Οι αρμοί και... τ' άρματα!

Η αλήθεια είναι ότι, μόλις ο κομματικός προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ αντελήφθη την "πατάτα" περί ελέγχου των αρμών, κυκλοφόρησαν κάμποσες "εκδόσεις-εξηγήσεις" της σημασίας των λόγων του Υπέρτατου Ηγέτη.

Ο τίτλος καθόλου τυχαίος, καθώς όλες οι αναφορές θύμιζαν έντονα ανακοινώσεις του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας, για τους αμύητους), την πρώτη περίοδο της κυριαρχίας του Μεγάλου Τιμονιέρη.

Την εποχή που μπορούσε να ισχυριστεί πως οι γάιδαροι πετούν και κάπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι, είτε θα κοιτούσαν τον ουρανό για να δουν τα ιπτάμενα ιπποειδή, είτε θα κλωτσούσαν τα γαϊδουράκια τους επειδή τολμούσαν ν’ αμφισβητήσουν την Σοφία του Μεγάλου Ηγέτη και δεν απογειώνονταν.

Η προσπάθεια του επικοινωνιακού team της Κουμουνδούρου όμως, ήταν καταδικασμένη σ’ αποτυχία, από την αρχή.

Πρώτον διότι, λίγο μετά ακολούθησε "ο οδοστρωτήρας με το μυαλό που ερωτεύονται οι αγωνίστριες", Νεάντερταλ των Χανίων και εξήγησε μέσω social media πως "τη δεύτερη φορά θα είναι... αλλιώς" (WoW, τα καλσόν πρόσεχε μεγάλε).

Και δεύτερον διότι, μια προσεκτικότερη παρατήρηση αποκαλύπτει εύκολα πως το νόημα των λόγων του είχε ήδη φροντίσει να εξηγήσει, ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας.

Λίγα λεπτά μετά την αρχική φράση περί αρμών, ανέφερε ξεκάθαρα ποιους θεωρεί ως τέτοιους και σκοπεύει να "τους ελέγξει".

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, η Τράπεζα της Ελλάδας, η δημόσια διοίκηση, οι τράπεζες, οι εκπρόσωποι του παλαιού κομματικού συστήματος, οι διαπλεκόμενοι και οι ολιγάρχες των μέσων μαζικής ενημέρωσης επισημάνθηκαν δεόντως.

Αφού δε δεν κατονόμασε και τη Δικαιοσύνη στους... "προς έλεγχο αρμούς", κανονικά θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι.

Δυστυχώς όμως, φρόντισε να την συμπεριλάβει στην "ομάδα", με πράξεις. Με πράξεις που μίλησαν πολύ δυνατότερα απ’ οποιαδήποτε εισήγηση, σ’ οποιαδήποτε κομματική σύναξη!

Συγκεκριμένα, προχώρησε σε άγρια επίθεση κατά της εξεταστικής επιτροπής για τον Ρασπούτιν, επί της δικονομικής διαδικασίας. Σχετικά με την παρουσία των προστατευόμενων μαρτύρων κ.λπ.

Η απορία είναι πραγματικά πηγαία: τι δουλειά και, το κυριότερο, ποιους λόγους μπορεί να έχει ολόκληρος πρώην πρωθυπουργός και νυν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ν’ ασχολείται με δικονομικά και νομικίστικα (ούτε καν νομικά) τερτίπια και τσιριτσάντσουλες;

Δεν έχει αρμόδια στελέχη;

Δεν έχει τομεάρχη Δικαιοσύνης ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν υπάρχουν σκιώδεις υπουργοί στην Αξιωματική Αντιπολίτευση;

Είναι ποτέ δυνατόν να χρειάζεται η συνεισφορά ενός πολιτικού μηχανικού, σε μια δικονομική διαδικασία;

Μόνο δύο είναι οι πιθανές απαντήσεις: είτε ο κύριος Τσίπρας θέλει να έχει ασφυκτικό έλεγχο σε όλα όσα γίνονται, πράγμα που μόνο δημοκρατικό δεν μπορείς να το πεις, είτε έχει προσωπικό ενδιαφέρον για την υπόθεση.

Πώς όμως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Αφού δεν έχει υπάρχει καμία πληροφόρηση για το άτομό του, για οποιαδήποτε ανάμειξή του, έως τώρα!

