Πως βρέθηκε το πρώτο εμβόλιο και ποια εμβόλια έχουν χρησιμοποιηθεί για πολλές ασθένειες

Το πρώτο εμβόλιο που αναφέρεται στην Ιστορία της Ιατρικής, είναι το εμβόλιο εναντίον της Ευλογιάς.

Το 1796 ο Βρετανός παθολόγος Edward Jenner παρατήρησε ότι οι γυναίκες που άρμεγαν τις αγελάδες παρουσίαζαν φυσαλίδες στα χέρια τους (cowpox) και δεν νοσούσαν από Ευλογιά.

Ο Jenner το 1978 χρησιμοποίησε το πύον από τις φυσαλίδες αυτές και εμβολίασε ένα οκτάχρονο αγόρι τον James Philips.

O James ακολούθως ήρθε σε επαφή με άτομα που έπασχαν από Ευλογιά αλλά δεν νόσησε.

Το πρώτο εμβόλιο ήταν γεγονός.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η λέξη vaccine προέρχεται από την Λατινική λέξη vacca που σημαίνει αγελάδα.

Αργότερα ο Pasteur χρησιμοποίησε την λέξη vaccine για όλα τα εμβόλια.

Μόλις το 1956 άρχισε η χορήγηση του σε παγκόσμια βάση μετά από απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και είχε σκοπό τον περιορισμό και την εξαφάνιση της νόσου.

Η ιστορία του εμβολίου αυτού τελειώνει το 1980 με τη πλήρη εξάλειψη της Ευλογιάς σε όλο το κόσμο.

Ακολούθησαν 2 εμβόλια εναντίον της Λύσσας το 1885 και εναντίον της Πανώλους το 1897. Τα εμβόλια αυτά ουδέποτε χορηγήθηκαν συστηματικά αλλά μόνο σε ομάδες υψηλού κινδύνου.

1924 ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΔΑ-DIPHTHERIA

Το πρώτο όπλο εναντίον της Διφθερίτιδας ήταν μια ανατοξίνη που παρασκευάστηκε το 1890.

Εξακολουθεί να χορηγείται μέχρι σήμερα (σαν DTP ή DTaP ) διότι σε αρκετές χώρες (κυρίως στις πρώην Ανατολικές χώρες και στη Νοτιοανατολική Ασία) εξακολουθούν να εμφανίζονται ακόμα κρούσματα Διφθερίτιδας.

1926 ΚΟΚΚΥΤΗΣ-PERTUSSIS (CHOOPING COUGH)

Το ολοκυτταρικό εμβόλιο εναντίον του Κοκκύτη εμφανίζεται το 1926 . Πολύ αργότερα συνδυάζεται με τον Τέτανο και τη Διφθερίτιδα σαν DTP.

Το 1998 παρασκευάστηκε το ακυτταρικό εμβόλιο του Κοκκύτη και χορηγείται πάντα σε συνδυασμό με τον Τέτανο και τη Διφθερίτιδα (DΤaP)

1927 ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ-TUBERCULOSIS (BCG)

Το εμβόλιο εναντίον της Φυματίωσης από το 1927 που ανακαλύφθηκε χορηγείται συστηματικά σαν ρουτίνα σε νεογέννητα σε πολλές χώρες ενώ σε άλλες χορηγείται σε ομάδες υψηλού κινδύνου.

Παρ’ όλo που σήμερα δεν βλέπουμε τις σοβαρές επιδημίες της νόσου που συνέβησαν το 1930-1940, εντούτοις η Φυματίωση εξακολουθεί να προσβάλλει χιλιάδες ανθρώπους κόσμο κάθε χρόνο.

1927 ΤΕΤΑΝΟΣ-TETANUS

Το εμβόλιο αυτό παρασκευάστηκε το 1927 (Ανατοξίνη-Toxoid) και εξακολουθεί να χορηγείται μέχρι σήμερα σαν DTP ή DTaP διότι το κλωστηρίδιο του Τετάνου είναι πολύ ανθεκτικό και διατηρείται στη φύση.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το 1989 αποφασίστηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας η χορήγηση του εμβολίου σε έγκυες γυναίκες σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Το 1994 υπολογίστηκε ότι πάνω από 700 000 νεογνά σώζονταν κάθε χρόνο, ενώ εξακολουθούν να πεθαίνουν και σήμερα περίπου 300 000 νεογνά από τον νεογνικό Τέτανο στις χώρες αυτές.

1930 ΓΡΙΠΠΗ-INFLUENZA

Η πιο σοβαρή επιδημία (Πανδημία) γρίπης συνέβη στην Ευρώπη το 1918-19 και σκότωσε 20 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η δεύτερη μεγάλη επιδημία συνέβη το 1957.

Ο ιός της γρίπης απομονώθηκε και καλλιεργήθηκε σε κρόκο αυγού το 1930.

Ακολούθως ο ιός αδρανοποιήθηκε με φορμαλδεύδη και παρασκευάστηκε το εμβόλιο.

