Η παράγκα, ο χωριάτης και το... ηθικό δίδαγμα

Πρέπει να ήταν κάπου μέσα στον Αύγουστο που πέρασε όταν, υποθέτω, κάποιο στέλεχος του κ. Ιβάν Σαββίδη θα πήρε τηλέφωνο κάποιο ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος και θα του ζήτησε μια τροπολογία για τη ΣΕΚΑΠ.

Κάποια νομική διευθέτηση σοβαρού ζητήματος της εταιρείας, η οποία μπορεί να πουλήθηκε στους Ιάπωνες από το γκρουπ του κ. Σαββίδη, αλλά προφανώς θα υπήρχαν οικονομικές ρήτρες που θα δέσμευαν τους παλαιούς με τους νέους ιδιοκτήτες.

Να σημειώσουμε ότι πριν από λίγες ημέρες είχε καταθέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση τροπολογία για την ίδια υπόθεση, αλλά μάλλον εκ παραδρομής (ή τσαπατσουλιάς) δεν έλυνε το πραγματικό πρόβλημα της εταιρείας.

Εικάζω, λοιπόν, πάντοτε, ότι θα ρωτήθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός αν πρέπει «να διευκολύνουμε» τον κ. Σαββίδη και να απάντησε ότι «αν δεν περάσουμε την τροπολογία, θα κλείσει μια εταιρεία με μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους στη Βόρεια Ελλάδα, θα χαθεί μια επένδυση, κι εμείς δεν ήρθαμε για να εκδικηθούμε κανέναν, αλλά για να προχωρήσουμε τα πράγματα».

Ο κ. Μητσοτάκης έδινε έτσι από τις πρώτες ημέρες της θητείας του και ένα σήμα στην αγορά, στην επιχειρηματική πιάτσα που λένε, ότι «όποιος έρθει και προτείνει καλές και νόμιμες δουλειές στη χώρα, θα τον βλέπω και θα τον διευκολύνω».

Οποιος κι αν είναι αυτός, ακόμα και ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας που, πρωτοτυπώντας (για τα δυτικά δεδομένα), είχε δώσει προ τριετίας μια συνέντευξη, αποθεώνοντας τον τότε πρωθυπουργό Τσίπρα και... μαντεύοντας ότι ο Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός.

Λίγες ημέρες μετά την τροπολογία της ΣΕΚΑΠ, τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο κ. Μητσοτάκης δέχθηκε τον κ. Σαββίδη και στο Μέγαρο Μαξίμου, διευκρινίζοντας πάντοτε ότι τον είδε για τις επενδύσεις του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το ξενοδοχείο «Πόρτο Καρράς» τη Χαλκιδική κ.λπ., αλλά όχι για τα media του, εννοώντας ότι δεν του ζήτησε πολιτική στήριξη μέσω αυτών.

Φαίνεται, όμως, ότι ενίοτε δύο άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο ο ένας τις κινήσεις και τις προθέσεις του άλλου και εδώ είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του ο ένας, ειδικά όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας.

Η απλοϊκή ρήση «δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι» ίσως ταιριάζει στην υπόθεσή μας αν και, πρώτον, δεν έχω θέμα με τους χωριάτες και, πολύ περισσότερο, να χαρακτηρίσω έναν ικανότατο επιχειρηματία «χωριάτη», μια και δεν τον γνωρίζω προσωπικά.

Κάπως έτσι, όμως, πρέπει να εξελίχθηκαν τα πράγματα, αφού μόλις δεν άρεσε η απόφαση μιας ποδοσφαιρικής επιτροπής στον κ. Σαββίδη για τον ΠΑΟΚ, κατήγγειλε τον αρμόδιο υπουργό της κυβέρνησης ως «απατεώνα», έβαλε όλο το σύστημά του να καθυβρίζει τον Μητσοτάκη και «έφαγε» και έναν «δικό του» ευρωβουλευτή της Ν.Δ. έτσι για αρχή.

Ολο αυτό βέβαια στηρίζεται στο γεγονός ότι ο κ. Σαββίδης διαθέτει μεγάλη επιρροή στη Βόρεια Ελλάδα, γεγονός που λαμβάνει υπ’ όψιν της η κυβέρνηση.

Επειδή θα σπεύσουν οι αναγνώστες να ισχυριστούν ότι το ίδιο συνέβαινε και στο παρελθόν όταν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού με ανακοινώσεις του καταφερόταν κατά του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του, επισημαίνω μία εξόχως ουσιαστική διαφορά:

ότι στην περίπτωση του κ. Μαρινάκη στήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μια τεράστια -όπως αποδεικνύεται- πολιτικοδικαστική πλεκτάνη δήθεν εμπλοκής του σε υπόθεση ναρκωτικών, την οποία πλέον -και ορθώς- δεν υποστηρίζουν ούτε οι ίδιοι οι εμπνευστές της.

Ας πάμε, όμως, στην ουσία της υπόθεσης, που αυτή την ώρα είναι το ποδόσφαιρο, αν και μάλλον θα πρέπει να λειτουργήσει κάπως «διδακτικά» για όλους, γιατί στο μέλλον οι συγκρούσεις για το ποδόσφαιρο, τις δουλειές, τα media θα είναι συνεχείς και οξύτατες. Τι στο καλό, «αυτή είναι η Ελλάδα», όπως έχει πει και ο κ. Σημίτης.

Ολοι όσοι ασχολούνται με το ευγενές σπορ των παρασκηνίων στο ποδόσφαιρο γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι η πηγή της μόλυνσης βρίσκεται στην ΕΠΟ.

Ο μύθος λέει ότι... πρέπει να υπάρχει μια υπόγεια στοά που πάντοτε συνέδεε την περίφημη «Παράγκα» του ποδοσφαίρου με τα γραφεία της ΕΠΟ.

Η ενοικιαζόμενη «Παράγκα» ανά τις δεκαετίες έχει καταλήξει, ως φαίνεται, σε νέο νοικάρη την τελευταία τριετία, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αυτό (και αυτόν) το ξέρουν και οι πέτρες στην Ελλάδα και γνωρίζουν και την πηγή της μόλυνσης. Αν θέλει μια κυβέρνηση, μπορεί να την καθαρίσει κατευθείαν με το μαχαίρι, χωρίς πολλά πολλά.

Μόλις πάψει να λειτουργεί η ΕΠΟ και αναλάβουν πλήρως, με αποκλειστική αρμοδιότητα τα πάντα στο ποδόσφαιρο ξένοι ΝΕΟΦΕΡΤΟΙ παράγοντες για μια τριετία τουλάχιστον, θα αλλάξει η εικόνα.

Χωρίς ΕΠΟ και Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων «Παράγκα» δεν ζει, επομένως αν θέλει πραγματικά να τελειώνει με το πρόβλημα η κυβέρνηση, δεν έχει παρά να δώσει τα κλειδιά στη FIFA και στην UEFA.

Οχι, όμως, με ημίμετρα και φυσικά χωρίς τη συμμετοχή κανενός εμπλεκόμενου έως σήμερα παράγοντα στην Ελλάδα.


Τάσος Καραμήτσος
protothema.gr