Τζιχάντ στην Ευρώπη;

Του Κωνσταντίνου Παΐδα*

Πού πορεύεται η Ευρώπη; Ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εθνικών κυβερνήσεων των χωρών-μελών της; Ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα και οι μεγάλες προκλήσεις, με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι Ευρωπαίοι πολίτες;

Σίγουρα είναι η αναχαίτιση του δεύτερου κύματος τη πανδημίας του κορωνοϊού που επελαύνει δριμύτερο από το πρώτο.

Σίγουρα είναι η διαχείριση της οικονομικής ύφεσης που οφείλεται κυρίως στην πανδημία του κορωνοϊού, αλλά και στις ανοιχτές πληγές που άφησε η δεκαετής οικονομική κρίση. Σίγουρα είναι η ανάπτυξη, η ασφάλεια και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, οι οποίοι στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας και επιθυμούν και δύνανται να συνυπάρχουν αρμονικά και δημιουργικά, αξιοποιώντας τα πάμπολλα που τους ενώνουν και σεβόμενοι απολύτως τις μεταξύ τους ετερότητες.

Τις προτεραιότητες αυτές επιχειρεί να αλλάξει ο πρόεδρος της Τουρκίας R.T. Erdoğan, διαμορφώνοντας ένα νέο, άνευ προηγουμένου, πλαίσιο επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Καταρχάς δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα και εν συνεχεία καλεί σε «διάλογο» για την «επίλυσή» τους. Αναγνωρίζει ως «συνομιλητή» του αποκλειστικά και μόνον τη γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel (δεδομένων των ισχυρών οικονομικών και πολιτικών δεσμών επί έναν και πλέον αιώνα μεταξύ της Γερμανίας και της Τουρκίας) και μέσω εκείνης αποπειράται να επιβάλει κανόνες «διαλόγου» τέτοιους που ευνοούν όχι την ανάδειξη του δικαίου, αλλά την επίτευξη των προσωπικών νεο-οθωμανικών στόχων του.

Την ίδια στιγμή επιτίθεται με πρωτοφανή σφοδρότητα στον πρόεδρο της Γαλλίας Em. Macron, αυτοπροβάλλεται ως εκπρόσωπος των απανταχού Μουσουλμάνων και ουσιαστικά κηρύσσει «ιερό πόλεμο» στην Ευρώπη με έναν και μόνον σκοπό: να εκμεταλλευτεί το θρησκευτικό συναίσθημα των εκατομμυρίων, καθ’ όλα σεβαστών για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, Μουσουλμάνων της Υφηλίου για να προωθήσει τις ιδιοτελείς πολιτικές του επιδιώξεις. Ενδεικτικό άλλωστε των πραγματικών προτεραιοτήτων του Τούρκου προέδρου είναι το γεγονός ότι, ενώ ακόμα τα σωστικά συνεργεία στη Σμύρνη αναζητούσαν εγκλωβισμένους κάτω από τα ερείπια του πρόσφατου φονικού σεισμού και ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε τείνει χείρα βοηθείας προς τον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό, ο R.T. Erdoğan εξέδιδε νέες Navtex αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος.

Τα πρώτα αποτελέσματα της ολέθριας τακτικής του R.T. Erdoğan φαίνονται ήδη στη Γαλλία, χώρα-προπύργιο του δημοκρατικού διαλόγου και των ιδεολογικών, πολιτικών και πολιτιστικών ζυμώσεων, όπου χάνονται ζωές αθώων και φιλήσυχων πολιτών, επειδή η πολιτισμική και θρησκευτική τους ταυτότητα είναι διαφορετική από την αντίστοιχη ταυτότητα κάποιων αυτόκλητων «εκτελεστών της υπερκόσμιας βούλησης».

Η αίσθηση ότι η «σπίθα» μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτη και μοιραία πυρκαγιά μετατρέπεται σε βεβαιότητα ύστερα (και) από την αδιανόητη δημόσια δήλωση του τέως πρωθυπουργού της Μαλαισίας Moh. Mahathis ότι «οι Μουσουλμάνοι έχουν το δικαίωμα να φονεύσουν εκατομμύρια Γάλλων». Η συγκεκριμένη διακήρυξη θρησκευτικού μίσους, η οποία προσβάλλει βάναυσα την εικόνα της Μαλαισίας διεθνώς και προκαλεί στους Ευρωπαίους πολίτες φοβικά σύνδρομα εναντίον χιλιάδων φιλήσυχων και εργατικών Μαλαισιανών οικονομικών μεταναστών, επιβάλλεται να προβληματίσει σοβαρά τον πολιτισμένο κόσμο και, κυρίως, εκείνους που θεσμικώς είναι υπεύθυνοι για τη δημόσια ασφάλεια και τη διαφύλαξη της ειρηνικής έννομης τάξης.

Η Ευρώπη δεν μπορεί να μετατραπεί ξαφνικά σε πυριτιδαποθήκη και η ανθρώπινη ζωή –τουλάχιστον στους κόλπους του ευρωπαϊκού πολιτισμού- δεν μπορεί να χάσει ξαφνικά την αξία της, μόνον και μόνον επειδή κάποιοι αυταπατώνται ότι οι πολεμοχαρείς κραυγές που ηχούν στα κεφάλια τους και στοιχειώνουν τα όνειρά τους δεν είναι απόδειξη βαριάς και ανίατης ψυχικής νόσου, αλλά «εντολές της υπερκόσμιας εξουσίας».

*Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1974. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1996) και διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (2003). Έχει δημοσιεύσει οκτώ επιστημονικά βιβλία και δεκάδες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς εμβέλειας, οι οποίες αφορούν στην πολιτική σκέψη και στην αυτοκρατορική ιδεολογία των Βυζαντινών, στη βυζαντινή ιστοριογραφία, στη βυζαντινή πολιτική ρητορική, στο βυζαντινό δίκαιο, στη δημώδη βυζαντινή και στη νεοελληνική λογοτεχνία. Είναι μέλος της Ελληνικής Επιτροπής της Association Internationale des Études Byzantines, της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας και της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας. Κατά το παρελθόν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

Πηγή: thepressroom.gr