Πρόσφυγες, λαθρομετανάστες και το αβέβαιο μέλλον του Ελληνισμού

Πραγματικοί πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες και η δυσκολία αφομοίωσης

Του Λέανδρου Τ. Ρακιντζή

Η Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα είναι μια χώρα, που γερνάει τάχιστα. Για όγδοη συνεχή χρονιά οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις παρά την ενίσχυση που λάβαμε από τις γεννήσεις από αλλοδαπούς γονείς, που ανέρχονται στο 14,5% των γεννήσεων.

Το πρόβλημα αυτό θα προκαλέσει σταδιακά και σε βάθος χρόνου αφενός μείωση πληθυσμού, καθώς υπολογίζεται ότι το 2050 οι γηγενείς κάτοικοι της χώρας μας θα ανέρχονται σε 7.000.000. Όπως και γήρανση του πληθυσμού, δηλαδή οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος θα ξεπερνούν κατά πολύ τους ευρισκομένους σε παραγωγική ηλικία με περαιτέρω αύξηση της ψαλίδας μεταξύ θανάτων και γεννήσεων.

Στη δεκαετία του 1990 η μείωση του πληθυσμού αντισταθμίστηκε από τη μαζική μετανάστευση των βορειοηπειρωτών και Αλβανών στη χώρα μας, που σε πολύ μεγάλο ποσοστό λόγω της έλλειψης του θρησκευτικού φανατισμού παρέμειναν και αφομοιωθήκαν πλήρως και τα παιδιά τους απέκτησαν ελληνική συνείδηση σε όλα εκτός από το ποδόσφαιρο, που υποστηρίζουν την Εθνική Αλβανίας, όταν παίζει με την Εθνική Ελλάδας...

Το πρόβλημα αυτό επέτεινε και ο λόγω της οικονομικής κρίσης εκπατρισμός για εύρεση εργασίας άνω των 400.000 νέων προσοντούχων Ελλήνων, που ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτούς θα κάνει οικογένεια και θα παραμείνει στο εξωτερικό λόγω των καλύτερων όρων εργασίας και θα λείψουν από την αγορά εργασίας, όταν νομοτελειακά έλθει η ώρα της οικονομικής ανάπτυξης.

Η γήρανση του πληθυσμού έχει πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις. Στην έλλειψη εργατικών χεριών κυρίως για τις υπαίθριες αγροτικές εργασίες, όπου ήδη αναπληρώνουμε το κενό με παρανόμους μετανάστες από το Πακιστάν. Στο στράτευμα, όπου θα λείπει α αναγκαίος αριθμός στρατευσίμων, στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών με αποτέλεσμα τη μείωση των συντάξεων και κυρίως στην έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού απαραίτητου για την οικονομική ανάπτυξη.

Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για να μπορέσουμε ως χώρα να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Το πώς αποτελεί ευθύνη των πολιτικών, που θα πρέπει να πάρουν αποτελεσματικά και ενδεχομένως μη δημοφιλή μέτρα. Θα πρέπει όμως να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην αποτελέσει το δημογραφικό και το μεταναστευτικό πρόβλημα αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Γιατί, τότε, όχι μόνο δεν θα λυθούν, αλλά θα έχουμε αντίθετα αποτελέσματα.

Στην ιστορία μας η χώρα μας αλλά και όλη η Ευρώπη έχει υποστεί πολλές φορές καταστροφές και μειώσεις μέχρι εξαφανίσεως πληθυσμού. Ωστόσο, πάντοτε κατάφερνε να αναπληρώσει τις απώλειες και το κενό που δημιουργείτο με σταδιακές εισροές πληθυσμών από άλλες περιοχές, που οι πληθυσμοί αναγκάζονταν να μεταναστεύσουν λόγω πείνας ή πολέμων, τους οποίους όμως είχε την ικανότητα να αφομοιώνει.

