Η Ιταλία κινείται για χάραξη ΑΟΖ με την Λιβύη!

Νέα πηγή ανησυχίας προκαλεί χθεσινό δημοσίευμα της αγλλοαραβικής διαδικτυακής εφημερίδας Libya Observer, σύμφωνα με το οποίο άρχισαν οι κινήσεις που θα επιτρέψουν στη Λιβύη και στην Ιταλία να χαράξουν ΑΟΖ μεταξύ τους.

Είναι μια εξέλιξη η οποία μόνο καλή δεν μπορεί να θεωρηθεί για τα συμφέροντα της Ελλάδας, καθώς θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στην προσπάθεια που κάνει η χώρα μας να ακυρωθεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Σάρατζ.

Την ίδια ώρα, είναι μια εξέλιξη που δείχνει ξεκάθαρα πως την ώρα που οι Λίβυοι βρίσκονταν σε διαδικασία εκλογής μεταβατικής κυβέρνησης στη Γενεύη, οι Ιταλοί άδραξαν την ευκαιρία να προλάβουν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Παρά το γεγονός ότι τον Σεπτέμβριο του 2020 η δήλωση του Μοχάμεντ Ταχέρ Σιγιάλα, υπουργού Εξωτερικών της εδρεύουσας στην Τρίπολη αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης, με επικεφαλής τον φιλότουρκο Σάρατζ, ότι η χώρα του επιθυμεί να οριοθετήσει «με φιλικό τρόπο και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο» τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες της με την Ελλάδα και τη Μάλτα, προκάλεσε αίσθηση, εντούτοις, η συμφωνία της Λιβύης με την Ιταλία, ενδεχομένως να μας προκαλέσει προβλήματα, αν δεν κινηθούμε αστραπιαία και δεν τη χρησιμοποιήσουμε υπέρ των δικών μας συμφερόντων.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Ιταλός πρέσβης στη Λιβύη, Τζουζέπε Μπουτσίνο, υπέβαλε στο υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης (της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας) ένα προσχέδιο για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, ζητώντας, μάλιστα, να εξεταστεί και τέλος να υπογραφεί. Ο Μπουτσίνο συναντήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών στο πλαίσιο συζήτησης επί τεχνικών θεμάτων αναφορικά με την ψηφιακή τεχνολογία και την επικοινωνία στις δημόσιες υπηρεσίες, όπως φαίνεται όμως δεν έχασε την ευκαιρία να δώσει στην Τρίπολη το μήνυμα πως η Ιταλία ενδιαφέρεται ακόμα για την πρώην αποικία της και έτσι προσπαθεί να ξανακερδίσει τη χαμένη της επιρροή στη βορειοαφρικανική χώρα.

Δεν έχει περάσει, άλλωστε, πολύς καιρός από την υπογραφή της συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Στο ίδιο πλαίσιο, στα τέλη Δεκεμβρίου οι υπουργοί Άμυνας της Ιταλίας και της Λιβύης, Λορέντσο Γκουερίνι και Σαλά αλ Ναμρούς, υπέγραψαν στη Ρώμη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, τεχνικής φύσεως, με τους αναλυτές διεθνώς να εκτιμούν πως με τον τρόπο αυτό η προσωρινά αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ επιλέγει να δώσει βάρος στη σύσφιξη των σχέσεων με την Ιταλία, ώστε να μην εξαρτάται αποκλειστικά από την αρωγή της Άγκυρας.

Η Ελλάδα, αν εκμεταλλευτεί τις τελευταίες εξελίξεις και δεδομένου ότι η κυβέρνηση Σάρατζ, μοιάζει ολοένα και περισσότερο πιο αδύναμη, ίσως καταφέρει να επωφεληθεί, με δεδομένες τις δηλώσεις του Λίβυου υπουργού Εξωτερικών ότι επιθυμεί σχέσεις με την Ελλάδα, στη βάση του διεθνούς δικαίου, αλλά και από το γεγονός ότι θεωρητικά οι κινήσεις της συμμάχου μας και μέλους της Ε.Ε. Ιταλίας είναι εν γνώσει της ελληνικής πλευράς και δεν παίζεται για ακόμα μια φορά το παιχνίδι που παίζουν συνεχώς οι Ιταλοί, να μας «πουλάνε»… Ή μήπως δεν ήταν εν γνώσει της Ελλάδας;