Μπορούμε να συνεννοηθούμε με τους αντιεμβολιαστές;

Κωνσταντίνος Χαροκόπος

To γεγονός ότι στην Ελλάδα, πάνω από το 92% των παιδιών εμβολιάζονται, δείχνει ότι η κουλτούρα του εμβολιασμού, έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των πολιτών. Σύμφωνα δε με το νόμο, για την εγγραφή μαθητών στο Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό Σχολείο, απαιτείται επίδειξη του βιβλιαρίου υγείας του μαθητή ή προσκόμιση άλλου στοιχείου, στο οποίο να φαίνεται ότι έγιναν τα προβλεπόμενα εμβόλια.

Όμως η σημερινή εικόνα σχετικά με τον εμβολιασμό κατά του covid-19, είναι αρκετά διαφορετική. Το ποσοστό άρνησης εμβολιασμού, εμφανίζεται ιδιαίτερα υψηλό, σύμφωνα με όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Από τα στοιχεία των ερευνών της Metron Analysis, της MRB και της Pulse, φαίνεται ότι το 55,7% των πολιτών απαντά, ότι θα ήθελε να κάνει το εμβόλιο, ενώ το 36,2% απαντά «μάλλον όχι και σίγουρα όχι».

Αυτό το ποσοστό του 36,2% δεν είναι συμπαγές και σίγουρα δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά. Μέσα σε αυτό το ποσοστό συνυπάρχουν οι κλασσικοί παραδοσιακοί αντιεμβολιαστές, αυτοί που έχουν μια κριτική διάθεση και εκφράζουν ένα φόβο απέναντι στις ταχύτατες διαδικασίες παραγωγής των εμβολίων, οι οπαδοί της επιστημονικής φαντασίας, μαζί με τους οπαδούς των συνωμοσιών και των σεναρίων και οι πάσης φύσεως αντιδραστικοί, που βρίσκουν μια ακόμα ευκαιρία να δημιουργήσουν μπάχαλο.

Το κλασικό και παραδοσιακό αντιεμβολιαστικό κίνημα, βασίζεται πάνω σε τρεις μύθους.

Ο πρώτος μύθος είναι ότι η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής βοηθάει στο να εξαφανιστούν οι ασθένειες οπότε τα εμβόλια δεν είναι απαραίτητα. Είναι όμως σίγουρο ότι τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό θα επιστρέψουν αν σταματήσουν τα προγράμματα εμβολιασμών. Αν ο κόσμος σταματήσει να εμβολιάζεται και αρκείται στις βελτιωμένες συνθήκες υγιεινής, τότε πολλές ασθένειες που είναι πια πολύ σπάνιες, όπως η πολιομυελίτιδα και η ιλαρά, θα επανεμφανιστούν σύντομα.

Ο δεύτερος μύθος είναι ότι τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές ακόμη και θάνατο. Είναι όμως σίγουρο ότι τα εμβόλια είναι πολύ ασφαλή. Οι περισσότερες αντιδράσεις στον εμβολιασμό είναι παροδικές και ήπιες. Είναι πολύ πιο πιθανό κάποιος να υποστεί σοβαρές βλάβες από την ασθένεια, αντί από το εμβόλιο. Για παράδειγμα, η πολιομυελίτιδα μπορεί να προκαλέσει παράλυση, η ιλαρά εγκεφαλίτιδα και τύφλωση, και πολλά νοσήματα να επιφέρουν και θάνατο, ενώ θα μπορούσαν να προλαμβάνονται με εμβολιασμό.

Ο τρίτος μύθος είναι ότι τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό έχουν σχεδόν εξαλειφθεί οπότε ο εμβολιασμός είναι περιττός. Όμως οι μολυσματικοί παράγοντες που τα προκαλούν, συνεχίζουν να «κυκλοφορούν» σε κάποια μέρη του κόσμου και μπορούν εύκολα να διαπεράσουν τα γεωγραφικά σύνορα και να μολύνουν οποιονδήποτε δεν είναι προστατευμένος.

Κατά τη γνώμη μας είναι χαμένος χρόνος, η προσπάθεια να πεισθούν αυτοί οι πολίτες να εμβολιαστούν. Αν και στα δύσκολα μπορεί να πεισθούν οι πάντες, αφού η ζωή είναι γεμάτη από ιστορίες «άπιστων Θωμάδων» που στο τέλος πείθονται.

Το νέο αντιεμβολιαστικό κίνημα κατά των εμβολίων του covid-19, βασίζεται σε μια επιχειρηματολογία σχετική με την ταχύτητα παραγωγής των εμβολίων, της έλλειψης μακράς περιόδου τεσταρίσματος και την απουσία επαρκών μηχανισμών ελέγχου. Τα ερωτήματα που θέτουν τα μέλη αυτού του κινήματος, διακρίνονται από μια στατικότητα και μια αδυναμία παρακολούθησης των ταχύτατων εξελίξεων στο χώρο της ιατρικής, της βιοτεχνολογίας, της φαρμακευτικής και όλου του οικοσυστήματος των λεγόμενων «επιστημών ζωής».

Αυτό το κίνημα, είναι δυνατόν σε μεγάλο βαθμό να ενστερνιστεί την επιστημονική πειθώ και τον ορθό λόγο, διότι δεν είναι ούτε κακοπροαίτερο, ούτε φανατισμένο. Είναι όμως φοβισμένο.

Οι οπαδοί των σεναρίων επιστημονικής φαντασίας και συνομωσίας, δυστυχώς πέφτουν θύματα, όσων εμμέσως πλην σαφώς, επιδιώκουν να αποκομίσουν κέρδη, τόσο από τη εξάπλωση αυτών των σεναρίων, όσο και από την αναζήτηση ενός σωτήρα που θα διαλύσει το νέφος των εχθρών. Τα κέρδη αυτά δεν είναι απαραιτήτως οικονομικά, αλλά μπορεί να είναι και πολιτικά. Δυστυχώς, οι οπαδοί αυτού του κινήματος, πέφτουν θύματα της αγραμματοσύνης και του λειτουργικού αναλφαβητισμού, που λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις στις μέρες μας.

Σημείο επαφής με αυτό το κίνημα δεν υπάρχει. Αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνίας κινείται μονομπλόκ, απέναντι σε κάθε γεγονός το οποίο αδυνατεί να ερμηνεύσει και να κατανοήσει.

Τελευταία ομάδα είναι αυτή των πάσης φύσεως αντιδραστικών, που ζουν με σκοπό να ανακαλύπτουν αφορμές για να δημιουργούν φασαρία και μπάχαλο. Από αυτούς μάθαμε ότι η γρίπη είναι όπλο στα χέρια των αφεντικών, ότι το lockdown αποτελεί αστυνόμευση και ότι ο covid-19 μαζί με το εμβόλιο αποτελούν κίνδυνο για το επαναστατικό κίνημα και την antifa.

Προφανώς, ούτε εδώ μπορεί να υπάρξει ίχνος επαφής και συνεννόησης.

Όλοι όσοι σήμερα, κατηγορούν την κυβέρνηση, ότι αδυνατεί να πείσει τους αρνητές του εμβολίου να εμβολιαστούν, θα πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αντικρύσουν τις δικές τους ευθύνες. Διότι καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας σιγοντάριζαν και χάιδευαν αυτά τα κινήματα, για να αποκομίσουν φτηνά βραχυχρόνια πολιτικά οφέλη.

https://www.liberal.gr/