Υπάρχουν 3 είδη ιού της γρίπης με πάρα πολλούς τύπους, γι’ αυτό κάθε χρόνο είναι ανάγκη να παρασκευάζεται νέο εμβόλιο της γρίπης που να περιέχει διαφορετικούς τύπους ιών.

1935 ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ-YELLOW FEVER

Παρ’ όλη τη χρήση του εμβολίου από το 1935, υπάρχουν ακόμα χώρες στις οποίες ενδημεί ακόμα ο κίτρινος πυρετός.

Χορηγείται κυρίως σε ταξιδιώτες που επισκέπτονται τις χώρες αυτές.

1955-1962 ΠΟΛΙΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑ-POLIOMYELITIS

Το πρώτο αποτελεσματικό εμβόλιο εναντίον της Πολιομυελίτιδας παρασκευάστηκε σε ενέσιμο μορφή από τον Jonas Salk το 1954 στα εργαστήρια Connaught στο Toronto χρησιμοποιώντας νεκρούς ιούς (IPV).

Ακολούθως το 1962 ο Albert Sabin παρασκεύασε το από του στόματος χορηγούμενο εμβόλιο χρησιμοποιώντας ζωντανούς αλλά εξασθενημένους ιούς (ΟPV).

Η εισαγωγή του εμβολίου αυτού το 1962 συνέτεινε στη δραματική πτώση των περιπτώσεων Πολιομυελίτιδας.

Το 1995, 140 χώρες έχουν κηρυχθεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σαν ελεύθερες από Πολιομυελίτιδα.

Από τον Ιανουάριο η CDC εισηγείται τη χορήγηση του αδρανοποιημένου εμβολίου (ΙPV) το οποίο είναι ενέσιμο και συνδυασμένο με άλλα εμβόλια. (DtaP+IPV, DTaP+IPV+Hep B, DTaP+HIB+IPV+Hep B)

1963 ΙΛΑΡΑ-MEASLES

Η παρασκευή και χρήση του εμβολίου εναντίον της Ιλαράς έγινε το 1963.

Η σημασία του εμβολίου φαίνεται χαρακτηριστικά από το γεγονός ότι στις ΗΠΑ το 1964 νόσησαν 458.083 παιδιά ενώ το 1998 νόσησαν μόνον 89 παιδιά.

Σήμερα εξακολουθεί να χορηγείται σε συνδυασμό με την Eρυθρά και Παρωτίτιδα (ΜΜR).

1967 ΕΡΥΘΡΑ-RUBELLA

Από το 1967 που χορηγείται το εμβόλιο της Ερυθράς ελαττώθηκαν δραματικά τα περιστατικά της Συγγενούς Ερυθράς. Χορηγείται μέχρι σήμερα σαν MMR.

1967 ΠΑΡΩΤΙΤΙΔΑ-MUMPS

Το 1967 άρχισε να χορηγείται το εμβόλιο εναντίον της Παρωτίτιδας και αργότερα το 1971 συνδυάστηκε με τα εμβόλια της Ιλαράς και της Ερυθράς σαν MMR.

1971 ΙΛΑΡΑ-ΠΑΡΩΤΙΤΙΔΑ-ΕΡΥΘΡΑ -M-M-R

O συνδυασμός των πιο πάνω εμβολίων άρχισε να χορηγείται το 1971 και αντικατάστησε σχεδόν τελείως τα εμβόλια που εχορηγούντο μόνα τους.

1981 ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β-HEPATITIS B

Το πρώτο εμβόλιο εναντίον της Ηπατίτιδας παρασκευάστηκε το 1981 με αντιγόνα από πλάσμα φορέων Ηπατίτιδας.

Θεωρείται το πρώτο αντικαρκινικό εμβόλιο.

Είχε δύο μειονεκτήματα.

Αμφισβητήθηκε η ασφάλεια του και ήταν πολύ ακριβό.

Το 1986 αντικαταστάθηκε με το νέο εμβόλιο που παρασκευάστηκε από το αντιγόνο S του DNA.

Το εμβόλιο αυτό είναι ασφαλές, φθηνό και χρησιμοποιείται είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με άλλα εμβόλια.

1983 ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟΣ- PNEUMOVAX

Το πρώτο εμβόλιο εναντίον του Πνευμονιοκόκκου (Pneumovax) έκανε την εμφάνιση του το 1977.

Το 1983 παρασκευάστηκε το πολυδύναμο πολυσακχαριδικό εμβόλιο 23 στελέχη (Pneumovax-23) και το 1998 το συνδεδεμένο με πρωτεΐνη εμβόλιο που περιέχει 7 στελέχη. (Pneumo-7)

1989 ΑΙΜΟΦΙΛΟΣ Β (ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ)-HAEMOPHILUS B CONJUGATE

1989 ΜΗΝΙΓΓΟΚΟΚΚΟΣ A+C MENINGOCOCCAL A+C

1995 ΑΝΕΜΕΥΛΟΓΙΑ-CHICKENPOX

1996 ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Α-HEPATITIS A

1999 ΜΗΝΙΓΓΟΚΟΚΚΟΣ C (ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ ΜΕ ΠΡΩΤΕΙΝΗ)

https://www.klik.gr/