο πριν περάσει από την Αθήνα ο δειγματοληπτικός έλεγχος γινόταν για να βεβαιωθούν οι γαλλικές αρχές ότι οι εκτός Ευρώπης επιβάτες διαθέτουν βίζα Σένγκεν. Είναι πιθανόν ο άτυχος αστυνομικός να σταμάτησε τον Βαρουφάκη επειδή τον πέρασε για Αιγύπτιο.

Πώς να μη γίνει έξαλλος ο υπεράνθρωπος;
Υπάρχει και η ευμενέστερη εκδοχή. Ο αστυνομικός τον αναγνώρισε αλλά δεν πίστεψε στα μάτια του. «Βαρουφακίς!» μονολόγησε.

Για να βεβαιωθεί ότι δεν βλέπει οπτασίες ζήτησε ταυτότητα. Και μάλιστα τόλμησε να τον αγγίξει για να μπορεί να πει στη γυναίκα του το βράδυ: «Αγάπη μου, σήμερα άγγιξα τον Βαρουφακίς».
Το κωμικό σκετς θα ήταν ακόμη πιο διασκεδαστικό αν στην πτήση βρισκόταν και ο Ζουράρις ως πολιτικός πρόσφυγας μετά την εκλογή Μητσοτάκη. «Βαρουφακίς συν Ζουραρίς» και ο αστυνομικός που τρέχει να καταταγεί στη Λεγεώνα των Ξένων.

Τάκης Θεοδωρόπουλος
Καθημερινή

loading...