Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης

Περί καρότων και μαστιγίων
Να τι σημαίνει «καζάν-καζάν» («win-win»): Η Τουρκία κερδίζει εδάφη της Ελλάδος, και η Ελλάδα κερδίζει αποφεύγοντας τον πόλεμο με την Τουρκία. Με άλλα λόγια μιλάμε για ωμό εκβιασμό

Στο άρθρο με τίτλο «Ο τολμών νικά όταν η «γαλάζια πατρίδα» του κ. Ερντογάν βυθίζεται» ανέφερα ότι «Μπορεί βέβαια ο κ. Ερντογάν να κάνει χειρότερες προκλήσεις από αυτές που κάνει, και νομίζω ότι αυτό θα κάνει ανεξάρτητα από το τι κάνουμε εμείς, που όμως θα γυρίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη χειρότερα εναντίον του, και θα του δημιουργήσει σοβαρότερα διπλωματικά προβλήματα, ιδίως αν ο κ. Μπάϊντεν κερδίσει τις Αμερικανικές εκλογές.»
Νομίζω είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Παρακολουθώ τα νέα καθημερινά και ανελλιπώς όπως όλοι οι Έλληνες και βλέπω τους έγκριτους αναλυτές να προσπαθούν να απαντήσουν δύο τυπικές δημοσιογραφικές ερωτήσεις: ποιά θα είναι η επόμενη κίνηση του κ. Ερντογάν, και ποια η λογική των πράξεών του. Οι απαντήσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι θα τραβήξει το σκοινί όσο πάει χωρίς να αρχίσει πόλεμο που δεν τον συμφέρει, και η λογική των πράξεών του ρέει από την παραδοσιακή στρατηγική της Τουρκίας που είναι «to get something out of nothing», δηλαδή «του να παίρνεις κάτι από το τίποτα» που ιστορικά της έχει δουλέψει.Μία κοινή δράση προς αυτό το στόχο είναι να συμπεριφέρεται σαν αυτά που θέλει να είναι ήδη τετελεσμένα,και βέβαια «σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο» όπως το ερμηνεύει η Τουρκία ιδιοτελώς και κατά το δοκούν.

Η ιστορική Τουρκία έχει καταλάβει το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μην πάμε πιο πίσω. Η δε αναθεωρητική Τουρκία, σαν Λερναία Ύδρα, έχει απλώσει πλοκάμια παντού (Συρία, Λιβύη, Αλβανία, Κατάρ, Υεμένη, Παλαιστίνη, Αζερμπαϊτζάν). Όπου υπάρχει περιοχή ευάλωτη η Τουρκία είναι μέσα εκμεταλλευόμενη το κενό (vacuum) που άφησε η λανθασμένη απομάκρυνση της Αμερικής από την περιοχή. Έχει ήδη καταλάβει τμήμα της Συρίας, στο οποίο παρεμπιπτόντως έχει βάλει στην κυκλοφορία το αδυνατισμένο Τουρκικό νόμισμα, με το πρόσχημα ότι πολεμάει τρομοκράτες και προωθεί τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, και έχει καταλάβει ή τουλάχιστον ελέγχει ήδη τμήμα της πετρελαϊκής Λιβύης με το πρόσχημα ότι προσεκλήθη και ότι προστατεύει τα «αδέλφια» της από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και η Τουρκία θέλει τους πόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας με το πρόσχημα ότι προστατεύει τα δικαιώματα των «Τουρκο-Κυπρίων». Μην γελιόμαστε, ούτε ο κ. Ακιντζί δεν φαίνεται να τον πιστεύει.

Kαι τώρα προσπαθεί απροκάλυπτα να καταλάβει τμήματα της Ελλάδος. Αυτή είναι η σημασία του «καζάν-καζάν» («win-win»), δηλαδή η Τουρκία κερδίζει εδάφη της Ελλάδος, και η Ελλάδα κερδίζει αποφεύγοντας τον πόλεμο με την Τουρκία. Με άλλα λόγια μιλάμε για ωμό εκβιασμό.

