Υπόθεση Marfin: Ωρα για συλλήψεις

Έντεκα χρόνια πριν, Μάιος του 2010. Μια κοινωνία ζαλισμένη έμπαινε, χωρίς να καταλαβαίνει τα πώς και τα γιατί, στο τούνελ των μνημονίων. Ο πολιτικός διχασμός στο έπακρο, το μίσος ανείπωτο και, κυρίως, τυφλό. Αναζητούνταν ο «εχθρός», αυτοί που «τα έφαγαν», αυτοί που «μας παρέδωσαν στους ξένους», οι ένοχοι για τη χρεoκοπία. Στις 5 Μαΐου 2010 μια τεράστια διαδήλωση από τα Χαυτεία, μέσω της Σταδίου, βαδίζει προς το Σύνταγμα και τη Βουλή. Μέσα σε αυτή, σαν το «ψάρι μέσα στο νερό» και τα «παιδιά με τα μαύρα ρούχα», τις κουκούλες και τις μολότοφ.

ΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΠΟΤΑ, ΑΡΙΑΣ ΚΑΛΥΒΑ

Η βία έχει εισχωρήσει για τα καλά όχι μόνο στη διαδήλωση, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας. Εύκολος στόχος στην οδό Σταδίου ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο, ο «Ιανός», και το ανυπεράσπιστο υποκατάστημα μιας τράπεζας, της Marfin. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Έγκλημα χωρίς τιμωρία 11 χρόνια μετά. Σύμπτωση ή κάτι άλλο; Το ίδιο πρόσωπο, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στην ίδια θέση. Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και τότε και σήμερα. Τότε ο χρόνος δεν επαρκούσε, οι έρευνες δεν άγγιξαν τους ενόχους, λίγο μετά ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έστειλε τον κ. Χρυσοχοΐδη σε άλλο υπουργείο.

Επανήλθε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη με στόχο να τελειώσει μια δουλειά που άφησε στη μέση: να ταυτοποιήσει με αδιάσειστα στοιχεία αυτούς που πρωταγωνίστησαν στο έγκλημα στην καρδιά της Αθήνας, στη Marfin και τον «Ιανό». Θυμάται την Ελλάδα του 2010, μια χώρα που κινδύνευε με στρατηγική αυτοκτονία, με έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πίστεψαν ξαφνικά ότι η Ελλάδα βρισκόταν στο έλεος της πολιτικής βίας και αναρχίας. Τις επόμενες μέρες μετά τη Marfin χρειάστηκε ο ίδιος να συνοδεύσει Ευρωπαίους πρεσβευτές στο κέντρο της πρωτεύουσας για να τους καλμάρει και να τους δείξει ότι «δεν κάηκε η Αθήνα». ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