Ο Κ. Μητσοτάκης μπροστά στον καθρέφτη των ευθυνών του...

Το ότι το κοίταγμα στον ''καθρέφτη'', η ενδοσκόπηση, είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για να χτίσουμε μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας, είναι χιλιοειπωμένο απ' τους ψυχολόγους όλου του κόσμου. Η ποιότητα της σχέσης που έχουμε με τον εαυτό μας καθορίζει εν πολλοίς ή αντανακλάται στις σχέσεις μας με τους άλλους. Και οι άλλοι, στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι οι Έλληνες πολίτες, ο ελληνικός λαός.

Με βάση την πολιτική εμπειρία μας μάθαμε να ''διαβάζουμε'' τις διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά των πρωθυπουργών άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους. Η πλειοψηφία αυτών απομονώνεται στο Μαξίμου και συσκέπτεται με το συμβουλευτικό προσωπικό της, αποφεύγοντας τις επαφές και την επικοινωνία με την κοινωνία.

Αυτή η επιλογή της απομόνωσης και της ''εξαφάνισης'' αποδεικνύεται κάκιστη για τους περισσότερους, γιατί χάνουν την επαφή τους με την πραγματικότητα στηριζόμενοι μόνο σε όσα τους μεταφέρουν οι παρατρεχάμενοι του κυβερνείου.

Φευ!.. Η πραγματικότητα είναι εκεί και τους περιμένει να δράσουν ή να... απολογηθούν. Όταν έρθει η ώρα για το τελευταίο κι αποφασίσουν να ξαναβγούν στην κοινωνία για να καλύψουν το κενό που άφησαν απ' την επαφή τους μαζί της, τότε θα ανακαλύψουν ότι έχασαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν χτίσει ∙ την ανταλλακτική σχέση μαζί της.

Στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής, αν και είναι νωρίς ακόμα για ακριβή συμπεράσματα. Οι πρώτες πληροφορίες επ' αυτού δείχνουν ότι θέλει να κρατήσει ανοιχτή γραμμή με τους πολίτες και να μην ακολουθήσει την τακτική του προηγούμενου, που κλεινόταν ''ξεχασμένος'' στο γραφείο του, απόμακρος κι απομονωμένος.

Για το λόγο αυτό ο πρωθυπουργός σκέφτεται να αρχίσει νέο κύκλο περιοδειών σ' όλη τη χώρα, για να δει την πρόοδο των εργασιών των υπουργών του, να κρίνει αν τα προβλήματα που υπήρχαν εξακολουθούν να υφίστανται και να δεχτεί ενδεχομένως δημόσια κριτική για τα πεπραγμένα ή μη των δύο μηνών διακυβέρνησής του. Κι αυτό είναι θετικό και ευοίωνο.

Προς ώρας πάντως τον ίδιο φαίνεται να απασχολούν οι επόμενες αποφάσεις που θα πάρει απέναντι στα μεγάλα κυρίως προβλήματα που έχουν προκύψει. Οι απαιτήσεις είναι αυξημένες στο εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο, όπου απαιτείται προγραμματισμός, σοβαρότητα και μεθοδικότητα, για να συνεχιστεί η δυναμική εκκίνηση του διμήνου.

Ασφαλώς τα κενά στη διακυβέρνηση δεν έχουν καλυφθεί ακόμα και καθώς βρίσκεται αυτή σε φάση προσαρμογής, ακολουθεί σε πολλά την πεπατημένη των προηγούμενων, η οποία κρίθηκε ανεπαρκής και καταδικαστέα στις κάλπες.

Οι μηχανές δεν έχουν ανάψει, είναι φανερό. Βρίσκονται σε φάση προθέρμανσης και γι' αυτό δεν έχουν δείξει ακόμα την παραγωγικότητα κι αποτελεσματικότητά τους. Σ' αυτά τα τελευταία όμως επενδύει ο Κ.Μ. Κι αυτή η επιθυμία του να ενεργοποιήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον μοχλό ανάπτυξης της χώρας είναι το ίδιο ηχηρή με την αγωνία του.

Την αγωνία του να μην παρουσιαστούν σημάδια αλαζονείας κατά την άσκηση εξουσίας και να είναι χρηστή η κυβερνητική πορεία, ώστε να δώσει απάντηση στην ιδεοαντίληψη της Αριστεράς περί ''ηθικού πλεονεκτήματoς'' και την προπαγάνδα της ότι μόνο μέσω του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ο λαός να αντιπροσωπεύεται στην εξουσία.

Η έγνοια του πρωθυπουργού είναι τα παθήματα των προηγούμενων να γίνουν μαθήματα στους δικούς του υπουργούς και τους υφισταμένους τους, για να διευκολύνουν τις επιλογές του στις ιδιωτικοποιήσεις (στις οποίες εναντιώνονται και συνδικαλιστές του κόμματός του) και τις επενδύσεις.

