Αλέξης Πατέλης -Το χρονικό μιας προδιαγεγραμμένης γκάφας

Ηταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο να συμβεί. Θα στοιχημάτιζε δε κανείς πως θα γινόταν μέσα σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, επιχειρώντας δηλαδή να μετριάσει την απώθηση που έχει το ευρύ κοινό για καθετί το ελιτίστικο, κυρίως σε επίπεδο θεσμών. Ο λόγος για την γκάφα που έκανε ο Αλέξης Πατέλης, οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού και ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου, ένας επιστήμονας που κομίζει στοιχεία νέα, ξένα με την ως τώρα γνωστή ανθρωπογεωγραφία των στελεχών που «έχουν το αυτί» του εκάστοτε πρωθυπουργού.


Μπορεί κάποιοι να ταράχτηκαν, άλλοι να απόρησαν, πολλοί να έκαναν πάρτι με την αποστροφή του Αλέξη Πατέλη για την αξία του διδακτορικού και δη για τη φράση «δεν έχει όρεξη για δουλειά όποιος κάνει διδακτορικό», ανασύροντας την τύπου Μπαλτά «ρετσινιά της αριστείας», για να φτιάξουν ένα ακόμα thread επίθεσης σε Πατέλη και Μαξίμου. Και, φυσικά, ο ίδιος έσπευσε να εξηγήσει, να ζητήσει συγγνώμη και πάλι όμως με περισσότερα λόγια απ' ό,τι θα έπρεπε, με μια υπερπροσπάθεια, προσθέτοντας μια ακόμα διάσταση, που μπορεί να πιστεύει ότι αποτελεί δικαιολογία, είναι όμως εντέλει αντεπιχείρημα: «ήταν ατυχής διατύπωση ακόμα και για κάποιον που δεν είναι πολιτικός». Δεν είναι (είμαι) αυτό που νομίζεις…


Γιατί ήταν προδιαγεγραμμένη η γκάφα; Παρακολουθώντας τα social media του Αλέξη Πατέλη τις τελευταίες εβδομάδες, διαπιστώνει κανείς μια ξαφνική πύκνωση δημοσιεύσεων, αναφορών, εικόνων. Τα άγουρα χρόνια της σχέσης με τη δημοσιότητα φαίνεται ότι ξαφνικά πέρασαν σε μια αντανακλαστική, σχεδόν αγχωτική διαδικασία υπερεπικοινωνίας των πάντων. Από τη βόλτα, ως τη σύσκεψη στο Μαξίμου, από τον Peanut ως τις περίφημες αναρτήσεις και τα στόρις με τις δημοσιεύσεις ξένων μέσων που φιλοξενούν δηλώσεις του Αλέξη Πατέλη.


Παρακολουθώντας λοιπόν αυτή την έκρηξη εξωστρέφειας του Αλέξη Πατέλη, ήταν σίγουρο ότι έρχεται μια γκάφα. Διότι όντως δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός (αν και χαράσσει πολιτική περισσότερο απ’ ό,τι βουλευτές, γενικοί γραμματείς κ.λπ.). Οντως δεν έχει βιώσει αυτή την τόσο καθοριστική και υποχρεωτική διαδικασία του αλάνθαστου «press the flesh». Χειραψίες, χτύπημα στους ώμους, πολίτες να του ψιθυρίζουν στο αυτί, χαμόγελα μέχρι να πονέσει το σαγόνι. Δεν είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τα νερά, να κάνει γκάφες, όταν ακόμα ήταν under the radar, να μάθει από αυτές χωρίς να εκτεθεί. Τώρα, μια αποκομμένη φράση από μια συνέντευξη έγινε εκτυφλωτική και εκκωφαντική, σαν τα βεγγαλικά που μας έκαναν να πεταγόμαστε από τη θέση μας το Μεγάλο Σάββατο. Γιατί είναι ο άνθρωπος δίπλα στον πρωθυπουργό που καμαρώνει για τους επιστήμονες και τους τεχνοκράτες που υλοποιούν το έργο του. Μπουμ!


Η γοητεία της έκθεσης και της αναγνώρισης, σε συνδυασμό ίσως με το βαθύτερο κίνητρο της σφυρηλάτησης ενός προφίλ για την επόμενη μέρα, αναπόφευκτα οδηγεί σε γκάφες, σαν και αυτή του Αλέξη Πατέλη. Και επειδή η κατοχύρωση μιας ταυτότητας και ενός επικοινωνιακού στυλ δεν είναι σπριντ, αλλά είναι μαραθώνιος, το εύρημα της αναφοράς στο διδακτορικό μοιάζει με μια προσπάθεια να διαψεύσει το προφίλ του προνομιούχου, του μέλους της ελίτ. Ένα κλείσιμο του ματιού στον μέσο πολίτη, που δεν μπορεί να αποκτήσει διδακτορικό -όχι επειδή δεν είναι άξιος, ή εργατικός, αλλά επειδή οι συνθήκες της ζωής δεν του το επιτρέπουν. Η προσπάθεια του Αλέξη Πατέλη να βγει από το Μέγαρο Μαξίμου στην αγορά, στην πιάτσα, έδειξε ότι δεν είχε υπολογίσει καλά τα βήματα.


Οσο για τη συγγνώμη, και αυτή έγινε αγχωμένα, πάλι με τρόπο όχι καλά μετρημένο: η απόσταση που έσπευσε να πάρει από τους πολιτικούς για να εξηγήσει, για να γίνει περισσότερο αρεστός. Δεν είναι αυτό που νομίζετε, αγαπητοί μου… Και κάπως έτσι ο Αλέξης Πατέλης μπήκε βίαια, είναι η αλήθεια, στα χρόνια της μιντιακής ωριμότητάς του. Σίγουρα πιο σοφός. Σιδεροκέφαλος.


ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ι. ΑΝΕΣΤΗ
Πηγή: iefimerida.gr