Σχέδιο ενίσχυσης με «Ραφάλ» και F-35

Η άφιξη έξι ελαφρώς μεταχειρισμένων F-35 (φωτ.) θα μπορούσε να συντονιστεί και με τη σταδιακή προώθηση του προγράμματος της αναβάθμισης 85 F-16. Φωτ. U.S. Marine Corps/Sgt. Audrey M. C. Rampton/Handout via REUTER

Το σχέδιο για αμυντική θωράκιση

Βασίλης Νέδος

Στη διαμόρφωση των όρων για τη μεταμόρφωση της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) σε έναν φορέα ισχύος που, πέρα από την αποδεδειγμένη αξία του ανθρώπινου δυναμικού της, θα μπορεί να υποστηρίξει ένα σημαντικό εύρος επιχειρήσεων σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, προχωρά το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. 

Εφόσον ο σχεδιασμός αυτός ευοδωθεί, τότε το ισοζύγιο ανάμεσα στην Π.Α. και την τουρκική αεροπορία θα ανατραπεί και μάλιστα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Σε πρακτικό επίπεδο, η Π.Α. θα αποκτήσει πρόσβαση σε εξοπλισμούς και τεχνολογίες τριών διαφορετικών κρατών, των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Ισραήλ. Σε όλες αυτές τις διαδικασίες, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με τον αρχηγό ΓΕΑ Γιώργο Μπλιούμη και τον αρχηγό Τακτικής Αεροπορίας Θέμη Μπουρολιά.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, στο γραφείο του κ. Παναγιωτόπουλου υπάρχει έτοιμη η πρόταση προς τις ΗΠΑ για απόκτηση έξι μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35, με λίγες ώρες πτήσης, τα οποία θα μπορούσαν να παραδοθούν στην Ελλάδα ακόμα και εντός του 2021.

 Εν ευθέτω χρόνω, η Αθήνα θα προωθήσει το σχέδιο και για 18 ακόμα νέα αεροσκάφη αυτού του τύπου, ώστε η Π.Α. να καταλήξει με έναν αριθμό συνολικά 24 F-35. Η προώθηση του ελληνικού αιτήματος θα γίνει, εκτός απροόπτου, μέσω διακρατικής συμφωνίας τύπου FMS (αμερικανικό Πεντάγωνο), με την αποστολή επιστολής αιτήματος (Letter of Request) για επιστολή προσφοράς και αποδοχής (Letter of Offer and Acceptance). 

Για τον τρόπο που μπορεί να προχωρήσει γρήγορα η υπόθεση των έξι ελαφρώς μεταχειρισμένων F-35 υπάρχουν αρκετές ιδέες στο επιτελείο του υπουργού Εθνικής Αμυνας, όπως η χρησιμοποίηση κάποιων από τις προβλέψεις της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) σχετικά με τη χρήση της αεροπορικής βάσης της Σούδας.

 Η άφιξη έξι F-35 θα μπορούσε να συντονιστεί και με τη σταδιακή προώθηση του προγράμματος της αναβάθμισης 85 F-16 της Π.Α. σε διαμόρφωση «Viper», ώστε σταδιακά να μπορεί να συνεργαστούν. 

Ταυτόχρονα η Π.Α. και η «Λόκχιντ Μάρτιν» συζητούν για την αναβάθμιση των 38 παλαιότερων F-16 Block 50, σε διαμόρφωση «Plus advance», αξιοποιώντας, μεταξύ άλλων, εξαρτήματα των F-16 που θα εκσυγχρονιστούν σε «Viper». 

Αυτές οι εργασίες δεν θα γίνουν στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ, αλλά σε κάποια από τις Πτέρυγες Μάχης της Π.Α., προκειμένου η Αεροπορία να μπορεί να ελέγχει τις διαθεσιμότητές της, με βάση και το καθημερινά απαιτητικό πτητικό έργο στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Συνεργασία με τη Γαλλία

Στο σκέλος της συνεργασίας με τη Γαλλία, εντός του Δεκεμβρίου αναμένεται να έλθει στη Βουλή η προμήθεια των «Ραφάλ», ενώ εντός του πρώτου εξαμήνου του 2021 αναμένονται τα πρώτα έξι μεταχειρισμένα. Την ίδια στιγμή, η 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα, αποκαλούμενη και ως «φωλιά» των Μιράζ-2000, αναβαθμίζεται διαρκώς καθώς προχωρά ταχέως η υποστήριξη των γαλλικών μαχητικών. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις και με τους Ιταλούς κατασκευαστές των μεταγωγικών αεροσκαφών C-27J «Spartan», προκειμένου να βελτιωθούν οι διαθεσιμότητές τους.