Ενθαρρυντικό για την επίτευξη των στόχων αυτών είναι το γεγονός ότι μέσα στην ΝΔ έχει επικρατήσει πλήρως η θέση του ότι ο χρόνιος κρατισμός μόνο κακά επισώρευσε στο κράτος και έγινε τροχοπέδη σε κάθε επενδυτική προοπτική του. Αυτό θα του δώσει τη δυνατότητα να περάσει με μεγαλύτερη θέρμη στο λαό το προεκλογικό του σύνθημα ''ανάπτυξη για όλους'', που δίνει και το στίγμα του φιλελεύθερου προσανατολισμού του κόμματος.

Τα ''μικρά'' που απασχολούν τον πρωθυπουργό έχουν ήδη δρομολογηθεί στο μυαλό του για να αντιμετωπιστούν άμεσα, αλλά οι μεγάλες ευθύνες είναι μπροστά του:

Ευθύνη Νο1: Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ

Οι κινήσεις Χρυσοχοΐδη (η καλύτερη επιλογή του ΚΜ) είναι άμεσες και μεθοδικές. Υποστηρικτική βέβαια των αποφάσεών του είναι και η πλειοψηφία των πολιτών [το 49 τοις εκατό κρίνει ως σωστή την απόφαση κατάργησης του ασύλου στα Πανεπιστήμια (κεντρική επιλογή της ΝΔ) και το 70 συνηγορεί στην απόφαση για ανακατάληψη απ' την Αστυνομία δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων, που ήταν στα χέρια των αναρχικών και άλλων παραβατικών τύπων].

Ο κόσμος θέλει την ηρεμία του. Ζητά να τερματιστεί η μπαχαλοποίηση της καθημερινής του ζωής. Βιάζεται να δει αποτελέσματα. Βιάζεται να δει την αποκατάσταση της έννομης τάξης και στα Εξάρχεια και σε άλλες υποβαθμισμένες περιοχές, ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στο κέντρο της Αθήνας οποιαδήποτε ώρα της μέρας, χωρίς τον φόβο των επεισοδίων, που δίνουν την εντύπωση μιας αναρχοκρατούμενης πρωτεύουσας.

Ευθύνη Νο2: Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτό το όραμα του ΚΜ, θα υπάρξουν συγκρούσεις μέσα και έξω από την Ελλάδα. Μέσα, απ' τα συντεχνιακά κατεστημένα. Και έξω, απ' τους δανειστές μας, που εγκρίνουν το κάθε τι με το σταγονόμετρο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που αναβλήθηκε επ' αόριστον κάθε συζήτηση μαζί τους για τη μείωση των πλεονασμάτων μετά τις πρωθυπουργικές επαφές του πρωθυπουργού στο Βερολίνο.

Το προεκλογικό του σύνθημα ''Ανάπτυξη για όλους'' (μέσω της απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων και μέσω των επενδύσεων) πρέπει να γίνει πράξη το συντομότερο, γιατί ανάβει το φως για περαιτέρω φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις, όπως αυτές που έβαλε ήδη σε εφαρμογή (μείωση φορολογίας για όλους, με επίταση στη μείωση στο 9 τοις εκατό για τα χαμηλότερα εισοδήματα, μέχρι 10.000 ευρώ) κλπ.

Ευθύνη Νο3: ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Για την πλειοψηφία των Ελλήνων πατριωτών που ψήφισαν την ΝΔ ως τελική λύση, οι βελτιώσεις της ''συμφωνίας των Πρεσπών'', στο θέμα τουλάχιστον της γλώσσας και της εθνότητας, ήταν βασική προσδοκία που άφηνε πίσω της και αυτήν ακόμα την πολυπόθητη ανάπτυξη της οικονομίας.

Αν δεν πετύχει, ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός να άρει τα σκανδαλώδη και ανιστόρητα άρθρα της ''συμφωνίας'', που αναγνωρίζουν ως ''μακεδονική'' τη γλώσσα και την εθνότητα των Σκοπιανών, τότε θα είναι σαν να ομολογεί την αδυναμία του να αλλάξει τα άδικα ''τετελεσμένα'' στις Πρέσπες, έστω κατά τι...

Γιατί, ασφαλώς, δεν τον ψήφισε ο λαός για να διαπραγματευθεί τα προϊόντα της μακεδονικής γης, αλλά για να τη διασφαλίσει από μελλοντικούς κινδύνους αλυτρωτισμού που άνοιξε η ''συμφωνία''.