Μήπως όλη αυτή η εξωφρενική παράσταση με τις κορώνες και τις φανφάρες, αυτή η εντονότατη παρέμβαση-αντίδραση, δεν οφείλεται παρά στον φόβο (για να μην πούμε πανικό) μιας τέτοιας ακριβώς ανάμειξής του, από τους μάρτυρες;

Μήπως φοβάται ότι ένας μάρτυρας θα πει το προφανές;

Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει, ώστε να το πει με βεβαιότητα, αλλά απίθανο δεν μοιάζει.

Στην Ελλάδα οι υπουργοί που προχωρούν χωρίς την πρωθυπουργική έγκριση σε κάτι τόσο σοβαρό, όσο μια εξωθεσμική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, είναι είδος που έχει εξαφανιστεί πολύ πριν τη μεταπολίτευση.

Όπως λέει και η παροιμία, εάν ένα ζώο που είναι ανεβασμένο πάνω σε κεραμίδια, έχει τέσσερα πόδια, μακριά ουρά, δύο μυτερά αυτιά και νιαουρίζει σαν γάτα, δεν μπορεί παρά να είναι γάτα.

Κροκόδειλος σίγουρα πάντως, αποκλείεται να είναι...

Εκτός όμως από τα πραγματικά αίτια που προκάλεσαν την παρέμβαση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και άλλα ερωτήματα.

Χαρακτηριστικά είναι όσα γίνονται σε αυτή καθ’ εαυτή τη διαδικασία της επιτροπής

Π.χ. δεν είναι δυνατόν να μην αναρωτηθεί κάποιος πως συμβαίνει, 2 προστατευόμενοι μάρτυρες οι οποίοι από τον νόμο έχουν την υποχρέωση να είναι στη διάθεση των Αρχών ανά πάσα στιγμή, κατορθώνουν να μην εμφανίζονται σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής που τους κάλεσε; Και όταν αναζητούνται από τις Αρχές, να μην τους βρίσκει κανείς;

Μιλάμε για επιτροπή της οποίας τα μέλη είναι οιωνεί εισαγγελείς με δικαιοδοσίες που προσομοιάζουν αυτές ενός εισαγγελέα Αρείου Πάγου.

Και όμως, αμφότεροι οι μάρτυρες, αδιαφορούν πλήρως για την κλήση της, την "γράφουν" κανονικότατα εκεί που δεν πιάνει μελάνι και είναι άφαντοι (ούτε μετανάστες επί κυρίας Τασίας να ήταν).

Η ερώτηση γεννιέται εντελώς αυθόρμητα:

είναι δυνατόν να κινούνται άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο, να δείχνουν απόλυτη περιφρόνηση προς νόμους, θεσμούς και Σύνταγμα, να παραμένουν ασύλληπτοι και να μην έχουν πολιτική κάλυψη;
Έστω και από πολιτικά στελέχη που δεν "ελέγχουν τους αρμούς της εξουσίας";
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι αυτά τα πράγματα γίνονται τυχαία;
Μήπως ξεχνάμε ότι αυτό καθ’ εαυτό το αντικείμενο που εξετάζει η επιτροπή, αφορά την προσπάθεια ελέγχου από την κυβέρνηση Συριζανέλ ενός αρμού της εξουσίας, που λέγεται Δικαιοσύνη;
Και μάλιστα με στόχο το πολιτικό όφελος;

Υπάρχουν πολλά ακόμη ερωτήματα που προκύπτουν τόσο από την ομιλία περί αρμών, όσο και από τη στάση Τσίπρα αλλά και τα όλα διαδραματιζόμενα στην υπόθεση Ρασπούτιν.

Είναι ερωτήματα που κανείς δεν μπορεί ν’ απαντήσει με αποδείξεις ακόμη, μεν αλλά θα πρέπει να είναι κουφός για να μην ακούει το… νιάου-νιάου και να διαθέτει IQ… πατάτας για να μην διακρίνει τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανείς.

Πιστεύει πως πρέπει να ελέγξει τους "αρμούς της εξουσίας", πάση θυσία και ολοκληρωτικά. Μοναδική υπαρκτή μέθοδος για να το πετύχει, είναι να χρησιμοποιήσει… άρματα!

Άρματα και… γύψο!

Αυτή τη μοναδικότητα της μεθόδου, καλά θα κάνει να μην την ξεχάσει κανείς!

Ούτε για μία στιγμή! Ούτε ένα εκατοστό του δευτερολέπτου!

Διότι κινδυνεύουμε μετά, να μετανιώνουμε πικρά για μια ζωή!

Πέτρος Λάζος
capital.gr