Η Τουρκία δεν αρκείται σε ότι πήρε από τις διεθνείς συνθήκες, π.χ., μόνο τις νησίδες που είναι τρία μίλια από τις Τουρκικές ακτές, με τις γνωστές εξαιρέσεις. Θεωρεί, με βάση το δικό της «Διεθνές Δίκαιο» ότι όποιες νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες δεν αναφέρονται ρητώς και ονομαστικώς, της ανήκουν, όπου και να είναι, σαν να ήταν η Ελλάδα Ελβετικό τυρί. Και τα Ίμια δικά της είναι. Και τα ύδατα και ο εναέριος χώρος πέραν των έξι μιλίων από τις Ελληνικές ακτές, της ανήκουν. Και τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Και το Καστελόριζο δεν μπορεί να έχει επήρεια ή οτιδήποτε άλλο όταν είναι τόσο μακριά από την Ελλάδα. Αυτό είναι το «Δίκαιο.» Δηλαδή εξ ορισμού η Ελλάδα έπρεπε να είναι πιο μικρή για να μην ενοχλείται η Τουρκία. Και τα Δωδεκάνησα, Τουρκικά και αυτά καθώς, υπό το αντικειμενικό πρίσμα του «Διεθνούς Δικαίου» της Τουρκίας «υπάρχουν νομικά προβλήματα με το καθεστώς τους». Όπως είπαμε, «to get something out of nothing.» Οι Τούρκοι πολιτικοί αυτή τη στιγμή έχουν εμπλακεί μεταξύ τους σε ένα αγώνα προς τον πάτο (race to the bottom) προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του Σουλτάνου ο οποίος βρίσκεται ακριβώς στον πάτο.

Η Τουρκία πάει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Ας το πούμε καθαρά και ξάστερα. Εμείς, και όταν λέω εμείς περικλείω και άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, δεν κινδυνεύουμε από την Ρωσία. Από την Τουρκία κινδυνεύουμε. Αν το ΝΑΤΟ δεν μας προστατεύει, ποιός ο λόγος της ύπαρξής του.Βέβαια να ξεκαθαρίσω ότι δεν προτείνω να φύγουμε από το ΝΑΤΟ επ’ ουδενί λόγω. Η Τουρκία όμως έχει εκφράσει την επιθυμία να φύγει από το ΝΑΤΟ και νομίζω πρέπει να ενθαρρυνθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Η Τουρκία προσπαθεί ανελλιπώς να καταλάβει και να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το σύστημα αξιών της. Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να έχει καταλάβει το 37% του εδάφους ενός κράτους της Ένωσης, το οποίο κράτος ούτε καν αναγνωρίζει, να προσπαθεί να καταλάβει εδάφη και χωρικά ύδατα άλλου κράτους, και να προσπαθεί να καταλάβει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δύο κρατών της Ένωσης; Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία σήμερα βασανίζονται καθημερινά και καταπατώνται στην Τουρκία; Οι Τούρκοι πολίτες διαφεύγουν σήμερα en masse στο εξωτερικό για να αποφύγουν το μαστίγιο του καθεστώτος. Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να χρηματοδοτεί θρησκευτικούς φανατικούς ανά την Ευρώπη; Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να υβρίζει ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της Ένωσης, τη Γαλλία;

Για ποιο λόγο θέλουμε την Τουρκική εκδοχή των conquistadores που θέλουν να επανασυστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Συνάδει η σημερινή Τουρκία με τις πολιτικές και πολιτιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για πoιό λόγο το καρότο προς την Τουρκία;
Για ποιό λόγο δίνουμε τόσα δις στην Τουρκία;
Μήπως για τον φόβο των μεταναστευτικών ορδών που χρησιμοποιεί ο κ. Ερντογάν σαν πιόνι;
Μήπως, όπως έχω ξαναπεί, η Ευρώπη καλύτερα να διαθέσει στην Frontex τα δις που συνεισφέρει στην Τουρκία και να αντιμετωπίσει απ’ ευθείας το πρόβλημα;
Γιά ποιο λόγο η Ευρώπη δεν κάνει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία;

Το καλύτερο που διάβασα πρόσφατα είναι αυτό που είπε ο κ. Βέμπερ στο Spiegel:«Το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας ταξιδεύει στην Αθήνα ως μεσολαβητής είναι απαράδεκτο για μένα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διαμάχη μεταξύ ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μιας τρίτης χώρας η οποία ενεργεί επιπλέον και ως επιτιθέμενη.»

Τελειώνοντας, ποιοι είναι οι πραγματικοί «πειρατές της Μεσογείου;»
Μήπως είναι αυτοί που έχουν καταλάβει Ευρωπαϊκά εδάφη και συνεχώς καταπατούν Ευρωπαϊκά δικαιώματα;
Μήπως φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης;
Μήπως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να λέει τα πράγματα λίγο πιο ξεκάθαρα στους συμμάχους μας;
Και μήπως ήρθε η ώρα οι σύμμαχοί μας επιτέλους να καταλάβουν ότι θα έχουν πολύ πολύ χειρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσουν αργότερα;

Δρ. Φάνης Τσουλουχάς
Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ
HuffingtonPost