Σαν... παράπλευρη απώλεια της αδυναμίας διευθέτησης των επιμέρους όρων του Μακεδονικού απ' τον πρωθυπουργό, προέκυψε ένα παρεμφερές θέμα με διλημματικό χαρακτήρα, στο οποίο μάλλον φαίνεται να έχει κατασταλάξει. Το σκεπτικό των συμβούλων του είναι το εξής: Αν δεν καταφέρει να αλλάξει κάτι στο Μακεδονικό, θα πρέπει να καλύψει το κενό της δυσαρέσκειας των ψηφοφόρων του με την απόδοση των ευθυνών στον κύριο υπαίτιο της ''συμφωνίας'' κ. Τσίπρα και τον ΥΠΕΞ του κ. Κοτζιά.

Είναι έτοιμος γι' αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Είναι έτοιμος να παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο έναν π. πρωθυπουργό με την κατηγορία ότι έβλαψε τα συμφέροντα της χώρας του; Όχι, βέβαια!.. Μια επανάληψη της ιστορίας του '89 με τον πατέρα του στο ρόλο του ''θύτη'', δε θέλει ούτε καν να τη σκέφτεται.

Τα λάθη του πατέρα Μητσοτάκη φαίνεται πως έγιναν μαθήματα στον γιο και γι' αυτό άφησε να διαρρεύσει η απάντησή του μέσα από συνομιλίες που είχε με τους συνεργάτες του: «Εγώ τους πολιτικούς μου αντιπάλους δεν τους στέλνω στα δικαστήρια. Οι Πρωθυπουργοί κρίνονται στις κάλπες, στις συνειδήσεις των πολιτών και στις σελίδες της Ιστορίας»

Ευθύνη Νο4: ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Το έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι βαρύ, βαρύτερο απ' όλα τα προηγούμενα σ' αυτήν την περίπτωση, καθώς αντιμετωπίζει ήδη μια πλημμυρίδα προσφυγικών-μεταναστευτικών κυμάτων, που γίνονται στρατηγικό εργαλείο στα χέρια του Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο θα συναντηθεί στο προσεχές διάστημα.

Αυτές οι ''υβριδικές'' επιχειρήσεις του Τούρκου Προέδρου έχουν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν αριστοτεχνικά τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας, ώστε να είναι ασταθές και ευάλωτο το εσωτερικό της μέτωπο, όταν θα κάνει την επιθετική κίνηση που σχεδιάζει στο Καστελόριζο με αφορμή την ΑΟΖ και στόχο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Προς το παρόν ο Ταγίπ Ερντογάν στέλνει ''πεσκέσι'' στην Ελλάδα 500-600 άτομα την ημέρα μέσω του Έβρου και των νησιών του ΒΑ Αιγαίου. Αύριο όμως θα τα πολλαπλασιάσει και μπορεί να δούμε κάποια στιγμή να μας έρχονται 5000 πρόσφυγες καθημερινά, πράγμα που θα ισοδυναμεί με εχθρική απόβαση στη χώρα μας.

Τι θα κάνει λοιπόν ο ΚΜ, όταν ξεσπάσει το τσουνάμι των δυστυχισμένων ψυχών πάνω μας; Πώς θα το σταματήσει για να μην αποσταθεροποιηθεί η χώρα; Σίγουρα ζει ο ίδιος τον πιο αδυσώπητο εφιάλτη του, γιατί καλείται να προετοιμαστεί για όλα τα σενάρια, για όλους τους πειρασμούς.

Και η πρόκληση είναι μεγάλη. Άραγε θα τολμήσει να κάνει πράξη αυτό που θα έκανε ένας αποφασισμένος για όλα πρωθυπουργός; Θα τολμήσει να δηλώσει στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ ότι θα βυθίσει τον ''Πορθητή'' αν οι Τούρκοι συνεχίζουν να τρυπούν την ΑΟΖ της Κύπρου; Θα τολμήσει να δηλώσει το ίδιο αν οι Τούρκοι ''οδεύσουν'' στο να τρυπήσουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου ή άλλων νησιών του Αιγαίου;

''Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα'', κ. Μητσοτάκη!.. Ήρθε η ώρα να εξετάσετε σοβαρά την πρόταση του Ευρωβουλευτή σας Γιώργου Κύρτσου στο μεταναστευτικό (καρμπόν εκείνης της Αυστραλίας) και να προετοιμαστείτε για τις συνέπειες μιας δεύτερης διπλωματικής ήττας (μετά την πρώτη στις Πρέσπες), αν συμβιβαστείτε με τον εχθρό, συρόμενος σε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, όπως σκεπτόταν να κάνει ο κ. Τσίπρας για το χατίρι των ''φίλων'' του...

Είναι καιρός, επιτέλους, να πει η Ελλάδα το ''Ταν ή επί τας'' της, αλλιώς να σηκώσει λευκή σημαία και να παραδοθεί στον κάθε επιβουλέα των εδαφών της υπό το πρόσχημα της φιλειρηνικής της πολιτικής...

''Κρινιώ Καλογερίδου'' (Βούλα Ηλιάδου)

http://www.antinews.gr/

loading...