Σήμερα οι καταστάσεις είναι τελείως διαφορετικές γιατί παρεμβαίνει ο παράγων του θρησκευτικού φανατισμού των ισλαμιστών και δυστυχώς σχεδόν όλοι οι παράνομοι μετανάστες και πρόσφυγες είναι Μουσουλμάνοι και κάποιοι από αυτούς φανατικοί. Γεγονός που δεν παρέχει πολλές ελπίδες ότι μπορούν να αφομοιωθούν από τις τοπικές κοινωνίες που άρχισαν ήδη να εκδηλώνουν τάσεις εσωστρέφειας και να μη θέλουν ούτε επαφή με μετανάστες ούτε να εγκατασταθούν πλησίον τους. Πόσο, μάλλον, να τους χρησιμοποιήσουν σαν εργατικά χέρια.

Εκείνοι, που θα μπορούσαν να αφομοιωθούν σχετικά εύκολα είναι οι χριστιανοί πρόσφυγες που προέρχονται κυρίως από τη Συρία. Ωστόσο, αφενός είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου και αφετέρου δεν υπάρχουν πολλοί για αγροτική εγκατάσταση. Υπάρχουν, όμως, καταγγελίες, ότι σε τρεις Σύρους χριστιανούς δεν χορηγήθηκε από την επιτροπή ασύλου στη Σάμο η ιδιότητα του πρόσφυγα. Ίσως είναι μια ευκαιρία να θεσπισθούν σαφείς κανόνες για τις συνθέσεις και τη διαδικασία των επιτροπών ασύλου, την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και στις δικαστικές προσφυγές, αλλά κυρίως στην ανεξέλεγκτη δράση των ξένων ΜΚΟ στον οικονομικό απολογισμό και κυρίως στην υπενθύμιση σε όλα τα μέλη των ΜΚΟ, ότι εργάζονται σε μια κυρίαρχη χώρα και πρέπει να σέβονται τους νόμους της και τους υπηκόους της.

Οι πραγματικοί πρόσφυγες έχουν, ήδη, σχεδόν όλοι περάσει από τη διαδικασία παροχής ασύλου. Οι δε υπόλοιποι που ισχυρίζονται ότι είναι πρόσφυγες είναι οικονομικοί μετανάστες, που προσπαθούν να επωφεληθούν από τα προνόμια των προσφύγων και κυρίως από το επίδομα των 400 ευρώ το μήνα, που τους δίδεται, το οποίο στέλνουν με έμβασμα αμέσως στο χωριό τους.

Οι οικονομικοί μετανάστες, που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας επειδή δεν προσφέρεται πλέον η διέλευση προς τη Δυτική Ευρώπη, είναι κατ’ αναλογία 65% Αφγανοί, 15% από την Υποσαχάρια Αφρική και 10% Μαροκινοί και Αλγερινοί δηλαδή άτομα, που κατά παράδοση ρέπουν στη βιαιότητα και δεν μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά με άλλους, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα στη Σάμο και στη Μόρια. Και ενδεχομένως υποκρύπτονται μεταξύ αυτών και κάποιοι τζιχαντιστές. Συνεπώς πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη μετεγκατάσταση και διασπορά αυτών, που το αίτημά τους για άσυλο είναι εκκρεμές, σε κατοικημένες περιοχές με δίκαια κατανομή σε όλη τη χώρα για να μη επαναληφθούν τα επεισόδια της Μόρια ούτε να έχουμε ομαδοποιήσεις των μεταναστών που εγκυμονεί κινδύνους. Είναι γεγονός, ότι οι μειονότητες από ένστικτο αυτοσυντήρησης περιχαρακώνονται γύρω από τους όμοιους τους, γίνονται οι ομαδοποιήσεις και αναδεικνύονται οι ηγέτες με τους αγώνες για περισσότερα δικαιώματα, που επιτυγχάνουν με τη δημοσιότητα και την ευαισθησία της παγκόσμιας κοινής γνώμης, που αξιολογεί τα γεγονότα με τους δικούς της κανόνες και επίπεδο πολιτισμού.

