Όχι, το RNA εμβόλιο ΔΕΝ αλλοιώνει το DNA

Ισχυρισμός 1

Τα πρώτα «εμβόλια» που προσφέρονται δεν είναι εμβόλια, αλλά προϊόντα γονιδιακής θεραπείας.

Συμπέρασμα 1

Η γονιδιακή θεραπεία προϋποθέτει την αλλαγή του γενετικού υλικού. Το mRNA εμβόλιο των Pfizer/BioNTech δεν θα αλλοιώσει ούτε θα αλλάξει το γενετικό υλικό του οργανισμού που εμβολιάζεται.

Ισχυρισμός 2

Η ευρεία χρήση μάσκας στον γενικό πληθυσμό δεν έχει επιστημονικά αποδείξει συμφέρον για τον περιορισμό της επιδημίας SARS-COV-2

Συμπέρασμα 2

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα η χρήση μάσκας από τον γενικό πληθυσμό συνιστά, μεταξύ άλλων, αποτελεσματικό εργαλείο περιορισμού μετάδοσης της νόσου COVID-19.

Ισχυρισμός 3

Δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα ή την επικινδυνότητα των εμβολίων.

Συμπέρασμα 3

Η αδειοδότηση ενός εμβολίου προϋποθέτει σειρά κλινικών δοκιμών, αξιολογήσεων και ελέγχων. Η διαδικασία χαρακτηρίζεται από διαφάνεια.

Ισχυρισμός 4

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης επιβεβαιώνονται ευρέως.

Συμπέρασμα 4

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, είτε η υδροξυχλωροκίνη, μεμονωμένη είτε σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα όπως ο ψευδάργυρος και η αζιθρομυκίνη δεν αποτελεί επιβεβαιωμένη μεθόδο θεραπείας για τη νόσο COVID-19.

Ισχυρισμός 5

Οι τροποποιήσεις του γενετικού μας υλικού μπορεί να επηρεάσουν τα σπερματοζωάρια και τα ωάριά μας με αποτέλεσμα να μεταδώσουμε αυτές τις γενετικές τροποποιήσεις στα παιδιά μας.

Συμπέρασμα 5

Τα επιστημονικά δεδομένα δεν συνηγορούν υπέρ του εν λόγω ισχυρισμού.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα κυκλοφορεί σε ελληνικές ιστοσελίδες και ιστολόγια, μεταφρασμένο κείμενο του Γάλλου λοιμοξιωλόγου, Cristian Perronne σχετικά με τους κινδύνους του εμβολίου κατά της COVID-19 και με τις επιδράσεις του mRNA στο ανθρώπινο DNA. Ωστόσο οι ισχυρισμοί που κυκλοφορούν είναι πλήρως αβάσιμοι.

Παραδείγματα: gegonotstomikroskpio.com, fyllokaiftero1.blogspot.com, pentapostagma.gr, ellinikiafipnisis.blogspot.com, otavoice.gr, enantion.gr. κ.α

Τι ισχύει;

Καταρχάς το υπό εξέταση κείμενο εντοπίζεται δημοσιευμένο στην πλατφόρμα του Facebook και ειδικότερα στη σελίδα του Dr. Perronne. Στη συνέχεια, την εν λόγω επιστολή κοινοποίησε επίσης η γαλλική “France Soir”.
Γονιδιακή Θεωρία, εμβόλιο mRNA και ρετροϊοί

Ο Dr. Perronne αρχικά διατείνεται πως τα “πρώτα εμβόλια” για την νόσο COVID-19 αποτελούν προϊόντα γονιδιακής θεραπείας. Η γονιδιακή θεραπεία ωστόσο, αφορά την αποκατάσταση ενός παθολογικού φαινοτύπου μέσω διεργασιών οι οποίες προκαλούν αλλαγές στο γενετικό υλικό των κυττάρων του εκάστοτε ιστού που πάσχει.

Άρα, απλούστερα, ο γιατρός διατείνεται πως τα εμβόλια θα προκαλέσουν αλλαγές στο γενετικό υλικό των κυττάρων όσων εμβολιαστούν. Ωστόσο, ο τρόπος λειτουργίας των εμβολίων mRNA διαφέρει σημαντικά.

Χαρακτηριστικά, τα εμβόλια mRNA δεν έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν την οποιαδήποτε αλλοίωση στο ανθρώπινο DNA διότι το mRNA από τα εμβόλια δεν μπορεί να αλληλεπιδράσει με το γενετικό υλικό του κυτταρικού πυρήνα. Το mRNA μεταφέρεται κατευθείαν στα σημεία παραγωγής πρωτεϊνών και σύντομα, αφού διεκπεραιώσει τη λειτουργία του, το κύτταρο το αποδομεί μέσα σε μερικές ώρες. [πηγή]

Όπως δήλωσε στο γαλλικό AFP η Dr. Μαρία Σάντσεζ, του εργαστηρίου ανοσολογίας και έρευνας εμβολίων IMBECU-CCT-CONICET:

Η μετάφραση της γενετικής πληροφορίες [δηλ. RNA] σε πρωτεΐνη γίνεται στο κυτταρόπλασμα και όχι στον πυρήνα του κυττάρου [όπου βρίσκεται το DNA]. Το αγγελιαφόρο RNA [mRNA] δεν μπορεί να “μπει” στο DNA διότι ουδέποτε εισέρχεται στον πυρήνα του κυττάρου.

