Οι διαρρήκτες του ΑΠΘ

Ορθώς το επισήμανε στο Κύριο Αρθρο η «Καθημερινή» (24.2.2021): «Στο ΑΠΘ έγινε αυτό που ζητούσε η αντιπολίτευση. Οι πρυτανικές αρχές κάλεσαν τη δημόσια δύναμη –όχι κάποιο ειδικό σώμα– για να λυθεί μια κατάληψη», η οποία εκ του νόμου είναι παράνομη και στο τέλος οι φορολογούμενοι πληρώνουν τον λογαριασμό των ζημιών. Οι «επαναστάτες», λοιπόν, της Θεσσαλονίκης άνοιξαν με λοστούς την κλειδωμένη πόρτα του κτιρίου.
Πρώτος λογαριασμός για κλειδαριές και την πόρτα.

Εγραψαν με σπρέι στους τοίχους «ούτε και με πράσινα ούτε και με μπλε μπάτσοι δεν θα μπείτε στο κάμπους ποτέ» και στο βάθρο του αγάλματος του Αριστοτέλη για τον πρύτανη «Παπαϊωάννου ρουφιάνε».

Δεύτερος λογαριασμός για μπογιατζήδες.

Θα ακολουθούσαν κι άλλα εάν δεν επενέβαινε η κατά νόμο δημόσια αρχή…

Οι «ρουφιάνοι», λοιπόν, της Πρυτανείας έκαναν αυτό ακριβώς που είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή: «Εάν η κυβέρνηση πιστεύει ότι τα πανεπιστήμια είναι πράγματι κέντρα ανομίας, εγκληματικότητας, παραβατικότητας, μπορεί –διότι δεν την ενοχλεί κάτι, δεν υπάρχει κανένας νόμος να την ενοχλεί σήμερα– να στείλει όσους αστυνομικούς χρειάζονται και για όσες φορές αυτό είναι αναγκαίο, προκειμένου να τα απαλλάξουν τα πανεπιστήμια από την ανομία. Γιατί δεν το κάνατε δύο χρόνια τώρα;» (11.2.2021).



Το έκαναν και αποδείχθηκε η υποκρισία της Προόδου (εν συνόλω), που μας ζάλισε για «αστυνομοκρατία» στα ΑΕΙ. «Η (sic) συλλήψεις, οι βαρβαρότητες και η κακοποίηση των φοιτητών και φοιτητριών αποδεικνύουν πως ο πραγματικός κίνδυνος για τη Πανεπιστημιακή ζωή είναι η συρρίκνωση της Δημοκρατίας στα όρια του πολιτικού αυταρχισμού και της ένστολης καταστολής», ανακοίνωσε το τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ (22.2.2021).

Πρόσθεσαν δε «απαιτούμε την ΑΜΕΣΗ απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων φοιτητών φοιτητριών – και του γραμματέα της Ν.ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονικής (sic)…», δείχνοντας ότι η «Πρόοδος» δεν είναι ικανή μόνο για καταδικαστικές αποφάσεις σε ό,τι αφορά τα σεξουαλικά εγκλήματα, αλλά και σε αθωωτικές σε ό,τι αφορά τα αδικήματα διαρρήξεων· κανονική διάρρηξη έγινε στο ΑΠΘ.

Κατόπιν άρχισαν οι παλαιόθεν γνωστές επικοινωνιακές παπάτζες: «Υπερβολική βία» χαρακτήρισαν το γεγονός ότι πήγαν σηκωτούς όσους αντιστέκονταν στην προσαγωγή, οι οποίοι στην πλειονότητά τους δεν ήταν φοιτητές ή εργαζόμενοι του ΑΠΘ.

Ακολούθησαν τα γνωστά επικοινωνιακά χάπενινγκ. «Αφήστε το παιδί να αναπνεύσει», φώναζε ηλικιωμένη συμπαραστάτρια των διαρρηκτών στους αστυνομικούς, που απλώς έπιαναν τα χέρια του διαδηλωτή, ενώ κάποιος καθηγητής έγραψε στον δρόμο με κιμωλία «Ντροπή, Ντροπή, Ντροπή» χωρίς να διευκρινίζει ποιους εννοεί: αυτούς που παραβίαζαν τον νόμο σπάζοντας τις πόρτες της Πρυτανείας ή εκείνους που υπερασπίζονταν το άσυλο από τους άσχετους που είχαν εισβάλει;

Kathimerini