Σκόπιμο ίσως θα ήταν να εγκατασταθούν κάποιες οικογένειες σε ορεινά χωριά, που τον χειμώνα υπάρχουν ελάχιστοι κάτοικοι, ώστε να δοθεί κάποια ζωή σε αυτά, να λειτουργήσουν σχολεία και να είναι πιο εύκολη η όσμωση με τους ντόπιους ιδίως των παιδιών. Δεν νομίζω όμως, ότι η εγκατάσταση των μεταναστών σε τουριστικές περιοχές σε μικρά ξενοδοχεία για χρονικό διάστημα έξι μηνών αποτελεί λύση επειδή η διαμονή θα παραταθεί πλέον του εξαμήνου και κανείς δεν θα μπορεί να τους εξώσει με αποτέλεσμα να αποκτήσει η περιοχή μια μουσουλμανική χροιά με συνέπειες για τον τουρισμό.

Σήμερα το μισό Βαθύ της Σάμου από την Εθνική Τράπεζα και δυτικά δίνει την εντύπωση, πως βρίσκεσαι σε μουσουλμανική πόλη από τον υπερπληθυσμό των προσφύγων που κυκλοφορεί, και έχει προκαλέσει σωρεία διαμαρτυριών ακόμα και του Δήμου Σαμίων.

Τα ζητήματα που συνθέτουν το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι πολλά, ποικίλα, ενεστώτα και μελλοντικά με ένα σωρό παραλλαγές, που κάποιες δεν είναι ούτε καν προβλέψιμες.

Το βασικότερο πρόβλημα είναι οι ροές των μεταναστών από την Τουρκία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, που εξαρτώνται από τις επιδιώξεις της γείτονας χώρας και τα χρήματα, που μπορεί να αποσπάσει από την Ε.Ε., αλλά δεν είναι δυνατόν μονομερώς να τις αναχαιτίσουμε ή να περιορίσουμε ούτε με τη βοήθεια της FRONTEX, που στην πραγματικότητα μαζί με τα σκάφη του λιμενικού διασώζουν τους ναυαγούς, όταν οι δουλέμποροι βυθίζουν τα φουσκωτά σκάφη εντός των χωρικών μας υδάτων.

Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι η Τουρκία δεν σέβεται καμιά συμφωνία και ενεργεί πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον της. Νομίζω λοιπόν, ότι είναι ματαιοπονία να προσπαθεί η χώρα μας να επιλύσει το μεταναστευτικό ζήτημα με διαπραγματεύσεις και πρέπει αυτοδυνάμως να αποτρέψει την εισροή των οικονομικών μεταναστών, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα με κοινή συναίνεση όλων των πολιτικών παρατάξεων και με κοινή συμφωνία να μην γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμεταλλεύσεως.

Σαφώς τα μέτρα πρέπει να είναι αποτελεσματικά και να αποτρέπουν την εισροή μεταναστών και εφόσον ο σκοπός είναι εθνικός, κάθε χαρακτηρισμός από αυτούς, που συνήθως ανταλλάσσουν οι πολιτικοί, δεν θα γίνεται αποδεκτός και θα εκθέτει όσους προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το ζήτημα για μικροπολιτικά οφέλη.

Η κυβέρνηση εξάγγειλε κάποια μέτρα, που φαίνονται θετικά και κυρίως η σταδιακή διασπορά στην ενδοχώρα 20.000 από τους αιτούντες άσυλο πρόσφυγες και η στέγαση τους σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα, που θα εκτονώσει κάπως το βάρος από την παραμονή των προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου και θα δημιουργήσει όσμωση μεταξύ των προσφύγων και γηγενών. Πρέπει όμως να τύχει ιδιαιτέρας προσοχής η εξαγγελθείσα από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δημιουργία σεμιναρίων σε πρόσφυγες και μετανάστες για επαγγελματική εξειδίκευση και ανάπτυξη δεξιοτήτων σε ειδικότητες που υπάρχει ζήτηση στην αγορά εργασίας, γιατί οι εκπαιδευμένοι θα παραμείνουν στη χώρα και θα καταλάβουν θέσεις εργασίας ανέργων γηγενών.

Επίσης, η αποτροπή της εισροής προσφύγων με εντονότερη παρακολούθηση μπορεί να μειώσει τον αριθμό των προσφύγων, αλλά πάντα θα υπάρχουν σημεία εισόδου, γιατί η Τουρκία έχει προβλήματα με τους μετανάστες και θέλει να τους ξεφορτωθεί.