Στο ίδιο πλαίσιο, κυκλοφορεί και ο ισχυρισμός ότι η τεχνολογία των RNA εμβολίων χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στον άνθρωπο. Στο κείμενο διαβάζουμε πως:

Oι δημιουργοί των εμβολίων είναι μαθητευόμενοι μάγοι και παίρνουν τους Γάλλους και γενικότερα τους πολίτες του κόσμου για ινδικά χοιρίδια.

Εντούτοις, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σύμφωνα με τον καθηγητή μικροβιολογίας Dr. Florian Krammer, τα εμβόλια RNA δοκιμάζονται ήδη από το 2013 σε ανθρώπους:

Συνοψίζοντας, η γονιδιακή θεραπεία προϋποθέτει την τροποποίηση/αλλαγή του γενετικού υλικού στα κύτταρα του ιστού που πάσχει. Τα εμβόλια mRNA δεν αλλάζουν το γενετικό υλικό του κυττάρου διότι η μετάφραση της γενετικής πληροφορίας του ιού σε πρωτεΐνη–ακίδα, που εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, λαμβάνει χώρα στο κυτταρόπλασμα, έξω δηλαδή από τον πυρήνα του κυττάρου.

Θα ήταν τέλος παράλειψη αν δεν αναφερθούμε στον ισχυρισμό ότι:

Στα κύτταρά μας, το μήνυμα αποστέλλεται από το DNA στο RNA, αλλά το αντίστροφο είναι δυνατό σε ορισμένες περιστάσεις, ειδικά επειδή τα ανθρώπινα κύτταρά μας από την πρωτόλεια εποχή εμπεριέχουν τους λεγόμενους «ενδογενείς» ρετροϊούς ενσωματωμένους στο DNA των χρωμοσωμάτων μας. (…) Ένα RNA ξένο στο σώμα μας και χορηγούμενο με ένεση θα μπορούσε να κωδικοποιήσει το DNA, όπως και το ξένο, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να ενσωματωθεί στα χρωμοσώματά μας.

Σύμφωνα με τον ανοσολόγο Dr. Jean-Daniel Lelièvre μέλος της επιτροπής εμβολιασμού της Ανωτάτης Αρχής της Υγείας της Γαλλίας:

Στο ανθρώπινο κύτταρο το RNA ποτέ δε μετατρέπεται σε DNA. Η μοναδική πιθανότητα να γίνει αυτό είναι όταν υπάρχει μόλυνση από ρετροϊό [σ.σ HIV-1 για παράδειγμα], που ακόμη και σε αυτή τη περίπτωση, αλλάζει το RNA του ρετροϊού και όχι το δικό μας.

Για τον Dr. Lelièvre, το να ισχυρίζεται κανείς ότι τα εμβόλια για την νόσο COVID-19 μπορούν να αλλοιώσουν το DNA μέσω ρετροϊών αποτελεί παραλήρημα. [πηγή]

Συνοπτικά, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, ένα εμβόλιο mRNA δε θα μπορούσε να μεταφέρει το mRNA στον πυρήνα ενός κυττάρου και να προκαλέσει αλλαγές στο πυρηνικό DNA, καταλύοντας έτσι το κεντρικό δόγμα της μοριακής βιολογίας. [πηγή]
Χρήση της μάσκας

Κατόπιν, εντοπίζουμε ισχυρισμό σύμφωνα με τον οποίο τα οφέλη της χρήσης της μάσκας στον περιορισμό της επιδημίας του κορωνοϊού δεν έχουν αποδειχθεί επιστημονικά. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι έγκυρος.

Η χρήση της μάσκας, από κοινού με την κοινωνική αποστασιοποίηση και το τακτικό πλύσιμο των χεριών, αποτελεί συνεπικουρικό μέτρο για την αποφυγή διάδοσης του κορωνοϊού στην κοινότητα.

Την 1η Ιουνίου του 2020, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet μια συστηματική ανασκόπηση και μέτα-ανάλυση με τίτλο “Physical distancing, face masks, and eye protection to prevent person-to-person transmission of SARS-CoV-2 and COVID-19: a systematic review and meta-analysis”. [πηγή]

Οι ερευνητές εξέτασαν 172 επιστημονικές μελέτες οι οποίες διενεργήθηκαν σε 16 χώρες σχετικά με το πόσο τα μέτρα της κοινωνικής αποστασιοποίησης και της χρήσης μάσκας είναι αποτελεσματικά στον περιορισμό μετάδοσης της COVID-19.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο ότι τα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης μάσκας, συνιστούν αποτελεσματικό εργαλείο περιορισμού της COVID-19. Όπως όλες οι μελέτες έτσι και η συγκεκριμένη έχει περιορισμούς, οι οποίοι ωστόσο δεν αλλοιώνουν το γενικό συμπέρασμα της μελέτης.