Με αυτό τον στόχο ο κ. Παναγιωτόπουλος προώθησε τρία C-130 στο Ισραήλ, προκειμένου να προχωρήσουν εργασίες συντήρησής τους, ώστε να ενταχθούν ξανά στον στόλο των διαθέσιμων αυτού του τύπου. Ωστόσο, στο αεροπορικό σκέλος, η συνεργασία με το Ισραήλ έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος. Πέρα από τα δύο UAV τύπου HERON, τα οποία έχουν παραδοθεί στην Π.Α., βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την προμήθεια συστημάτων αντιμετώπισης και κατάρριψης drones και UAV. 

Αυτές οι συζητήσεις γίνονται στο πλαίσιο των επαφών με την ισραηλινή ELBIT, η οποία θα αναλάβει τη δημιουργία Αεροπορικού Κέντρου στην Καλαμάτα. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, Ισραηλινοί και Καναδοί συζητούν εάν σε αυτό το σχήμα μπορεί να συνεισφέρει και η CAE, ωστόσο πρόκειται για μια συζήτηση η οποία δεν αφορά την ελληνική κυβέρνηση που έχει ήδη καταλήξει στο τελικό τίμημα (περί το 1,3 δισ. ευρώ για 20 χρόνια) και την παροχή των υπηρεσιών, που περιλαμβάνουν τη στάθμευση εκπαιδευτικών τζετ, ιταλικής κατασκευής, τύπου Μ-346.

Η δημιουργία του Αεροπορικού Κέντρου θα βοηθήσει ώστε να αποφευχθεί το δυσάρεστο ενδεχόμενο αποστολής Ικάρων στο εξωτερικό για την εκπαίδευσή τους σε τζετ, δεδομένου του παρωχημένου χαρακτήρα των άλλοτε αξιόπιστων, αλλά πλέον πολύ προβληματικών T-2 Buckeye που βρίσκονται στο οπλοστάσιο της Π.Α. από το 1976. 

Ο κύκλος των παρεμβάσεων στην Π.Α. συμπληρώνεται μέσω της αύξησης των εισακτέων και στη Σχολή Ικάρων, ώστε στα επόμενα χρόνια να υπάρχει ικανός αριθμός χειριστών, που θα μπορεί να υποστηρίξει την πολυτυπία μαχητικών αεροσκαφών τα οποία θα διαμορφώσουν την αεροπορική ισχύ της επόμενης 15ετίας.

Η νέα ΕΑΒ

«Αγκάθι» παραμένει προς το παρόν η ΕΑΒ, η οποία, παρά τις προσπάθειες, δεν έχει τις δυνατότητες να υποστηρίξει ικανοποιητικά ούτε το έργο των βασικών πελατών της, ούτε όμως και τις ανάγκες της Π.Α. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει ένα μείγμα στο οποίο σταδιακά θα γίνουν κάποιες προσλήψεις, προκειμένου και το πρόγραμμα των F-16 να μπορεί προχωρήσει ικανοποιητικά και, εν συνεχεία, να μπει στην ΕΑΒ ένας στρατηγικός επενδυτής, που δεν θα διακινδυνεύσει κανένα από τα υφιστάμενα προγράμματα της Π.Α. Η νέα ΕΑΒ θα πρέπει να μπορεί να υποστηρίζει ικανοποιητικά και εν καιρώ την πολυτυπία των αεροσκαφών που μόλις αναφέρθηκε. 

Παρά την προφανή αισιοδοξία που υπάρχει στην Π.Α., έμπειροι παρατηρητές επισημαίνουν ότι το φιλόδοξο σχέδιο της κυβέρνησης έχει ως βασική προϋπόθεση τη χρηματοδότηση. Δεδομένης της υφιστάμενης κατάστασης, των εκτάκτων, δηλαδή, εξόδων του κράτους για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ίσως επηρεαστεί ξανά ο προϋπολογισμός των εξοπλιστικών.

Οι ίδιοι, πάντως, ανέφεραν ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος προώθησης των προγραμμάτων αεροπορικής ισχύος και υπεροχής, όπου η Ελλάδα διατηρεί αδιαμφισβήτητο ποιοτικό πλεονέκτημα, ενώ, μέσω της κατασκευής αντιμέτρων για UAV και drones, μπορεί να επιτευχθεί η εισαγωγή της χώρας σε έναν τεχνολογικό αγώνα αιχμής, έστω και με ελαφρά καθυστέρηση, λόγω της οικονομικής κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας.

https://www.kathimerini.gr/