Αυτές τις μέρες όλοι και κυρίως τα ΜΜΕ ασχολούνται με το προσφυγικό – μεταναστευτικό και προτείνουν διάφορες λύσεις, που οι περισσότερες είναι μη ρεαλιστικές διότι υποδηλώνουν άγνοια των πραγματικών συνθηκών και των διεθνών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας, σε ένα, όμως, όλοι συμφωνούν. Ότι δεν μπορεί να συνεχισθεί η ανεξέλεγκτη εισροή των μεταναστών και πρέπει να δοθεί λύση στο πρόβλημα με τη βοήθεια των εταίρων μας. Αυτό όμως απαιτεί ατελείωτες διαπραγματεύσεις με τη γείτονα χώρα, που και εάν ακόμα καταλήξουν σε μια συμφωνία, που είναι βέβαιο, ότι ανεπίσημα δεν θα τηρηθεί, επιπλέον πρέπει να δώσουμε αντάλλαγμα, διότι στις διεθνείς συμφωνίες για να πάρεις κάτι, πρέπει να δώσεις αντίστοιχα κάτι, που σαφώς θα είναι εθνικά επιζήμιο.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη η πιο αποτελεσματική λύση είναι η εξής. Να τρέξουν τάχιστα οι διαδικασίες παροχής ασύλου στους πραγματικούς πρόσφυγες, ως προς τους οποίους θα εφαρμοσθούν οι διεθνείς συνθήκες περί προσφύγων. Για όσους απορριφθεί η αίτηση για να χαρακτηρισθούν πρόσφυγες, τότε εφόσον διέπραξαν το αδίκημα της παρανόμου εισόδου στη χώρα και μαζί με μια ελαφριά καταδίκη με αναστολή, να διαταχθεί η δικαστική απέλαση από τη χώρα.

Μέχρις ότου συντελεσθεί η απέλαση να παραμένουν υπό επιτήρηση σε συγκεκριμένο χώρο ώστε να γίνει κατανοητό, ότι δεν είμαστε χώρα διελεύσεως και δεν υπάρχει περίπτωση να μεταβούν στη Δυτική Ευρώπη και να σταματήσει η παροχή επιδομάτων στα χέρια τους, αλλά να καταθέτονται σε τραπεζικό λογαριασμό που θα τα λαμβάνουν, όταν αναχωρούν από τη χώρα, που σαφώς θα αποτελεί κίνητρο να αναχωρήσουν.

Επειδή οι μετανάστες είναι σε άμεση επικοινωνία με τους όμοιους τους στην Τουρκία ή σε άλλη χώρα θα τους αποτρέψουν να έρχονται στην Ελλάδα, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα διελεύσεως.

Δεν αμφιβάλλω, ότι μερικοί θα χαρακτηρίσουν την πρόταση μου επιεικώς σκληρή και με μερικά άλλα επίθετα, που δεν γράφονται, αλλά, όπως λένε οι Γάλλοι "à la guerre comme à la guerre”. Οι σημερινές καταστάσεις μοιάζουν με την εποχή της μεγάλης μετανάστευσης των λαών, όταν κατακτήθηκε η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τις φυλές των επιδρομέων. Πρέπει, λοιπόν, να αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε στη δίνη ενός ιδιορρύθμου πολέμου και πρέπει να αντιδράσουμε ανάλογα.

Καλείται λοιπόν η κυβέρνηση με τη συνεργασία όλων μας να επιλύσει και τα δύο αυτά ακανθώδη και κρίσιμα ζητήματα, το μεν μεταναστευτικό άμεσα, το δε δημογραφικό μακροπρόθεσμα, που συνδέονται κατά κάποιο τρόπο μεταξύ τους, αλλά που εξαρτώνται κυρίως από την οικονομική ανάπτυξη και την επιστροφή των εκπατρισθέντων νέων μας.

Ας ευχηθούμε όλοι ότι θα το επιτύχει διότι Καιροί ου Μενετοί.

* Ο κ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.

https://www.capital.gr/