Ο Μ. Βορίδης, οι ρυθμίσεις για την ιθαγένεια και οι αντιδράσεις

Όποιος επιθυμεί παροχή ιθαγένειας χωρίς προϋποθέσεις, να το δηλώσει ευθέως και παράλληλα να εξηγήσει πως θα λυθούν και, τα πολλών ειδών, προβλήματα που θα προκύψουν

Οι προϋποθέσεις, αλλά ακόμα και η διαδικασία με την οποία θα μπορούσε κάποιος αλλοδαπός που βρίσκεται στην χώρα μας, να πάρει ελληνική ιθαγένεια, είναι τις τελευταίες δεκαετίες, από τότε που η χώρα μας έγινε, στην πράξη, χώρα υποδοχής κάθε είδους μεταναστών («νόμιμων» η μη) αλλά και προσφύγων, ένα σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα , αλλά και οργανωμένες κοινωνικές ομάδες.

Οι απόψεις για το ζήτημα όχι απλώς αποκλίνουν αλλά τις περισσότερες φορές , βρίσκονται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση.

Σε κάποια φάση μάλιστα , η όλη διαδικασία και οι προϋποθέσεις ήταν τέτοιες, που ο καθένας , θα μπορούσε μετρά από μικρό χρονικό διάστημα παραμονής στην χώρα (ακόμα και παρανόμως) να ζητά να πάρει την Ελληνική ιθαγένεια.

Η Ελληνική ιθαγένεια, που συνεπάγεται μια σειρά από «πλεονεκτήματα». Όπως ελεύθερη παραμονή στην χώρα, άδεια εργασίας, κοινωνικές παροχές κλπ., είναι το ζητούμενο από αρκετούς αλλοδαπούς, μεγάλο μέρος των οποίων θέλει την «ελληνοποίηση» αυτή , για να μετακομίσει ανεμπόδιστα σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η χώρα μας έδινε ιθαγένεια, ακόμα και σε ανθρώπους που είχαν εισέλθει στην χώρα παρανόμως και δεν προερχόταν από χώρες, από τις οποίες δικαιούνταν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο.

Μάλιστα παλαιοτέρα ούτε βασικές γνώσεις ιστορίας ή γλώσσας, σχεδόν δεν απαιτούντο.

Προσωπικά , δεν είμαι υπερ της απόλυτης άρνησης της παροχής ιθαγένειας. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να υπάρχουν μια σειρά από κριτήρια για κάτι τέτοιο, όπως η γνώση της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και της γεωγραφίας, η μη παράνομη είσοδος της χώρα και βέβαια η μη διάπραξη αδικημάτων.

Υπάρχει και κάτι ακόμα. Η ύπαρξη εισοδήματος, δηλαδή εργασίας.

Αυτό το τελευταίο επιχειρεί να διορθώσει , με τροπολογία που κατέθεσε στην Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών Μ Βορίδης. Μια τροπολογία που προκάλεσε (όπως αναμενόταν εξάλλου) αντιδράσεις από μερίδα της αριστεράς.

Τι προβλέπει η τροπολογία Βορίδη, ανάμεσα στα άλλα:

«Ο αλλοδαπός που επιθυμεί να γίνει Έλληνας/ίδα πολίτης πρέπει να αποδεικνύει ότι διαθέτει ετήσιο εισόδημα που του εξασφαλίζει ένα επαρκές επίπεδο διαβίωσης χωρίς να επιβαρύνει το σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας της χώρας».

Το αυτονόητο δηλαδή. Αυτό που ισχύει σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , με πιο «σκληρή διάταξη» , η αντίστοιχη της Γαλλίας.

Και όμως , ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με ορισμένα άλλα κόμματα της αριστεράς και ομάδες, βρήκε την διάταξη αυτή απαράδεκτη και περίπου αντιδραστική.

Δηλαδή , προφανώς όσοι διαμαρτύρονται για την διάταξη αυτή (που προβλέπει και μια σειρά από άλλες σχετικές ρυθμίσεις, όπως φορολογική και ασφαλιστική συνέπεια) θεωρούν πως η ελληνική ιθαγένεια μπορεί να δίνεται χωρίς και οικονομικά κριτήρια, έτσι ώστε αμέσως μετά την λήψη της , πολιτογραφημένοι Έλληνες πια, να ζουν από τα κοινωνικά επιδόματα.

Μια θέση που αντιβαίνει και την προσπάθεια μείωσης της ανεργίας, την οποία υποτίθεται ότι ο Σύριζα (και άλλοι) έχουν ως κεντρικό στόχο.

Τα πράγματα νομίζω είναι απλά και τα έχουν λύσει άλλες δυτικές χώρες εδώ και χρόνια.

Η χορήγηση ελληνικής ιθαγένεια πρέπει να γίνεται με φειδώ και μάλιστα όταν υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μερικές από τις οποίες αναφέραμε πριν καθώς και οικονομικές παρόμοιες.

Όποιος διαφωνεί με κάτι τέτοιο, ας δηλώσει ευθέως πως θέλει ελεύθερες τις πολιτογραφήσεις Ελλήνων , αλλά παράλληλα να μας πει και πως θα λύσει μια σειρά από προβλήματα που θα προκύψουν , προβλήματα και οικονομικά….

ptroupiotis@yahoo.gr


Πέτρος Τρουπιώτης Δημοσιογράφος