Διαβάστε περισσότερα στο συναφές άρθρο των EH: Ενδελεχής ανασκόπηση ψευδοεπιστημονικών ισχυρισμών σχετικά με την αποτελεσματικότητα χρήσης μάσκας ενάντια στον SARS-CoV-2
Αποτελεσματικότητα – Επικινδυνότητα Εμβολίων

Στο υπό εξέταση κείμενο του Γάλλου λοιμοξιωλόγου, συναντάμε ακόμη τον ισχυρισμό ότι έως σήμερα, δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα ή την επικινδυνότητα των εμβολίων. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός είναι ψευδής.

Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των εμβολίων διενεργούνται σειρά ελέγχων κλινικών μελετών. Πρόκειται για πολλές ξεχωριστές δοκιμές μέσω των οποίων πιστοποιούνται αρχικά η ασφάλεια και στη συνέχεια η αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Σύμφωνα με τις Pfizer και BioNTech η αποτελεσματικότητα του εμβολίου BNT162b2 έφτασε το 95%. [πηγή]

Το εν λόγω εμβόλιο πήρε την έγκριση του ανεξάρτητου Ρυθμιστικού Οργανισμού για τα Φάρμακα και τα προϊόντα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (MHRA) στις 2 Δεκεμβρίου του 2020. [πηγή]

Επίσης, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Washington Post, o FDA έκρινε πως οι Pfizer και BioNTech πληρούν τα κριτήρια για την έγκριση του εμβολίου BNT162b2. [πηγή]

Ο ΕΜΑ, δηλαδή ο αντίστοιχος φορέας για την Ευρώπη, έλαβε αίτημα έγκρισης άδειας του εμβολίου BNT162b2 την 1η Δεκεμβρίου του 2020. Οι αξιολογήσεις των δεδομένων σχετικά με το εν λόγω εμβόλιο έχουν ωστόσο ξεκινήσει ήδη από τις 6 Οκτωβρίου 2020. Υπενθυμίζουμε πως ο ΕΜΑ διατηρεί εξελιγμένα συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης τα οποία ελέγχουν τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω. Τέλος, οι ρυθμιστικές αρχές δίνουν τις απαραίτητες άδειες.
Υδροξυχλωροκίνη και Αζιθρομυκίνη

Ο λοιμωξιολόγος συνεχίζει ισχυριζόμενος ότι η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης επιβεβαιώνονται ευρέως, ενώ αν χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο πολλοί θάνατοι θα είχαν αποφευχθεί.

Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 2020 στο επιστημονικό περιοδικό The New Εngland Journal of Medicine, δεν παρατηρήθηκε βελτίωση στην κλινική εικόνα των ασθενών από COVID-19 για 15 ημέρες, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου που έλαβε απλή φροντίδα. [πηγή]

Μπορείτε να διαβάσετε την αναλυτική επισκόπηση των EH για τη υδροξυχλωροκίνη στο σχετικό άρθρο μας: Η υδροξυχλωροκίνη ΔΕΝ αποτελεί επιβεβαιωμένη μέθοδο θεραπείας για ασθενείς με COVID-19
Μετάδοση «γενετικών τροποποιήσεων» στα παιδιά

Στην υπό εξέταση δημοσίευση, ο Dr. Perronne κάνει επίσης λόγο για την πιθανότητα μετάδοσης των αλλαγών που, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να προκαλέσει το εμβόλιο για την COVID-19 στους απογόνους όσων εμβολιαστούν.

Ερωτηθείς για την εγκυρότητα της εν λόγω δήλωσης ο Γάλλος γενετιστής Axel Kahn σχολιάζει:

Είναι τελείως ανόητος ισχυρισμός, διότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε αυτή η αλλαγή να περάσει στα γενετικά κύτταρα [γαμέτες].

Σε αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να υπενθυμίσουμε πως το DNA δεν μπορεί να αλλοιωθεί ή να τροποποιηθεί από το RNA εμβόλιο.

Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε πως με δηλώσεις του Dr. Perronne έχει ασχοληθεί στο παρελθόν και η γαλλική ομάδα επαλήθευσης ειδήσεων του AFP, “AFP Factuel“.
Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, σύμφωνα με την ανωτέρω διαδικασία συνάγεται το συμπέρασμα ότι στην επιστολή του Dr. Perronne εντοπίζονται ανυπόστατοι ισχυρισμοί σχετικά με την δράση του εμβολίου, τις μεθόδους θεραπείας και πρόσληψης της νόσου COVID-19. Ως εκ τούτου, οι υπό εξέταση ισχυρισμοί καθότι αναληθείς, καταρρίπτονται.


Στέλιος Πουρνής